OKULTYZM - RELIGIA SZAZTANA.bmp

Okultyzm

Rozmawiając na tematy religijne coraz częściej słyszymy takie słowa jak: okultyzm, magia, spirytyzm, a nawet czary. Jeśli chodzi o czary to dosyć łatwo można skojarzyć, że nigdy nie były one łączone z religią chrześcijańską, a kiedy wrócimy do historii to przypomnimy sobie, że przecież inkwizycja paliła czarownice. Natomiast co do okultyzmu, magii i spirytyzmu, to czasem do naszej świadomości przemycają się opinie, jakoby były one częścią lub uzupełnieniem religii chrześcijańskiej. A jeśli nawet wyczuwamy jakąś niezgodność między tymi rzeczami to z trudnością przychodzi nam powiedzieć, w czym właściwie okultyzm, magia i spirytyzm przeciwstawiają się prawdziwej wierności i miłości do Boga.

Mam nadzieję, że w artykułach poświęconych tej tematyce zdołam, choć trochę uwrażliwić czytelnika na zagrożenia, jakie wiążą się z uprawianiem okultyzmu, magii i spirytyzmu.

Okultyzm, według definicji słownikowej jest to ogół doktryn głoszących, ze w człowieku, przyrodzie istnieją ukryte siły tajemne, które można pobudzić i zużytkować przez spełnienie określonych obrzędów - praktyk magicznych. Okultyzm wiąże się nieodłącznie z magią, czarami i spirytyzmem. Ma on na celu wywołanie konkretnych skutków w życiu nie tylko duchowym, psychicznym, lecz także fizycznym samej osoby stosującej tę praktykę, jak również w życiu innych osób. Taka interpretacja słownikowa niewiele jeszcze nam mówi. Trzeba wiedzieć, że okultyzm jest sztuką sięgania w niewidzialny świat. Ale sięga on do tego, co niewidzialne, do świata rzeczywistości duchowej, aby zdobytą wiedzę wykorzystać według własnych potrzeb. Tak zdobyta wiedza, zwana gnozą nie jest ujawniana, poddawana osądowi czy krytyce. Dlatego nie dowiadujemy się jakie są rzeczywiste intencje magów, ale atmosfera tajemnicy, skrytości zwraca uwagę na mogące działać tam siły demoniczne, wszak Szatan jest księciem ciemności.

Często stajemy w naszym życiu wobec tajemnicy. Pewnych rzeczy nie jesteśmy w stanie, ani poznać, ani wytłumaczyć. Bodaj największą tajemnicą jest dla człowieka on sam. Ta sytuacja budzi pokusę dociekania za wszelka cenę co się kryje poza granicami poznania. I tu chyba jest źródło okultyzmu i magii. Musimy jednak przyznać, ze tajemnica w życiu człowieka w żaden sposób nie deprecjonuje jego godności, ani nie niszczy jego osobowości. Wręcz przeciwnie, stając wobec misterium życia człowiek odnajduje swoją niepowtarzalność. Tajemnica jest łaską w której Bóg człowieka ubogaca. Jeśli wierzymy, ze Bóg nas stworzył i kieruje naszym życiem oraz że chce dać nam szczęście to musimy przyjąć, że Boże prowadzenie wypływa z owej tajemnicy. Przecież nie znamy woli Boga, jeśli jej nam nie objawi. Tylko w ten sposób, przystając na współpracę z Bogiem możemy zrealizować się w życiu. Nigdy nie odgadniemy naszego powołania, jeśli sami sobie je określimy, wierząc, że wpływają na nie jakieś tajemne siły. Gdybyśmy szli za tym zgubnym wskazaniem okultyzmu, to kusilibyśmy Boga, aby okazał znak, że jest mocniejszy od naszych zamiarów.

A Szatan zwodzi. Bywa, że człowiek rozpoznając wyraźnie siły demoniczne poddaje się im i z nimi współpracuje. Wówczas można mówić o satanizmie. Katechizm Kościoła Katolickiego tak mówi o tych rzeczach: "Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie. Nie przewidywanie może stanowić brak odpowiedzialności. Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu" (KKK 2115n)

Pismo Święte przywraca nam zdrowy sąd o świecie. Jest jeden Bóg i nie ma innego. "On jest Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą. Do niego należą czasy, pokolenia i wieczność" (Ap 1,8). Jest jedna droga zbawienia - Jezus Chrystus.

Okultyzm daleki jest od podstawowej uczciwości intelektualnej i moralnej. Występuje przeciwko pierwszemu przykazaniu, kiedy zaprzecza "absolutnemu i niezastąpionemu panowaniu Chrystusa nad wszechświatem i nad naszym życiem". Grzeszy pychą, kiedy stawia się ponad Bogiem, nie uznając darmowości darów Bożych.

Wojciech Augustyn Remigiusz Błaszczyk