120px-Sarkofag_Czesława_Miłosza_na_Skałce.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
♨️LISTOPAD 2023♨️ -
♫ PRZEBOJE ( 555 ) -
❄️ GRUDZIEŃ 2023 -
0 -
-0 -
1 -
2 -
2014-06-11 Lenka na działce -
2023 jesień -
2024 rok -
-a -
A -
ANIA🌸 -
B -
C -
CZERWIEC 2024 -
D -
dedykacje -
DO KLIK -
DODATKI -
DZIEŃ KOBIET 2024 -
E -
F -
G -
GIFY -
GRUDZIEŃ2023🎄 -
H -
HALLOYN -
I -
INSTRUMENTALNA -
KWIECIEŃ 2024 🌼 -
LUTY 2024 -
MAJ 2024 -
MARZEC 2024 -
MISZ MASZ -
NA WIOSNĘ -
NUTKI -
OBRAZKI -
PAŻDZIERRNIK 2023 -
PPP -
Różne - lubię je -
STRONKI OD TADEUSZA►♥◄ -
STYCZEŃ 2024❄️ -
TAKIE TAM -
WIELKANOC 20 -
WIELKANOC 2024 -
WIOSNA -
wrzesień 2023 🍂 -
ZIMA2024 -
🔑STRONKI OD TADZIA NA MP3🔑
Krypta zasłużonych na Skalce
w podziemiach kościoła oo. Paulinów na Skałce w Krakowie
1880 – pierwszym, który został pochowany na Skałce, był Jan Długosz, darczyńca świątyni. Był to jego już trzeci pogrzeb, poprzednie również miały miejsce w kościele Paulinów. Okazją było 400-lecie śmierci krakowskiego kanonika.
1881 – przeniesiono na Skałkę szczątki Wincentego Pola; w tym samym roku z Cmentarza Rakowickiego przeniesiono szczątki Lucjana Siemieńskiego.
1887 – w sarkofagu nr IV pochowano zmarłego w Genewie Józefa Ignacego Kraszewskiego. W trumnie znalazło się również miejsce na ołowianą skrzynię, wypełnioną gazetami z artykułami z jego pogrzebu.
1893 – sprowadzono prochy zmarłego we Florencji Teofila Lenartowicza. Uroczystości poprzedził spór między Krakowem a Lwowem o miejsce spoczynku Lirnika Mazowieckiego. Nad trumną przemawiał Adam Asnyk.
1897 – w sarkofagu nr VI pochowano Adama Asnyka. Instytucje, osoby prywatne (między nimi obecny na pogrzebie Henryk Sienkiewicz) zamiast wieńców i kwiatów składały datki z przeznaczeniem na budowę szkoły w Białej.
1902 – na Skałce spoczęły szczątki Henryka Siemiradzkiego. Uroczystości były szczególnie okazałe, w dowód wdzięczności krakowian za ofiarowany przez malarza własny obraz Pochodnie Nerona, który dał początek zbiorom Muzeum Narodowego.
Pogrzeb wielkiego malarza zapisał na stałe w świadomości Polaków krakowską Skałkę - obok krypt wawelskich - jako miejsce szczególne w narodowej historii.
1907 – w Panteonie Zasłużonych spoczął Stanisław Wyspiański. Zgodnie z jego ostatnią wolą nie było przemówień. Żegnał go głos Zygmunta i hejnał z wieży mariackiej
Lenartowicza
1929 – po ponad dwudziestu latach na Skałce odbyła się kolejna uroczystość, złożono szczątki Jacka Malczewskiego. Było to wbrew woli malarza, który chciał być pochowany na Salwatorze. Wybór katakumb kościoła Paulinów uzasadniony był motywami patriotycznymi i oczekiwaniami społecznymi.
1937 – z Lozanny sprowadzono prochy Karola Szymanowskiego. Spoczął w dziesiątym sarkofagu, ale jego serce zostało przewiezione do Warszawy. Tam spłonęło w powstaniu warszawskim.
1954 – na Skałce odbyły się uroczystości pogrzebowe Ludwika Solskiego. Ostatniej drodze zmarłego towarzyszyła melodia hejnału mariackiego grana z ganku przed kościołem.
