h_papryka.jpg

Krynia_pl / zachomikowane / Przetwory / ziemniaki / kapusta / ocet jabłkowy / warzywa / h_papryka.jpg

Download: h_papryka.jpg

Pobierz

20 KB

(266px x 238px)

Wartości odżywczePapryka czerwona ma znacznie wyższą wartość odżywczą i energetyczną niż zielona. Ponadto im owoce papryki są bardziej dojrzałe, mięsiste i większe, tym większa jest ich wartość odżywcza i energetyczna.

Papryka to przede wszystkim witamina C (120-250 mg%). Wystarczy jedna papryka dziennie, by zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na tą witaminę. Najwięcej jest jej w dolnej części owocu. Witaminy C jest w papryce 5 razy więcej niż w cytrynie, pod tym względem przewyższa ją jedynie świeża nać pietruszki. Na uwagę zasługuje fakt, że wrażliwa witamina C, zwykle bardzo łatwo utleniająca się podczas gotowania, w papryce trudniej niż w innych owocach i warzywach ulega rozkładowi.
Oprócz tego występują w papryce witaminy: A (630 j.m%), PP(0,4 mg%), prawie wszystkie z grupy B oraz witamina E. Ze składników mineralnych znajdziemy: wapń (11 mg%), potas(190 mg%), magnez (12 mg%), fosfor (120 mg%), a także siarkę, żelazo, mangan, miedź.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Krynia_pl

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

chrzan1_PS.jpg

1 ] Chrzan Ojczyzną chrzanu pospoli ...

1 ] Chrzan Ojczyzną chrzanu pospolitego są wschodnie rejony Europy i Azja Mniejsza, ale uprawia się go od wieków w formie zdziczałej w całej Europie, Północnej Ameryce i w Japonii. Jest byliną o grubych, mięsistych, kremowych w przekroju korzeniach. Tuż przy ziemi wytwarza rozetę dużych, wydłużonych, intensywnie zielonych liści. Ma białe drobne kwiatki rozkwitające w gronach, na szczytach wysokich pędów kwiatowych. Owockami są kuliste lub jajowate łuszczynki. Surowcem leczniczym są świeże korzenie chrzanu (Radix Armoracia recens), zawierające glikozyd siarko-cyjanowy – sinigrynę, która rozpada się na glukozę, oraz izosiarkocyjan allilu, tzw. olejek gorczycowy. Ponadto w korzeniu znajdują się znaczne ilości witaminy C i związki bakteriobójcze. Olejek gorczycowy ma właściwości drażniące skórę, przeciwreumatyczne i bakteriobójcze. Pobudza przy tym wydzielanie soków trawiennych, co ułatwia przyswajanie pokarmów i usprawnia przemianę materii. Działa również wykrztuśnie i odkażająco na drogi oddechowe. Z tych względów świeżych roztartych korzeni chrzanu używa się jako przyprawy, zwłaszcza do potraw ciężkostrawnych i niektórych tłustych sosów. Jest jedną z najdawniej używanych, staropolskich przypraw. Już w czasach Jagiellonów był tak powszechny, że podawano go „na stołach czeladzi”. Dawniej zażywano go z winem, piwem lub w postaci herbatki jako skuteczne lekarstwo przeciwko szkorbutowi, przy schorzeniach reumatycznym czy też chorobach skóry. Słynny botanik z Ciechanowca, ksiądz Krzysztof Kluk pisał, że „chrzan z octem pomaga do strawności, a w lekarstwie ma skutki rozwalniające i mocz pędzące. Jest skuteczny na zimną puchlinę, wypędzenie robaków i pobudzenie miesięczne”. Jeszcze niedawno miazgą z utartych korzeni lub naparem z chrzanu leczono ropiejące rany, a w przypadku przeziębień świeżymi liśćmi okładano stopy. Liście były od wieków skutecznym środkiem przeciwszkorbutowym, mimo że od niedawna dopiero wiadomo, iż zawierają one znacznie więcej witaminy C (około 20% mg) niż korzenie. Przy uporczywym kaszlu i w stanach zapalnych oskrzeli zaleca się syrop z chrzanu z dodatkiem cukru lub miodu. Świeże liście chrzanu są też środkiem konserwującym przed gniciem i psuciem się produktów spożywczych. Dlatego też nimi lub miazgą z utartych korzeni okłada się produkty, a następnie umieszcza się je w szczelnie zamkniętym naczyniu. Można w ten sposób przechowywać przetwory mięsne, masło, ryby, a także inne szybko psujące się artykuły. Kawałek korzenia dodany do kiszonek i marynat z ogórków powoduje, że nawet po dłuższym czasie są one smaczne i jędrne. cd.1 a ]

ARTICLE_277_36133527720559649237433974080969.jpg

Ogórek należy do rodziny dyniowatych. Warzywo to poc ...

Ogórek należy do rodziny dyniowatych. Warzywo to pochodzi z północno-wschodnich Indii, gdzie rośnie w stanie dzikim. W warunkach naturalnych występuje również w Grecji oraz pozostałych krajach śródziemnomorskich. Do Polski został sprowadzony ok. 400 lat temu i obecnie uprawiany jest na bardzo dużą skalę. Ogórki w warunkach naturalnych rosną głównie w okresie wiosenno-letnim. Owoce ogórka mają w zależności od gatunku kształt wydłużony, cylindryczny, baryłkowaty lub krótki. Powierzchnia owocu może być chropowata, z małymi, białymi kolcami lub gładka. Ogórki mają przyjemny, orzeźwiający zapach i smak. Zawierają dużo soli mineralnych i witamin. Charakteryzują się też dużą zawartością wody. Odmiany ogórka możemy podzielić ze względu na ich przydatność użytkową. Sałatkowe - mają żebrowane, białokolcowe owoce o ciemnozielonej skórce. Długość owoców to ok. 18cm. Charakteryzują się brakiem gorzkiego posmaku przy spożyciu na surowo, dlatego są dobre do sałatek, mizerii oraz jako dodatek do kanapek. Do tej grupy możemy zaliczyć odmiany Alto, Delicius. Gracius Gładki, Olimp. Kwaszeniaki - owoce są grubobrodawkowe, ciemnozielone, o długości 8-15cm. Nadają się do spożycia na surowo oraz do kwaszenia. Do tej grupy należą odmiany: Andrus, Basza, Hubal, Borus, Julian. Konserwowe - owoce mają barwę zieloną, są drobnobrodawkowe. Osiągają długość 6-10cm. Można je spożywać na surowo, ale są też idealne do konserwowania. Są to odmiany takie, jak: Evita, Fason, Aladyn, Galant, Frykas, Bazyl. Korniszonowe - owoce mają cylindryczny lub baryłkowaty kształt. Są zazwyczaj zielone, pokryte nielicznymi brodawkami. Ich długość to ok. 2-6cm, a stosunek ich średnicy do długości wynosi 1:3. Mogą być spożywane w postaci surowej, ale są też bardzo dobre do konserwowania na korniszony. Jak wybierać i przechowywać ogórki Miąższ świeżego jest twardy i soczysty. Skórka powinna być jędrna, bez pomarszczeń i uszkodzeń. Ogórki należą do warzyw nietrwałych. W temperaturze ok. 12 stopni Celsjusza można je przechowywać nie dłużej niż 2 tygodnie. Owoce ogórka można spożywać w różnych postaciach. Doskonały jest na surowo, jako dodatek do sałatek i kanapek. Ogórki świetnie nadają się do konserwowania lub kiszenia. Przygotowuje się z nich też ciepłe dania, np. zupę ogórkową. Czy wiesz, że... Ogórek zdobył uznanie konsumentów nie tylko dzięki swoim właściwościom kulinarnym. Jest również wykorzystywany w kosmetyce. Świeże plastry ogórka działają kojąco na mocno opaloną skórę oraz mają właściwości nawilżające. Okłady z plasterków ogórka pomagają niwelować cienie pod oczami.

958451_93863427-marchew(1).jpg

Marchew na wzrok Marchew swoją barwę ...

Marchew na wzrok Marchew swoją barwę zawdzięcza karotenowi, czyli prowitaminie A. Zawiera go bardzo dużo, bo od 1500 do 6500 j.m. W 100 g (w przeliczeniu na witaminę A). Ponadto w swoim składzie ma witaminy B1, B2, B2 a także D, E, H, K, PP. Jest zasobna w liczne związki potasu, siarki, fosforu, jodu, kobaltu, miedzi i żelaza. Sok z marchwi to cały zestaw witamin naturalnych, które nasz organizm przyswaja w całości. Są to witaminy A, B, C, D i K. Oprócz tego sok marchwiowy to prawdziwa kopalnia substancji organicznych oraz związków zasadowych sodu i potasu. Zawiera też wiele wapnia, żelaza, magnezu, chloru, krzemu i siarki. Właściwości leczniczeMarchew znana jest z wielu właściwości leczniczych, m.in. •wzmaga funkcjonowanie wątroby, •zapobiega gniciu pokarmu w jelitach, ograniczając powstawanie gazów, •szybko przywraca normalne funkcjonowanie żołądka, dwunastnicy i jelit w przypadku zapalenia błony śluzowej i wrzodów, •reguluje stolec przy zaparciach, •działa regulująco przy nadmiarze kwasów żołądkowych i zapobiega chorobom temu towarzyszącym, •wpływa na większenie ilości czerwonych ciałek krwi, jest więc skutecznym lekiem na anemię, •oddziaływuje na poprawę wzroku, •zwalcza robaki u dzieci (owsiki), •działa leczniczo na reumatyzm i ischias oraz cukrzycę, •leczy wrzody, oparzenia, liszaje, egzemy i swędzenia. Szczególnie dobre rezultaty osiąga się w leczeniu marchwią niemowląt i małych dzieci, które cierpią na choroby żołądka i układu trawiennego. Papka i sok z marchwi pobudza rozwój psycho-fizyczny i zwiększa odporność organizmu na infekcje. Świeży sok, zmieszany z mlekiem, jest znakomitym napojem dla ludzi starszych, ponieważ odświeża i odżywia cały organizm. W medycynie ludowej wykorzystuje się również nasiona marchwi. Napar przygotowany z nasion zaleca się karmiącym matkom, które nie mają dostatecznej ilości pokarmu, przeciwko gazom i przy niedostatecznym odprowadzaniu płynów nagromadzonych w organizmie.

pory(1)(1)(1).jpg

Pory na nerki Por jako roślina lecznicza znany był już ...

Pory na nerki Por jako roślina lecznicza znany był już w Starożytności. Egipcjanom już na 2000 lat p.n.e. słuzył za pożywienie i lek na rany i ukąszenia insektów. Por był też ulubionym daniem okrutnego cesarza Nerona, jadał pory z oliwą wiele razy dziennie dla poprawy głosu. Hipokrates leczył porami gruźlicę, choroby nerek i krwawienia z nosa, polecał pory również kobietom karmiącym na zwiększenie laktacji a panom na zwiększenie potencji. W minionych czasach pory były lekiem na bezpłodność kobiet oraz na krwotoki z nosa. Pory są lekkostrawne i mogą je jadać wszyscy. Nie zaszkodzą nikomu, ale osoby z bardzo wrażliwym żołądkiem powinny raczej unikać surówki z porów i jadać je gotowane lub duszone. Pory poleca się szczególnie osobom starszym i dzieciom skłonnym do obstrukcji, a także jako odtrutkę po zatruciach.

herbs_parsley.jpg

PIETRUSZKA - DLA PRZEPRACOWANYCH: Dietet ...

PIETRUSZKA - DLA PRZEPRACOWANYCH: Dietetycy mówią o niej w samych superlatywach, jest jednym z bogatszych źródeł witamin: C, A, E, PP, K i nieco z grupy B. 100 g natki dostarcza nawet kilkanaście mg żelaza, a także wapń, potas, fosfor i mangan. Działa profilaktycznie, a nawet leczy krzywicę, anemię, szkorbut. Poleca się ją osobom przepracowanym, dzieciom, kobietom w ciąży, osobom starszym gdyż usprawnia krążenie krwi i kierowcom bo witamina A polepsza widzenie w ciemnościach. Ma własności odtruwające, usuwa nadmiar wody z organizmu, oczyszcza przewód pokarmowy, regeneruje naczynia włosowate i uspokaja. Na reumatyzm i piasek w nerkach specjaliści polecają picie dwóch filiżanek dziennie napoju z pietruszki. 50 g nasion albo liści gotuje się przez 5 minut w litrze wody, a następnie parzy przez kwadrans pod przykryciem.

pietruszka(2).jpg

Pietruszka i seler w walce z rakiem piersi. W ...

Pietruszka i seler w walce z rakiem piersi. W większości posiłków pietruszka zwykle pełni rolę dekoracyjną, ale nie warto jej odstawiać na bok. Naukowiec z Uniwersytetu Missouri odkrył, że jeden ze składników występujących w pietruszce oraz innych produktach roślinnych (owocach i orzechach) może powstrzymać komórki nowotworu piersi od rozrostu i rozmnażania. Szczury, którym wszczepiono raka piersi, profesor Salman Hyder poddał działaniu apigeniny – związku, który powszechnie występuje w pietruszce i innych produktach roślinnych. Okazało się, że zmniejszyła się liczba guzków, a ich formowanie trwało znacznie dłużej niż u zwierząt, którym nie podawano tego flawonu. Hyder uważa, że jego odkrycie może być istotne dla kobiet, które korzystają z określonych hormonalnych terapii zastępczych. „Od 6 do 10 milionów kobiet w USA korzysta z hormonalnych terapii zastępczych (HTZ)” – mówi profesor Hyder. – „Wiemy, że niektóre syntetyczne hormony stosowane w HTZ przyspieszają rozwój guzów piersi. W naszym badaniu szczury poddaliśmy działaniu jednego z chemikaliów stosowanych w najpopularniejszej hormonalnej terapii zastępczej w USA – progestyny MPA, która jest jednocześnie tym samym syntetycznym hormonem, który zwiększa tempo rozwoju guzów piersi”. Gdy komórki rakowe tworzą się w piersi w reakcji na MPA, wewnątrz guzków powstają nowe naczynia krwionośne. Dostarczają one substancji odżywczych, które są niezbędne do rozwoju i wzrostu guzów. Profesor Hyder odkrył, że apigenina blokuje powstawanie tych naczyń, tym samym spowalniając, a czasami nawet powstrzymując wzrost guzów. Okazało się również, że ten związek zmniejszył ogólną ich liczbę. Chociaż apigenina opóźnia rozrost komórek rakowych, to nie ma wpływu na ich powstawanie w strukturze piersi. Apigenina najczęściej występuje w pietruszce i selerze, ale znajduje się również w jabłkach, pomarańczach, orzechach i innych produktach pochodzenia roślinnego. Niestety, układ krwionośny nie absorbuje apigeniny skutecznie, więc naukowcy nie mają pewności co do ilości tego związku, która może i powinna być przyjmowana. „Nie znamy jeszcze konkretnej dawki, którą można stosować u ludzi” – mówi Hyder. – „Wydaje się jednak, że utrzymywanie minimalnego poziomu apigeniny we krwi jest istotne dla opóźnienia początków choroby nowotworowej spowodowanej reakcją na progestynę MPA. Myślę, że warto codziennie jeść trochę pietruszki i owoców czy orzechów, aby zapewnić minimalny poziom tej substancji w organizmie. Ten składnik znajduje się również w niektórych suplementach diety. Oczywiście najpierw należy zasięgnąć opinii lekarza”. W kolejnej fazie badań należy przeprowadzić próby kliniczne na ludziach, dzięki którym można będzie ustalić odpowiednią dawkę. Profesor Hyder uważą, że badania na ludziach są niezbędne, by rozwiązać ewentualne problemy dotyczące bezpieczeństwa zdrowotnego. Źródło: www.sciencedaily.com

ytryrthfghf.jpg

POMIDOR - JABŁKO MIŁOŚCI: Kiedyś nazywano pomidory ja ...

POMIDOR - JABŁKO MIŁOŚCI: Kiedyś nazywano pomidory jabłkami miłości wierząc, że są silnym afrodyzjakiem. Z pewnością dodają energii, są bowiem źródłem beta - karotenu, witamin z grupy B oraz C i E, związków potasu, wapnia, sodu, żelaza, miedzi, fosforu, chloru, magnezu i manganu. Wystarczy wypić codziennie szklankę soku pomidorowego albo zjeść dwa duże pomidory, by dostarczyć organizmowi niezbędną dawkę likopenu, który niszczy wolne rodniki. Okazuje się, że osoby, które mają wysoki poziom likopenu we krwi dwa razy rzadziej zapadają na zawał, nowotwory żołądka i jelit. Ta substancja hamuje także starcze zmiany zwyrodnieniowe w narządzie wzroku i obniża poziom cholesterolu. Pomidory są nieocenione w diecie odchudzającej, dla osób chorych na cukrzycę, cierpiących na schorzenia nerek i serca. Uspokajają, gdyż zawierają też sole bromu.

pomidory_i_centymetr_PS.jpg

cd.2 ] Likopen Badania naukowe Dlaczego jednak pr ...

cd.2 ] Likopen Badania naukowe Dlaczego jednak przyswajalność likopenu przez organizm ludzki jest taka ważna? Sześcioletnie badania na 48 tysiącach ochotników płci męskiej w Harvard Medical School dowiodły, że jedzenie częściej niż 2 razy w tygodniu pomidorów i przetworów z nich wpływa na redukcję zachorowań na raka prostaty, w zależności od diety, od 21% do 34%! Likopen zmniejsza bowiem poziom antygenu prostaty PSA i namnażanie się komórek nowotworowych. Stwierdzono także znaczne zmniejszenie się liczby zachorowań na raka żołądka, jelita grubego, odbytnicy, szyjki macicy, raka sutka i skóry wśród osób jedzących w dużych ilościach pomidory. Istnieją ponadto dowody, że likopen hamuje zwyrodnienie plamki żółtej w oku, które jest najczęstszą przyczyną utraty wzroku u osób powyżej 65. roku życia. Redukuje też o połowę zagrożenie chorobami układu naczyniowo-sercowego, łącznie z zawałem. Badania przeprowadzone w Europie i Północnej Karolinie (USA) dowiodły, że przyjmowanie dziennie z pokarmem 20-30 mg likopenu obniża nawet o 40% poziom złego cholesterolu (LDL) – jedzenie pomidorów i przetworów z nich zmniejsza ryzyko zachorowania na miażdżycę i chorobę wieńcową. Pomidory regulują też trawienie, pomagają obniżyć wysokie ciśnienie, działają kojąco i uspokajająco, zawierają bowiem śladowe ilości bromu. Interniści twierdzą, że sok pomidorowy czyści krew i zalecają go pacjentom z zakłóceniami przemiany materii. Włoscy badacze odkryli, że amatorzy pomidorów rzadziej cierpią na wrzody układu pokarmowego. W białku pomidorowym znajduje się kwas glutaminowy, który działa orzeźwiająco na mózg, łagodzi zmęczenie, przeciwdziała wrzodom żołądka i dwunastnicy, poprawia nastrój. Stwierdzono, że zawarte w tym warzywie pektyny obniżają poziom cholesterolu we krwi. Z kolei tomatyna hamuje rozwój bakterii. Mają też pomidory właściwości upiększające. Spowalniają procesy starzenia się skóry. Kuracja sokoterapią i maseczka pomidorowa to doskonałe sposoby na wygładzenie zmarszczek, ujędrnienie cery i nadanie jej jedwabistej gładkości. Ich kolejną zaletą jest wyjątkowa niskokaloryczność – średniej wielkości pomidor (około 80-gramowy) ma zaledwie 19 kcal! Jest więc warzywem idealnie nadającym się do diet odchudzających, zwłaszcza że nawet wypicie szklanki soku daje wrażenie sytości. Zjadanie dużych ilości pomidorów, zarówno świeżych, jak i w postaci soku czy przecieru, zalecają dietetycy przy wszelkiego rodzaju zaburzeniach przemiany materii, którym towarzyszy otyłość. Beata Kondysar W tekście wykorzystano m.in. informacje z książki pt. „Powab Jabłka” Jonathana Robertsa.

r.jpg

Kiedy pomidor jest trujący? Popularnoś ...

Kiedy pomidor jest trujący? Popularności pomidora ciężko zaprzeczyć, jednak mimo ogromnej sławy nie brak mu też przeciwników. Oskarżano go już o niekorzystny wpływa na jelita, wywoływanie alergii a nawet ciężkie zatrucia. Jaka jest więc prawda o pomidorach? Dobry do wszystkiego Dla znacznej grupy osób jest jednym z popularniejszych pokarmów roślinnych w diecie. Po pierwsze - jest łatwo dostępny przez cały rok, po drugie - można go zjeść zarówno na śniadanie, obiad jak i kolację. Pasuje jako dodatek do kanapek, sałatek, dipów czy dań na ciepło. Zjadany solo również wypada całkiem nieźle. Ponadto pulpy i koncentraty pomidorowe stanowią składnik ogromnej ilości potraw i produktów spożywczych, w związku z czym czasem nawet nieświadomie stają się składnikiem naszego menu, chociażby pod postacią keczupu. Słoneczny aromat Lato to najlepsza pora na pomidory. Mają wówczas okazję dojrzeć w pełnym słońcu, dzięki czemu staja się wyjątkowo aromatyczne. Co prawda silniejszy aromat nie zawsze wiąże się z wyższą wartością odżywczą, ale na pewno bardziej zachęca do jedzenia. Domowe przetwory z takich dojrzałych, pachnących pomidorów to prawdziwy rarytas, który w zimie jest wspomnieniem ciepłych letnich dni. Młode wiosenne pomidory to również jedne z bezpieczniejszych nowalijek. W przeciwieństwie do rzodkiewki czy sałaty gromadzą bowiem znacznie mniej azotanów, które mogą w organizmie ulec szkodliwym przekształceniom. cd. 1]

r(1).jpg

cd.1] Kiedy pomidor jest trujący? Toksycz ...

cd.1] Kiedy pomidor jest trujący? Toksyczna tomatyna Rośliny z rodziny psiankowatych, do których zaliczamy pomidory, zawierają alkaloid – tomatynę. Substancja zjedzona w dużej ilości staje się toksyczna, co może powodować takie dolegliwości jak: mdłości, wymioty, kolki, biegunki. Najwięcej szkodliwego związku występuję w niedojrzałych, zielonych pomidorach. Prostym sposobem na uniknięcie zatrucia jest zatem sięganie po sztuki w pełni dojrzałe. Ciekawy jest również fakt, że tomatyna, mimo swoich toksycznych właściwości, w uzasadnionych przypadkach może wykazywać działanie terapeutyczne. W medycynie ludowej właściwości rozkurczowe alkaloidu wykorzystywano m. in. do usuwania zaparć powodowanych nadmiernym skurczem w obrębie jelita grubego. Witaminy i minerały Pomidor to doskonałe źródło cennych witamin i minerałów. Zawiera znaczne ilości potasu - aż 280 mg/100 g. Wspomniany makroelement jest z kolei niezwykle istotny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Stanowi katalizator wielu reakcji enzymatycznych, reguluje ciśnienie krwi, pozwala usuwać nadmiar wody z ustroju oraz warunkuje przewodnictwo nerwowe. Czerwone warzywa obfitują również w beta-karoten, czyli prowitaminę wit. A. Beta-karoten to naturalny przeciwutleniacz, który po przekształceniu w ustroju do postaci witaminy A odpowiada dodatkowo za proces widzenia, stan skóry oraz wzmacnianie układu odpornościowego. Cennym składnikiem pomidorów jest witamina C, która w 100 g warzyw występuje średnio na poziomie 20 mg. Podobnie jak beta-karoten należy do przeciwutleniaczy, chroniących organizm przed mutacjami komórek i przedwczesnym procesem starzenia. Ponadto wspiera układ odpornościowy zabezpieczając tym samym przed infekcjami, a jako składnik niezbędny do produkcji kolagenu sprzyja regeneracji tkanki łącznej.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin