KARCZOCH(2).jpg

Krynia_pl / zachomikowane / Przetwory / ziemniaki / kapusta / ocet jabłkowy / warzywa / KARCZOCH(2).jpg

Download: KARCZOCH(2).jpg

Pobierz

35 KB

(448px x 336px)

KARCZOCH ZWYCZAJNY
Cynara scolymus L.

Jest rośliną wieloletnią uprawianą przede wszystkim w zachodniej Europie, Ameryce Pn i Pd oraz w Azji. W krajach śródziemnomorskich jest popularnym warzywem, część jadalną stanowi dno kwiatowe i nasady łusek wokół koszyczka. Jest źródłem białek, węglowodanów, substancji mineralnych oraz witamin: C, B1, B2, prowitaminy A.

Surowiec leczniczy stanowią zielone części roślin jednorodnych.

Związki czynne zawarte w zielu karczocha (poch. kwasu kawoilochinowego, cynarozyd) działają przeciwmiażdżycowo obniżając poziom cholesterolu oraz przeciwutleniająco, zapobiegając utlenianiu frakcji LDL cholesterolu odpowiedzialnej za powstawanie ognisk miażdżycowych. Znoszą również objawy dyspepsji jak mdłości, wzdęcia związane z zaburzeniami w procesach trawienia. Substancje czynne zawarte w zielu karczocha działają ochronnie i regenerująco na wątrobę.

http://www.zielnik.biz/karczoch-zwyczajny/

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Krynia_pl

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Kopia pietruszka.jpg

Pietruszka - okłady z naci pietruszki działają bardzo ...

Pietruszka - okłady z naci pietruszki działają bardzo silnie przeciwzapalnie. Leczy się nimi zapalenie sutka, gruczołów mlekowych, stouje się je także do łagodzenia stanów zapalnych po ukąszeniach os, komarów i pszczół; - wywar z korzenia pietruszki jest środkiem moczopędnym, leczącym kamienicę nerkową i stany zapalne dróg moczowych; - zmieszany ze spirytusem sok z pietruszki (1:1) jest doskonałym lekiem na nerwobóle i bóle zębów. Działa rozgrzewająco i kojąco; - sok pomaga również wybielić piegi lub przebarwienia na skórze.

pietruszka(2).jpg

Pietruszka i seler w walce z rakiem piersi. W ...

Pietruszka i seler w walce z rakiem piersi. W większości posiłków pietruszka zwykle pełni rolę dekoracyjną, ale nie warto jej odstawiać na bok. Naukowiec z Uniwersytetu Missouri odkrył, że jeden ze składników występujących w pietruszce oraz innych produktach roślinnych (owocach i orzechach) może powstrzymać komórki nowotworu piersi od rozrostu i rozmnażania. Szczury, którym wszczepiono raka piersi, profesor Salman Hyder poddał działaniu apigeniny – związku, który powszechnie występuje w pietruszce i innych produktach roślinnych. Okazało się, że zmniejszyła się liczba guzków, a ich formowanie trwało znacznie dłużej niż u zwierząt, którym nie podawano tego flawonu. Hyder uważa, że jego odkrycie może być istotne dla kobiet, które korzystają z określonych hormonalnych terapii zastępczych. „Od 6 do 10 milionów kobiet w USA korzysta z hormonalnych terapii zastępczych (HTZ)” – mówi profesor Hyder. – „Wiemy, że niektóre syntetyczne hormony stosowane w HTZ przyspieszają rozwój guzów piersi. W naszym badaniu szczury poddaliśmy działaniu jednego z chemikaliów stosowanych w najpopularniejszej hormonalnej terapii zastępczej w USA – progestyny MPA, która jest jednocześnie tym samym syntetycznym hormonem, który zwiększa tempo rozwoju guzów piersi”. Gdy komórki rakowe tworzą się w piersi w reakcji na MPA, wewnątrz guzków powstają nowe naczynia krwionośne. Dostarczają one substancji odżywczych, które są niezbędne do rozwoju i wzrostu guzów. Profesor Hyder odkrył, że apigenina blokuje powstawanie tych naczyń, tym samym spowalniając, a czasami nawet powstrzymując wzrost guzów. Okazało się również, że ten związek zmniejszył ogólną ich liczbę. Chociaż apigenina opóźnia rozrost komórek rakowych, to nie ma wpływu na ich powstawanie w strukturze piersi. Apigenina najczęściej występuje w pietruszce i selerze, ale znajduje się również w jabłkach, pomarańczach, orzechach i innych produktach pochodzenia roślinnego. Niestety, układ krwionośny nie absorbuje apigeniny skutecznie, więc naukowcy nie mają pewności co do ilości tego związku, która może i powinna być przyjmowana. „Nie znamy jeszcze konkretnej dawki, którą można stosować u ludzi” – mówi Hyder. – „Wydaje się jednak, że utrzymywanie minimalnego poziomu apigeniny we krwi jest istotne dla opóźnienia początków choroby nowotworowej spowodowanej reakcją na progestynę MPA. Myślę, że warto codziennie jeść trochę pietruszki i owoców czy orzechów, aby zapewnić minimalny poziom tej substancji w organizmie. Ten składnik znajduje się również w niektórych suplementach diety. Oczywiście najpierw należy zasięgnąć opinii lekarza”. W kolejnej fazie badań należy przeprowadzić próby kliniczne na ludziach, dzięki którym można będzie ustalić odpowiednią dawkę. Profesor Hyder uważą, że badania na ludziach są niezbędne, by rozwiązać ewentualne problemy dotyczące bezpieczeństwa zdrowotnego. Źródło: www.sciencedaily.com

r.jpg

Kiedy pomidor jest trujący? Popularnoś ...

Kiedy pomidor jest trujący? Popularności pomidora ciężko zaprzeczyć, jednak mimo ogromnej sławy nie brak mu też przeciwników. Oskarżano go już o niekorzystny wpływa na jelita, wywoływanie alergii a nawet ciężkie zatrucia. Jaka jest więc prawda o pomidorach? Dobry do wszystkiego Dla znacznej grupy osób jest jednym z popularniejszych pokarmów roślinnych w diecie. Po pierwsze - jest łatwo dostępny przez cały rok, po drugie - można go zjeść zarówno na śniadanie, obiad jak i kolację. Pasuje jako dodatek do kanapek, sałatek, dipów czy dań na ciepło. Zjadany solo również wypada całkiem nieźle. Ponadto pulpy i koncentraty pomidorowe stanowią składnik ogromnej ilości potraw i produktów spożywczych, w związku z czym czasem nawet nieświadomie stają się składnikiem naszego menu, chociażby pod postacią keczupu. Słoneczny aromat Lato to najlepsza pora na pomidory. Mają wówczas okazję dojrzeć w pełnym słońcu, dzięki czemu staja się wyjątkowo aromatyczne. Co prawda silniejszy aromat nie zawsze wiąże się z wyższą wartością odżywczą, ale na pewno bardziej zachęca do jedzenia. Domowe przetwory z takich dojrzałych, pachnących pomidorów to prawdziwy rarytas, który w zimie jest wspomnieniem ciepłych letnich dni. Młode wiosenne pomidory to również jedne z bezpieczniejszych nowalijek. W przeciwieństwie do rzodkiewki czy sałaty gromadzą bowiem znacznie mniej azotanów, które mogą w organizmie ulec szkodliwym przekształceniom. cd. 1]

rosa_rugosa2(1).jpg

Dzika róża – najzdrowszy owoc świata Walory lecznicze i ...

Dzika róża – najzdrowszy owoc świata Walory lecznicze i kosmetyczne róży znane były już w Starożytności. Napary, wywary i wina z płatków i owoców róży zalecano stosować przy niedożywieniu i wyczerpaniu, na przeziębienia i niestrawność, w chorobach serca i wątroby, a zewnętrznie przy schorzeniach skóry. Współczesne badania potwierdzają skuteczność wielu różanych terapii. I wiemy już dlaczego róża jest tak skutecznym lekiem. Właściwości odżywczeOwoce róż to swego rodzaju naturalna multiwitamina. Mają 23 razy więcej witaminy C niż sok z pomarańcz, a witaminy A tyle co marchewka. Są niezwykle zasobne w bioflawonoidy (m.in. witaminę P i cytryn) i bogate w dwie przynajmniej witaminy z grupy B: B2 i w kwas foliowy. Ponadto mają witaminę K oraz tyle witaminy E, że zastanawiano się, czy nie pozyskiwać jej z owoców róży przemysłowo. Ale witaminy to nie wszystko. Owoce róży są także bogate w sole mineralne, w tym mają szczególnie dużo wapnia, żelaza i magnezu, a poza tym potas, fosfor i inne. Tylko 3 owoce na świecie mogą rywalizować z owocami róż, jeśli chodzi o zawartość witaminy C. Są to wiśnie aceroli zbierane nad Amazonką i jeden z typów owoców kiwi, rosnących w płn. Chinach i Japonii. Ale uwaga: zawartość witaminy C w owocach róży bardzo spada w warunkach niewłaściwego suszenia i przechowywania owoców. Właściwości leczniczeWłaściwości lecznicze owoców róży znane są już od kilku tysięcy lat. Działają jako lek wzmacniający w okresie zmęczenia wiosennego, rekonwalescencji i hipowitaminozie. Uodparniają organizm na różne choroby, przeziębienia, a także na infekcje wirusowe. Poprawiają trawienie i procesy krwiotwórcze. Dzięki dużej zawartości witaminy C, występującej w owocach róży razem z działającymi z nią synergicznie flawonoidami (wit. P), owoce róży wywierają hamujący wpływ na procesy starzenia się ustroju, postępujące zmiany miażdżycowe oraz niektóre zaburzenia trawienne. Działają korzystnie w chorobach zakaźnych, gruźlicy, a także w ciąży. Wyciągi z owoców róży działają łagodnie rozkurczowo, a także słabo moczopędnie i żółciopędnie, co przypisuje się zawartym w owocach flawonoidom. Podaje się je jako lek witaminowy w zakażeniach bakteryjnych przebiegających z wysoką gorączką, jak również w przypadkach, w których utrudnione jest wchłanianie witaminy C z pokarmów, np. w nieżytach żołądka i jelit, biegunkach, wrzodzie trawiennym żołądka oraz dwunastnicy i innych. Owoce róży są ogólnie dostępne. Dzika róża rośnie praktycznie wszędzie. Warto więc wykorzystać słoneczny weekend, by wybrać się za miasto i nazbierać tego cennego surowca. Pamiętajmy tylko, by zbierać owoce z czystych ekologicznie miejsc.

Dynia.jpg

cd. b ] Dynia jest niezwykle ceniona ze względu na ...

cd. b ] Dynia jest niezwykle ceniona ze względu na swoje właściwości odżywcze. Jej pestki to bogactwo nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz witamin z grupy B i C. Warzywo to zawiera węglowodany (sacharozę, glukozę), białko, tłuszcz, pektyny, kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy, szczawiowy), B-karoten oraz witaminy: C, B1, B2, B6, PP. Uważa się, że jest lepszym od marchwi produktem w żywieniu dzieci i osób chorych na miażdżycę, stwardnienie rozsiane, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek. Jedzenie jej korzystnie wpływa na zachowanie równowagi zasadowo-kwasowej, ponieważ zobojętniony zostaje nadmiar kwasów powstałych w organizmie po spożyciu produktów białkowych (np. mięsa). Jest niskokaloryczna (15 kalorii w 100 gramach). Jak kupować i przechowywać? Kupując dynię, zwróćmy uwagę, czy jest zbita i jędrna (niedojrzała nie ma smaku, a przejrzała jest zbyt włóknista). Skórka powinna być gładka, bez plam i uszkodzeń. Łatwiej będzie wtedy dynię przechować. Warzywo to można w całości przechowywać przez kilka miesięcy w suchym, chłodnym i przewiewnym miejscu. Jak przygotowywać? Dynia pełnie swoich możliwości ujawnia w kuchni. Rozmaitość jej kulinarnych zastosowań na całym globie może przyprawić o zawrót głowy. W kuchni kontynentów, w których po raz pierwszy odkryto jej walory, wykorzystuje się ją do dań, zazwyczaj którym towarzyszą słodsze owoce: są to torty i różne ciasta. Amerykanie lubią też dynie w postaci nadzienia do pierożków i jako składnik potraw makaronowych. W Starym Świecie robi się z niej natomiast kompoty, przetwory, napoje, służy też do przygotowania głównych dań. Powszechnie uważa się, że najsmaczniejsza dynia to ta, która nie całkiem dojrzała (uwaga: nie dotyczy to owoców dyni olbrzymiej). Często dynie nadziewa się ryżem, makaronem, innymi warzywami lub gotuje się ją, kisi, a nawet kandyzuje. Prawdziwym przysmakiem smakoszy są natomiast prażone pestki dyni. Najlepiej zrobić je samemu: odsączamy pestki z soku na bibule, suszymy na desce lub talerzu przez noc, a potem przez pół godziny prażymy w piekarniku na złoty kolor. Na końcu solimy wedle uznania.

dyniowate.jpg

Warzywa dyniowate – właściwości lecznicze ...

Warzywa dyniowate – właściwości lecznicze Od dawna znane lecznicze właściwości dyni potwierdzono niedawno w Kanadzie: W szklarniowym badaniu różnych odmian dyni zwyczajnej (Cucurbita pepo) naukowcy z Kanady udowodnili, że rośliny te potrafią usuwać z gleb DDT – długo utrzymujący się w środowisku, a jednocześnie bardzo niebezpieczny dla zdrowia związek chemiczny. Taką informację, za światowymi agencjami przekazała PAP. Kilkadziesiąt lat temu DDT powszechnie stosowano jako środek owadobójczy. Niektóre kraje rozwijające się wciąż go używają dla ochrony przed tyfusem i malarią. Łatwo sobie wyobrazić, że jeśli dynia potrafi wyciągać truciznę z gleby, może także z organizmu. Oczywiście pod warunkiem, że nie wyrosła na zanieczyszczonym gruncie, a więc nie jest skażona. Badacze rosyjscy Czikow i Łaptiew najwyżej cenią dynię olbrzymią (Cucurbita maxima). Jest ona naprawdę olbrzymia, bo jej waga sięga 80 kg. W książce Rośliny lecznicze i bogate w witaminy piszą, że gotowany miąższ dyni stosuje się przy stwardnieniu tętnic, a połączony z kaszą jaglaną, ryżem lub manną – przy obrzękach na tle choroby sercowo-naczyniowej, a także przy chorobach nerek, wątroby i pęcherza moczowego oraz w nadciśnieniu i zaburzeniach przemiany materii. Miąższ dyni – dodajmy – zawiera cukry, pektynę, sole potasu, wapnia, magnezu i żelaza, witaminy C, B1, PP i karoten. Rosjanie badali też nasiona dyni, stwierdzając że działają przeciwrobaczo. Wygląda na to, że takie samo dobroczynne działanie ma najchętniej w Polsce hodowana dynia zwyczajna. Z nieznanych powodów w naszych książkach zielarskich podkreśla się tylko jej rolę w leczeniu różnego rodzaju robaczyc. W poradniku Ożarowskiego czytamy, że ziarna dyni stosuje się do zwalczania tasiemców zarówno u małych dzieci, młodzieży, jak i u dorosłych. Brak działania ubocznego i brak przeciwwskazań. Nasiona dyni można też stosować przeciw glistom ludzkim, owsikom, a nawet przeciw tęgoryjcowi. Zbadano, że znajdujące się w nich kukurbitacyny przenikają do ciała pasożytów i porażają ich system nerwowy, nie drażniąc przewodu pokarmowego nosiciela. Odmianą dyni zwyczajnej jest cukinia (wchłania ona jednak o połowę mniej DDT niż dynia – napisano w cytowanej wyżej informacji PAP), oraz kabaczek i patison. Różnią się głównie kształtem i kolorem – dojrzała dynia jest żółta i okrągła, cukinia zielona i z jednego końca zwężona, a seledynowy lub jasnożółty kabaczek przypomina kulebiak; patison ma kształt dysku z karbowaniami na obrzeżu. Przyrządza się je podobnie, z tym że dynię zwykle się gotuje, cukinię je surową, gotowaną lub pieczoną, surowego kabaczka raczej się nie jada, a patison najlepiej smakuje jeśli zapieczemy go w cieście. Warto te warzywa wprowadzić na stałe do jadłospisu, by tanim kosztem wspomagać swoje serce i układ krwionośny. Kabaczki poleca się szczególnie osobom starszym, bo dzięki wysokiej zawartości celulozy ułatwiają trawienie, zapobiegają otyłości i gromadzeniu się cholesterolu. Do rodzaju dyniowatych (Cucurbitaceae) należy także tykwa pospolita, czyli kalebasa uprawiana w krajach tropikalnych – oraz dobrze nam znany ogórek. cd . 1]

porzeczkaOwoc3.jpg

Czarna porzeczka - nazwa łacińska (Ribes nigrum L.) to ...

Czarna porzeczka - nazwa łacińska (Ribes nigrum L.) to gatunek krzewu należący do rodziny agrestowatych. Występuje na całym niżu w stanie dzikim. Jest również pospolicie uprawiany. Historia uprawy czarnej porzeczki rozpoczęła się w XV wieku we Francji, gdzie uprawiana była ze względu na swoje orzeźwiające właściwości. Obecnie czarną porzeczkę uprawia się w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Wyhodowane odmiany uprawne służą w ogrodach i parkach jako roślina ozdobna, na plantacjach dają cenne owoce nadające się do spożycia na świeżo i do przetworów: galaretek, dżemów, wina i soków. Wśród porzeczek można spotkać porzeczki czarne ,białe i czerwone uprawiane w sadach lub rosnące dziko w lasach i nad rzekami. Być może stąd wywodzi się polska nazwa po-rzecz-ka. Owoce czarnej porzeczki mają dużo flawonoidów, pektyn oraz witaminy C. Czarne porzeczki zawierają jej trzy razy więcej niż czerwone - wystarczy pół szklanki owoców, by pokryć dzienne zapotrzebowanie na tę witaminę. W skórce znajdują się substancje antybakteryjne skuteczne w zwalczaniu bakterii E. coli będącej przyczyną dolegliwości jelitowych. Te same związki mają również właściwości przeciwzapalne, dlatego herbata z dodatkiem soku z czarnych porzeczek pomaga np. w infekcjach gardła. Owoce neutralizują działanie wolnych rodników, a tym samym zapobiegają powstawaniu nowotworów. Czarna porzeczka jest rekordzistką pod względem zawartości naturalnej witaminy C. Jej zawartosć w 100 gramach owocu sięga 300% dziennej normy spożycia. Zdrowa dieta, właściwości prozdrowotne czarnych porzeczek:bardzo wysoka zawartość wit. C pomaga przy biegunkach pomaga przy zaburzeniach wątroby wzmacnia system immunologiczny przyśpiesza wydzielanie toksyn reguluje prace nerek Dary natury - domowa apteczka naturalnie W leczeniu czarną porzeczką wykorzystuje się zarówno surowe owoce jak i liście. Owoce stosowane są przy chorobach reumatycznych, gościu, biegunkach, zaburzeniach wątroby, wyczerpaniu fizycznym i psychicznym. Natomiast napary z liści przyspieszają wydalanie toksyn i regulują pracę nerek - używane są przy schorzeniach dróg moczowych i pęcherza, a także w nieżytach żołądka i jelit. Poza poważnymi schorzeniami czarna porzeczka jest również stosowana w łagodzeniu objawów anginy, chronicznego kaszlu, a także wzmacnia i pobudza do działania nasz układ immunologiczny. Owoce zawierają duże ilości witamin, szczególnie C, w przetworach korzystnie wpływają na procesy przemiany materii. Czarna porzeczka hamuje powstawanie w organizmie toksycznych związków wywołujących mutacje genów prowadzących do chorób nowotworowych. Jest nieocenionym środkiem zapobiegawczym w tworzeniu rakotwórczych nitrozoamin.

porzeczkaOwoc2(1).jpg

CZARNA PORZECZKA - zapobiega biegunkom i leczy z nich ...

CZARNA PORZECZKA - zapobiega biegunkom i leczy z nich - reguluje przemianę materii - ma korzystne działanie w schorzeniach dziąseł - łagodzi ból gardła - chroni naczynia krwionośne i oczyszcza je

sok.jpg

Sok z kokosa podbija świat Na punkcie wody kokosowej ...

Sok z kokosa podbija świat Na punkcie wody kokosowej oszalały gwiazdy światowego formatu. Delikatny, orzeźwiający płyn pochodzący z wnętrza młodego, zielonego kokosa szturmem zdobywa kolejne serca (oraz podniebienia). Jej zalety doceniają hollywoodzkie gwiazdy, sportowcy oraz światowej sławy artyści, z Madonną na czele. Ta ostatnia podobno zainwestowała nawet 1,5 miliona dolarów w produkcję wody kokosowej i nie rozstaje się z tym płynem nawet na chwilę. W czym zatem tkwi sekret soku z kokosa, zwanego także wodą kokosową i dlaczego celebryci tak za nią przepadają? Nie dość, że dodaje ona energii i uzupełnia braki mikroelementów, to jeszcze zauważono jej pozytywny wpływ na funkcjonowanie organizmu. To jednak nie wszystko! Otóż składniki zawarte w kokosie pozytywnie wpływają również na wygląd cery i sprawiają, że skóra staje się gładka i aksamitna w dotyku. Sok z kokosa jest więc naturalnym eliksirem młodości. Krótko mówiąc, w wodzie kokosowej zamknięta jest tajemnica wiecznej młodości, zdrowia i dobrego samopoczucia.

szparagi_rys_PL.jpg

a ] Szparagi Ze świeżych młodych szparagów można p ...

a ] Szparagi Ze świeżych młodych szparagów można przyrządzać zarówno eleganckie dania, jak i naturalne preparaty, które pomogą złagodzić wiele dolegliwości. Dla celów leczniczych wykorzystuje się również niejadalne części podziemne (korzenie i kłącza) oraz nasiona i owoce. Przed tysiącami lat w basenie Morza Śródziemnego dziko rosnące szparagi wykorzystywano początkowo do celów leczniczych. Gdy stały się modnym przysmakiem, zaczęto masowo je uprawiać, by zaspokoić stale rosnący popyt wśród wyższych sfer. Z czasem rozpowszechniły się na całą Europę i Azję, a także trafiły za sprawą pierwszych osadników za ocean. Nie przestając być iście królewskim przysmakiem, szparagi często wykorzystywano w medycynie ludowej, a także oficjalnej. Są bogatym źródłem wapnia, potasu, magnezu i cynku. Dostarczają witamin, przede wszystkim z grupy B, w tym szczególnie kwasu foliowego, a także prowitaminy A, witamin C, E. Są przy tym niskokaloryczne i bogate w błonnik. Z tej obfitości bierze się niezwykła wszechstronność zastosowań leczniczych. Sok z całych młodych roślin szparagów (zarówno części nadziemnych, jak i podziemnych) stosuje się przy niedomaganiach nerek, pęcherza moczowego, w kamicy nerkowej, a także przy nieżytach przewodu pokarmowego, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, stanach przedrakowych żołądka, chorobliwym wychudzeniu i w początkowych stadiach cukrzycy. Jest on także pomocny przy przewlekłych nieżytach oskrzeli, którym towarzyszy suchy kaszel. Okłady nasączone tym sokiem pomagają w niektórych chorobach skóry, jak egzema, łuszczyca, róża, trądzik, odleżyny, owrzodzenia (szczególnie żylakowe podudzi) i przy trudno gojących się ranach. cd. b]

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin