Maszerują cicho niby cienie
Poprzez lasy, góry i pola.
Niejednemu wyrwie się westchnienie,
Idą naprzód, taka ich dola.
I idą wciąż naprzód, bo taki ich los,
I ani żal, ani tęsknota
Z tej drogi zawrócić nie zdoła ich nic,
Bo to jest „Zapory” piechota.

A gdy księżyc wyjdzie spoza chmury,
I nastanie cicha, piękna noc,
To leśnej piechoty ciągną sznury,
Widać wtedy siłę ich i moc.

Piechota, piechota.
Bo to jest "Zapory" piechota.
Piechota, piechota - "Zapory" piechota.

Choć twardą im była germańska dłoń,
Do boju ich parła ochota.
I zawsze zwycięstwo musiało ich być,
Bo to jest „Zapory” piechota.
Teraz za drugiego okupanta,
Jeszcze nam nie oschła jedna krew.
Po zdradziecku sięga nam do gardła,
I w tajgi Sybiru chce nas wieźć.
Pomylił się Stalin, pomylił się lud,
Zawiodła się ruska hołota.
Za Sybir, za Katyń, za Wilno, za Lwów,
Zapłaci „Zapory” piechota.

Piechota, piechota.
Bo to jest "Zapory" piechota.
Piechota, piechota - "Zapory" piechota.

Piechota, piechota.
Piechota, piechota.
Piechota, piechota.
"Zapory" piechota.

Piechota, piechota.
Bo to jest "Zapory" piechota.
Piechota, piechota - "Zapory" piechota.

zachomikowany

306,8 MB
25 lut 13 14:47

Peoples of Dagestan - Tabasaran, by Sarmatian.mp3

Chuczni, Capital of Tabasaran
obrazek

Tabasaranie, jeden z 36 narodów Dagestanu (200,6 tys. [6,5 %]) - Tabasaran, kraina historyczno-geograficzna w południowo-wschodnim Dagestanie zamieszkana przez Tabasaranów; w jej skład wchodzą dwa rejony: tabasarański ze stolicą we wsi Chuczni i chiwski (stolica – Chiw); góry tabasarańskie są niezbyt wysokie (maksymalnie 2000 m. n.p.m.), porośnięte jednak pięknymi lasami; Tabasaran odznacza się piękną przyrodą i dosyć łagodnym klimatem; cechą charakterystyczną regionu jest wiele domów z drewna (lub z drewnianymi elementami); Tabasaranie tradycyjnie zajmują się wyrobem słynnych na całym Kaukazie tabasarańskich dywanów, mających oryginalne wzory i wciąż tkanych ręcznie.

Język tabasarański (nazwa własna Табасаран чIал) – jeden z języków kaukaskich, używany przez Tabasaranów w południowym Dagestanie oraz w północnym Azerbejdżanie. Należy do zespołu samurskiego (tzw. języki lezgińskie), tworzącego podgrupę wśród języków dagestańskich w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Język ten używany, według różnych szacunków, przez ok. 95 tys. osób do nawet 132 tys. (według spisu powszechnego, przeprowadzonego w 2000 r. , który czasami jest kwestionowany jeśli chodzi o metodologię oraz możliwe przekłamania wyników, ze względu na pomijanie drobniejszych narodów i języków). Język tabasarański wyróżnia się rekordową liczbą przypadków, których, według niektórych źródeł, ma być aż 45, jak również używaniem rzadkiego fonemu: ]]]. Wyróżnia się dwa dialekty języka tabasarańskiego: północny i południowy, który stał się podstawą współczesnego języka literackiego. Początki piśmiennictwa w języku tabasarańskim sięgają XVII w. , kiedy to zaczęto zapisywać alfabetem arabskim, teksty przeznaczone głównie do celów religijnych. W późniejszym czasie sporadycznie zapisywano także tabasarańskie teksty niereligijne, takie jak np. pieśni ludowe, jednak w związku z niewielkim stopniem alfabetyzacji Tabasaranów teksty te nie były szeroko rozpowszechnione. Ponadto znaczną część twórczości zapisywano w lepiej rozwiniętych językach literackich, arabskim i azerskim. Prace nad stworzeniem współczesnego tabasarańskiego języka literackiego rozpoczęto w latach trzydziestych XX w. Początkowo, od 1932 r. był on zapisywany łacinką, później jednak, na mocy decyzji władz sowieckich wprowadzono jako obowiązujący alfabet cyrylicę, opartą na rosyjskiej. Dziś jest to jeden z lepiej rozwiniętych literackich języków Dagestanu. W języku tabasarańskim ukazuje się prasa codzienna, książki (literatura piękna, dzieła naukowe), pod koniec lat 90. XX w. rozpoczęto nawet przekład Biblii na tabasarański. Oprócz swego własnego języka, większość Tabasaranów zna także rosyjski, jako język urzędowy Federacji Rosyjskiej, w Azerbejdżanie także język azerski.

zachomikowany

1,5 MB
25 lut 13 14:47

Sławomir Cenckiewicz - Długie ramię Moskwy, Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943-1991 (2011) fragment książki.epub

Książka opisuje genezę wywiadu wojskowego w komunistycznej Polsce oraz rolę Sowietów w jego działalności. Autor przedstawia kierunki jego działalności, politykę personalną i struktury.

"Jest upalny 22 lipca 2006 r. Kolejna rocznica ogłoszenia manifestu PKWN w Moskwie, który dał formalny początek państwowości Polski Ludowej. Decyzją władz RP zostaję przewodniczącym Komisji ds. Likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych. Gdy kilka dni później z pierwszej ręki zapoznaję się z mentalnością wysokich oficerów tej służby, postanawiam ustalić i zrozumieć, jak to się stało… Jak to się stało, że w Warszawie, w gmachu przy al. Niepodległości, przez tyle lat funkcjonował jeden z najważniejszych instrumentów podległości naszego kraju.

Jak to się stało, że dopiero w siedemnastym roku budowania demokratycznej Polski rozmontowano tę postsowiecką redutę zlokalizowaną w najdalej na Wschód położonym kraju zachodniej części Europy. I jak to się stało, że do realizacji tego zadania polskie państwo wyznaczyło doktora nauk historycznych.

Ukończenie przedkładanej Czytelnikowi książki traktuję jako wypełnienie – po pięciu latach – zobowiązania, którego podjąłem się w 2006 r., ponieważ jako badacz i historyk aż za dobrze wiem, iż ludzką pamięcią, naszymi zaszłościami nie można w dowolny sposób zarządzać. Nie można arbitralnie stwierdzić, że czegoś nie będziemy pamiętać, że jakiś fragment przeszłości jest nieistotny. Wreszcie, że pozbywanie się niepotrzebnego balastu wymaga wytrwałości”
— z wprowadzenia Sławomira Cenckiewicza

"Czasem narody ulegają fałszywym politycznym wyobrażeniom z powodu niemożności dotarcia do prawdy. Dzieje się tak niestety z powodu deficytu odwagi niezbędnej do ustalania prawdy. Książka Sławomira Cenckiewicza pokazuje, że obydwie przeszkody są do pokonania. Że drogą badań historycznych można wykazać fałszywość wielu legend na temat PRL i III RP.

Dzięki żmudnej pracy i wielkiej erudycji autora ta książka obala trzy mity. Mit patriotyczności: że w PRL kadra oficerska Wojska Polskiego, z jego tajnymi służbami na czele, nie uległa sowietyzacji. Mit profesjonalizmu: że tajne służby wojska, chociaż może służyły Sowietom, to jednak były sprawne operacyjnie. Mit antylustracyjny: że członkowie PZPR nie byli werbowani na informatorów tajnych służb PRL.

Gdyby polskie nauki społeczne miały więcej takich badaczy jak dr Cenckiewicz, znacznie trudniej byłoby manipulować Polakami."

zachomikowany

680,4 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005).avi

Tabac, la conspiration (2005)

„Ta bezprecedensowa epidemia w historii ludzkości spowodowała w XX wieku śmierć 100 milionów mężczyzn i kobiet. W XXI wieku umrze kolejny miliard, jeśli nic nie zrobimy” – mówi profesor Gérard Dubois, ekspert Światowej Organizacji Zdrowia.

Ponad trzy lata śledztwa prowadzonego na całym świecie pozwoliło Nadii Collot rozszyfrować strategię działalności przemysłu tytoniowego, który z sukcesem umacnia swą potęgę kosztem zdrowia publicznego oraz, paradoksalnie, pomimo zdrowotnych kampanii profilaktycznych. Reżyserka z samego środka nikotynowego kartelu ujawnia taktykę, o której nikt nic nie mówił od ponad pół wieku.

W ciągu 90 minut odwiedzimy trzy kontynenty: Północną Amerykę, Europę i Afrykę. Rozszyfrujemy kierowany z ukrycia i mistrzowski spisek, który opiera na trzech punktach: naukowej i ideologicznej propagandzie oraz strategiach ekonomicznych. Naukowa propaganda ma na celu manipulację naukowymi dowodami oraz przekupywanie naukowców, by potwierdzali kontrowersje związane z zagadnieniami zdrowotnymi dotyczącymi palenia czynnego i biernego. Propaganda ideologiczna to sprytny i zamaskowany „product placement” w kinie lub telewizji, subtelne i pomysłowe taktyki marketingowe lub polityczne intrygi lobbystów. Celem strategii ekonomicznych jest infiltracja zamkniętych rynków innych krajów, obejście legislacji, zwiększenie sprzedaży wśród młodych i biednych. Także przemyt jest sposobem na zwiększenie międzynarodowego popytu i zysków.

Te trzy filary działania są wspólne dla wszystkich firm tytoniowych na świecie. A wszystko zaczęło się w 1953 roku w Nowym Jorku, gdzie odbyło się sekretne i nielegalne spotkanie przywódców przemysłu tytoniowego. Razem zdecydowali, by wprowadzić w życie plan, który oszukałby społeczeństwo i rząd oraz zbudowałby pozytywny wizerunek papierosa bez względu na koszty. To pozwala zrozumieć i wytłumaczyć podejście papierosowych bossów do naszego zdrowia w dzisiejszych czasach.

zachomikowany

76,1 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 01.avi

zachomikowany

76,6 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 02.avi

zachomikowany

76,4 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 03.avi

zachomikowany

76,3 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 04.avi

zachomikowany

77,1 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 05.avi

zachomikowany

76,7 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 06.avi

zachomikowany

76,0 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 07.avi

zachomikowany

77,0 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 08.avi

zachomikowany

72,2 MB
25 lut 13 14:47

Przemysł tytoniowy, Historia spisku (2005) 09.avi

zachomikowany

551,8 MB
25 lut 13 14:47

Węgry 1956, Nasza rewolucja (2006).avi

Powstanie nie było zaplanowane. Rozwinęło się spontanicznie z dwóch legalnych marszów studentów. Jedni demonstrowali poparcie dla antysowieckiego protestu Polaków, inni żądali reform w znękanej rządami Rakosiego ojczyźnie. Wielotysięczne tłumy zebrały się pod pomnikami generała Bema i wielkiego węgierskiego poety Petofiego, na placu Parlamentu i pod rozgłośnią radia. Tam właśnie doszło do pierwszych starć. Uzbrojone po zęby oddziały służb specjalnych AVO - Urzędu Bezpieczeństwa, broniły dostępu do gmachu. Padły strzały. Demonstranci odpowiedzieli ogniem z broni wydartej funkcjonariuszom i dostarczonej przez robotników z zakładów zbrojeniowych Csepel. Rozjuszeni śmiercią bliskich mieszkańcy stolicy zwalili pomnik Stalina, symbol sowieckiej tyranii. Zdawało się wszystkim, że wraz ze złowrogim monumentem padł także reżim. Wojsko i policja zniknęły z ulic miasta. Budapeszt należał do powstańców. Ale o świcie ludzie usłyszeli szczęk stalowych gąsienic sunących po asfalcie. Nadjeżdżały rosyjskie czołgi. Film brytyjskich dokumentalistów jest wstrząsającym zapisem wydarzeń rozgrywających się od 23 października 1956 roku w Budapeszcie, obrazem trzynastodniowego zrywu powstańczego mieszkańców stolicy Węgier przeciwko komunistycznej tyranii ustanowionej i kierowanej przez Kreml. Choć Stalin zmarł trzy lata wcześniej, a nowy przywódca Związku Radzieckiego, Nikita Chruszczow, w słynnym przemówieniu wygłoszonym podczas XX Zjazdu Partii potępił dyktatora, na Węgrzech nic się nie zmieniło. W kraju nadal panował surowy reżim, szalała bezpieka wspierana przez sieć donosicieli, a pokazowe procesy łamały niepokornych. Spontaniczny protest Węgrów inspirowany przez wydarzenia październikowe w Polsce został zdławiony w bezwzględny sposób przez pospiesznie ściągnięte do stolicy wojska radzieckie. Czołgi rozjeżdżały nielicznych bojowników, ogień z dział i karabinów maszynowych był skuteczniejszy od broni powstańców - "koktajli Mołotowa", czyli butelek z benzyną. Uczestnicy tragicznych wydarzeń do dziś nie mogą otrząsnąć się z traumy. Dramatyczne przeżycia mocno się wryły w ich pamięć. Nękają za dnia, powracają w sennych koszmarach. W filmie, obok relacji i wspomnień bohaterów węgierskiej rewolucji, zostały wykorzystane zdjęcia austriackiego fotografa, Ericha Lessinga, dokumentującego na taśmie grozę i wielkość budapeszteńskiego powstania.

zachomikowany

117,2 MB
25 lut 13 14:47

Węgry 1956, Nasza rewolucja (2006) 01.avi

zachomikowany

116,6 MB
25 lut 13 14:47

Węgry 1956, Nasza rewolucja (2006) 02.avi

zachomikowany

117,2 MB
25 lut 13 14:47

Węgry 1956, Nasza rewolucja (2006) 03.avi

zachomikowany

116,8 MB
25 lut 13 14:47

Węgry 1956, Nasza rewolucja (2006) 04.avi

Mapa Europy z 1923 r.

Pomoc materiałowa, jakiej chciały udzielić podczas wojny polsko-bolszewickiej Polsce kraje sojusznicze, w tym m.in. Francja, była skutecznie zatrzymywana. Czesi nie zgodzili się przepuszczać transportów kierowanych w tym czasie do Polski. Jej los uznali za przesądzony, zajmując terytorium Śląska Cieszyńskiego. To samo robili również Niemcy i Austriacy. Bojkot transportów do Polski ogłosiła także II Międzynarodówka Socjalistyczna wspierająca bolszewików, podburzała marynarzy i dokerów do blokowania przeładunku również w porcie gdańskim. Jedyną szansą na pomoc były transporty wysyłane przez Rumunię z Węgier. W związku z tym na początku lipca 1920 r. rząd węgierski nakazał tamtejszej fabryce amunicji Manfreda Weissa przekazanie wszystkich zapasów broni Polsce i przez kolejne tygodnie produkowanie uzbrojenia tylko na potrzeby walczących Polaków. Pomoc węgierska była tym bardziej symboliczna, że rok wcześniej Węgrzy uporali się z krwawą rewolucją Beli Kuna i założoną przez niego Węgierską Republiką Rad. W decydującym okresie wojny z Rosją sowiecką nieodpłatnie przekazali Polakom i dostarczyli własnym wysiłkiem 48 milionów pocisków karabinowych typu Mauser, 13 milionów pocisków typu Mannlicher, trudną do oszacowania ilość pocisków artyleryjskich różnych kalibrów, 30 tysięcy karabinów typu Mauser i kilka milionów części zapasowych, 440 kuchni polowych, 80 pieców polowych. Zdaniem dr. Krzysztofa Ćwiklińskiego z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdyby nie Węgrzy w 1920 r., do bolszewików pod Warszawą nie byłoby czym strzelać.

zachomikowany

84,3 MB
25 lut 13 14:47

Węgry 1956, Nasza rewolucja (2006) 05.avi

Tablica upamiętniająca węgierską pomoc wojskową dla Polski w latach 1919-21.

Czterdzieści osiem milionów pocisków do karabinów Mauser, trzynaście milionów pocisków do karabinów Mannlicher, 30 tysięcy karabinów Mauser, kilkaset tysięcy pocisków artyleryjskich, kilka milionów części zapasowych uzbrojenia oraz 440 kuchni polowych - być może ta właśnie dostawa przechyliła szalę w wojnie polsko- bolszewickiej latem 1920 roku. Bo bez amunicji i artyleryjskich pocisków nie byłoby żadnego Cudu nad Wisłą. Ponieważ Międzynarodówka Socjalistyczna poparła bolszewików w tamtej wojnie z Polakami, więc dokerzy gdańscy bojkotowali ładunki dla Rzeczypospolitej. Również ,,bracia" Czesi - po zajęciu Śląska Cieszyńskiego - zablokowali tranzyt przez swoje terytorium. Pozostał jeden tylko sposób zaopatrzenia walczącej armii - z Węgier przez Rumunię.
Ta bezcenna pomoc, wyliczona na wstępie, została przekazana do Polski bezpłatnie. Była więc wkładem braci - Węgrów w nasze zwycięstwo nad bolszewizmem.
W świetle historycznych faktów wydaje się to oczywiste.

zachomikowany

48 KB
25 lut 13 14:47

Rota.jpg

zachomikowany

273,4 MB
25 lut 13 14:47

Było ...nie minęło - 18.02.2012 (23m55s).wmv

http://www.bylo-nie-minelo.pl/index/page/lang/pl/id/81.html

Tylko dla cierpliwych

obrazek

I oto ciąg dalszy nastąpił. Dziś podejmiemy opowieść dokładnie w tym punkcie, w którym skończyliśmy ją dwa tygodnie temu. Miejsce akcji – wiślana łacha pod Ryczywołem, a gdzieś na ogromnym obszarze dawnego koryta rzeki zagrzebane w mule polskie czołgi 7 TP. Sześć sztuk. Wtedy, w pewnym momencjie magnetometr skierował nasze kroki ku skrajowi niegdysiejszej wyspy. Ale do szczegółowych badań potrzebowaliśmy zupełnie innego sprzętu.
To nasze polowanie ma charakter wyjątkowy i prowadzimy je z wyjątkową determinacją. Stawką jest jeden z najlepszych czołgów końca lat trzydziestych ubiegłego wieku. To niepojęte, że w żadnej naszej kolekcji muzealnej tej maszyny nie ma. Te wiślane piachy, mamy nadzieję, kryją ostatnią szansę na tryumfalny powrót legendy w materialnym kształcie.

Czołgi, których szukamy wchodziły w skład 2 kompanii, 1 Batalionu czołgów lekkich. Wraz z 13 Dywizją Piechoty prowadziły wielki wyścig z Niemcami, którzy starali sie je, podobnie jak resztę odwodowej armi Prusy, zamknąć w kotle pomiędzy Pilicą, Radomką i Wisłą. 10 września dowódca zgrupowania, pułkownik Kaliński wydał dramatyczną decyzję. Porzucamy cały sprzęt ciężki i forsujemy Wisłę na północ od ujścia Radomki. Czołgiści kapitana Górskiego poprosili o zgodę na jeszcze jedną próbę. Płytkim, bydlęcym brodem chcieli się dostać na wielką wyspę pośrodku nurtu, a potem na wschodnią stronę rzeki przewieźć czołgi promem. Ale 11 września rano promu już nie było. Wtedy dowódca kompani polecił sześć sztuk 7 TP zatopić.

Przed nami szukało tu już wielu, jak dotąd bez skutku. Być może zaniedbali analizy zmian koryta rzeki? A te są ogromne. Zniknęła wyspa, na której funkcjonowały dwie wioski, wchłonął ją stały ląd. Technicznie operacja wydobywcza bedzie niewątpliwie trudną. Najpierw zapytamy geologów jak wygląda układ warstw na dnie rzeki. Po to “coś” co leży na granicy lądu i wody jesteśmy w stanie sięgnąć koparką, ale tam na środku oczka wodnego trzeba będzie wybudować keson. A to niezwykle kosztowne przedsięwzięcie.

Zaboreczno 1 lutego 1943

obrazek

W 1943 roku pod Zaborecznem stoczona została bitwa pomiędzy oddziałami Batalionów Chłopskich dowodzonymi przez majora Franciszka Bartłomowicza ps. "Grzmot" a oddziałami niemieckimi. Niemcy ponieśli w bitwie znaczne straty, zarówno w ludziach jak i w sprzęcie, podczas gdy po stronie partyzantów strat nie było. Bitwa była wielkim zwycięstwem BCh, przeszkodziła Niemcom w operacji wysiedlania Zamojszczyzny. Po wojnie wybudowano pomnik upamiętniający bitwę.

zachomikowany

91,8 MB
25 lut 13 14:47

Było ...nie minęło - 18.02.2012 [01].wmv

zachomikowany

91,5 MB
25 lut 13 14:47

Było ...nie minęło - 18.02.2012 [02].wmv

zachomikowany

92,1 MB
25 lut 13 14:47

Było ...nie minęło - 18.02.2012 [03].wmv

zachomikowany

498,9 MB
25 lut 13 14:47

Mao, Bóstwo chińskiej propagandy (2009).avi

Making Mao (2009)

„Wódz Mao na zawsze będzie żył w naszych sercach” – mówi stare chińskie hasło propagandowe.

Gdy Partia Komunistyczna Chin przejęła rządy w kraju w 1949 roku, stworzyła potężny aparat propagandy, by zapanować nad umysłami i sercami narodu. Reżyser Galen Yeo odwiedza z kamerą ludzi odpowiedzialnych za uczynienie z Mao gwiazdy na chińskim niebie. Były to perfekcyjne zaplanowane działania, m.in. rozpowszechnianie artystycznych, choć brutalnych zdjęć i sloganów. Funkcjonowały one przez 25 lat i utrzymywały Mao przy władzy. Wódz był czczony niczym bóstwo przez lud, a ci, którzy się wyłamywali z kultu, stawali się ofiarami systemu. Film jest wnikliwą analizą propagandowych działań, które prawie zniszczyły chiński naród.

------------------------------

Miłość do wodza (ruska platoniczna miłość do silniejszego, która pojawiła się w rezultacie wielowiekowego zastraszania) stała się prawem.

Każda ideologia ma swojego własnego bożka - ukochanym Idolem globalizmu jest bliskowschodni Mammon

zachomikowany