1955 – złożenie w podziemiach kościoła prochów profesora astronomii Tadeusza Banachiewicza. Ekshumacji z Cmentarza Rakowickiego na własny koszt i z własnej inicjatywy, nie pytając nikogo o zgodę, dokonał uczeń profesora, doc. dr Kazimierz Kordylewski.
Grobowiec Jacka Malczewskiego
2004 – Kraków pożegnał Czesława Miłosza. Po uroczystej mszy w w bazylice mariackiej, podczas której odczytano list papieża Jana Pawła II, w którym wspomina swoją ostatnią korespondencję z poetą, Królewskim Traktem kondukt żałobny udał się na Skałkę
źródło: Wikipedia
w podziemiach kościoła oo. Paulinów na Skałce w Krakowie
1880 – pierwszym, który został pochowany na Skałce, był Jan Długosz, darczyńca świątyni. Był to jego już trzeci pogrzeb, poprzednie również miały miejsce w kościele Paulinów. Okazją było 400-lecie śmierci krakowskiego kanonika.
1881 – przeniesiono na Skałkę szczątki Wincentego Pola; w tym samym roku z Cmentarza Rakowickiego przeniesiono szczątki Lucjana Siemieńskiego.
1887 – w sarkofagu nr IV pochowano zmarłego w Genewie Józefa Ignacego Kraszewskiego. W trumnie znalazło się również miejsce na ołowianą skrzynię, wypełnioną gazetami z artykułami z jego pogrzebu.
1893 – sprowadzono prochy zmarłego we Florencji Teofila Lenartowicza. Uroczystości poprzedził spór między Krakowem a Lwowem o miejsce spoczynku Lirnika Mazowieckiego. Nad trumną przemawiał Adam Asnyk.
1897 – w sarkofagu nr VI pochowano Adama Asnyka. Instytucje, osoby prywatne (między nimi obecny na pogrzebie Henryk Sienkiewicz) zamiast wieńców i kwiatów składały datki z przeznaczeniem na budowę szkoły w Białej.
1902 – na Skałce spoczęły szczątki Henryka Siemiradzkiego. Uroczystości były szczególnie okazałe, w dowód wdzięczności krakowian za ofiarowany przez malarza własny obraz Pochodnie Nerona, który dał początek zbiorom Muzeum Narodowego.
Pogrzeb wielkiego malarza zapisał na stałe w świadomości Polaków krakowską Skałkę - obok krypt wawelskich - jako miejsce szczególne w narodowej historii.
1907 – w Panteonie Zasłużonych spoczął Stanisław Wyspiański. Zgodnie z jego ostatnią wolą nie było przemówień. Żegnał go głos Zygmunta i hejnał z wieży mariackiej
Lenartowicza
1929 – po ponad dwudziestu latach na Skałce odbyła się kolejna uroczystość, złożono szczątki Jacka Malczewskiego. Było to wbrew woli malarza, który chciał być pochowany na Salwatorze. Wybór katakumb kościoła Paulinów uzasadniony był motywami patriotycznymi i oczekiwaniami społecznymi.
1937 – z Lozanny sprowadzono prochy Karola Szymanowskiego. Spoczął w dziesiątym sarkofagu, ale jego serce zostało przewiezione do Warszawy. Tam spłonęło w powstaniu warszawskim.
1954 – na Skałce odbyły się uroczystości pogrzebowe Ludwika Solskiego. Ostatniej drodze zmarłego towarzyszyła melodia hejnału mariackiego grana z ganku przed kościołem.
1955 – złożenie w podziemiach kościoła prochów profesora astronomii Tadeusza Banachiewicza. Ekshumacji z Cmentarza Rakowickiego na własny koszt i z własnej inicjatywy, nie pytając nikogo o zgodę, dokonał uczeń profesora, doc. dr Kazimierz Kordylewski.
Grobowiec Jacka Malczewskiego
2004 – Kraków pożegnał Czesława Miłosza. Po uroczystej mszy w w bazylice mariackiej, podczas której odczytano list papieża Jana Pawła II, w którym wspomina swoją ostatnią korespondencję z poetą, Królewskim Traktem kondukt żałobny udał się na Skałkę
źródło: Wikipedia
