180px-Rodlo.svg.png

Jan Stachniuk Jana Stachniuka można by zaliczyć do nurt ...

Jan Stachniuk Jana Stachniuka można by zaliczyć do nurtu nowżytnej humanistyki, gdyby nie fakt, że stworzony przez niego system filozoficzny - kulturalizm jest na tyle spójną i wyczepującą koncepcją iż wykracza poza możliwość zaszeregowania jej do czegokolwiek - jest początkiem nowego spojrzenia na świat, człowieka i jego roli w świecie. Skojarzenie z nowożytnym humanizmem dotyczy zatem tylko podjęcia wyzwania tego kierunku i wypełnienia jego postulatów w miarę kompletną treścią. Droga rozwoju myśli Jana Stachniuka rozpoczyna się buntem przeciwko marazmowi polskiego życia. Poszukiwanie przyczym naszej niewydolnosci we wszystkich dziedzinach życia zbiorowego doporowadza go do odkrycia, w jaki sposób panująca w społeczeństwie ideologia kształtuje jego instytucje kulturowe i jakie są tego skutki. Doprowadziło to to sformuowania oryginalnej teorii kultury obejmującej zarówno możliwości rozpatrywania rozwoju jak i schorzeń kultury. Jan Stachniuk urodził się w 1905 r. w Kowlu na Wołyniu. Działalność publiczną rozpoczął w Poznaniu, gdzie od 1927 r. studiował w Wyższej Szkole Handlowej. Działał tam w Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. Tam też opublikował pierwsze książki: "Kolektywizm a naród" (1933) i "Heroiczna wspólnota narodu" (1935). Od 1937 wydawał w Warszawie miesięcznik "Zadruga", który dał początek ruchowi ideowemu o tej samej nazwie. W 1939 r. w Warszawie wyszły dwie książki Stachniuka "Państwo a gospodarstwo" i "Dzieje bez dziejów". W czasie wojny Stachniuk był inspiratorem ideowym Stronnictwa Zrywu Narodowego i Kadry Polski Niepodległej. Nakładem Zrywu wydał w 1943 r. "Zagadnienie totalizmu" W powstaniu Warszawskim walczył jako szeregowiec i został ranny. Po wojnie nie udało się wznowić miesięcznika Zadruga, ale zanim stalinowcy objęli pełnię władzy udało się wydać trzy książki. "Walka o zasady", "Człowieczeństwo i kultura" i "Wspakultura". W r. 1949 Stachniuk został aresztowany i skazany na śmierć w pokazowym procesie politycznym. Wyrok jednak nie został wykonany i wyszedł na wolność w 1955 r. lecz nie był zdolny do jakiejkolwiek pracy. Zmarł w 1963 r. i został pochowany na cmentarzu na Powązkach.

Antoni Wacyk.jpg

Antoni Wacyk Urodzony w r.1905 na Podolu zazbruczańskim ...

Antoni Wacyk Urodzony w r.1905 na Podolu zazbruczańskim. W latach 1918 - 1920 uczeń Polskiego Gimnazjum Społecznego w Kamieńcu Podolskim i harcerz III Kamienieckiej Drużyny Harcerskiej. W r. 1932 ukończył prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Po przeniesieniu się do Warszawy był urzędnikiem w Ministerstwie Poczt i Telegrafów. Gdy w r. 1937 Jan Stachniuk założył miesięcznik "Zadruga", Antoni Wacyk wszedł w skład zespołu redakcyjnego. Odtąd służy Ruchowi, którego cele streszcza hasło: "Odkatoliczyć, unarodowić, dowartościować Polaka!" Jest autorem prac: "Kultura bezdziejów" (Szkocja 1945) oraz "Jan Stachniuk, - Życie i dzieło", obszernej monografii, której rękopis posiada Biblioteka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ponadto jest autorem wielu artykułów prasowych, głównie z okresu przedwojennego. Po zlikwidowaniu cenzury, podjął na nowo pisarstwo, czego plonem są poniższe prace. Zmarł 25 sierpnia 2000 r.

Stanisław Szukalski.jpg

Stanisław Szukalski Stach z Warty, ur. 13 grudnia 18 ...

Stanisław Szukalski Stach z Warty, ur. 13 grudnia 1893 w Warcie koło Sieradza. Szukalski oprócz licznych rzeźb, projektów pomników i kilku albumów dokumentujących jego pracę twórczą, opracował też koncepcje sztuki i idealnego państwa Polskiego, odwołujące się do koncepcji pogańskich, nacjonalistycznych i prawicowych. Jego idee zawierały między innymi, utworzenie „Twórcowni”, czyli czegoś na kształt Akademii Plastycznej pod swoim przywództwem, w instytucji tej mieli pobierać nauki młodzi utalentowani artyści, tworzący dzieła o tematyce nawiązującej do słowiańskiej przeszłości Polski. Szukalski proponował utworzenie Polski II, odmiennej on dotychczasowej Polski I, której przywódcą powinien zostać naczelnik Piłsudski, godłem winien być nowy symbol, tak zwany „Toporzeł”, powstały z połączenia orła z ciesielsko- wojennym toporem. Na Wawelu powinna powstać „Duchtynia”, miejsce kultu dawnych bohaterów, bogów i przeszłości słowiańskiej. Szukalski proponował też powstanie „Neuropy”, której kulturalnym i artystycznym centrum byłaby Polska II, a terytorium współczesna Europa, z wyłączeniem Anglii, Francji, Niemiec i Włoch. Działalność Szukalskiego i „Szczepu Rogate Serce” związana była z ugrupowaniem nacjonalistów polskich o nazwie „Zadruga”. Szukalski po wybuchu wojny wyemigrował do USA, gdzie kontynuował działalność artystyczną i teoretyczną, aż do śmierci: 19 maja 1987 roku.

Janina Kłopocka.JPG

Janina Kłopocka (ur. 18 sierpnia 1904 w Koźminie, zm. 2 ...

Janina Kłopocka (ur. 18 sierpnia 1904 w Koźminie, zm. 2 lutego 1982 w Warszawie) – polska artystka, działaczka Związku Polaków w Niemczech i ZADRUGI, była min. autorką Rodła – znaku graficznego tej organizacji. W 1908 r. rodzina Janiny Kłopockiej w celach zarobkowych przeniosła się do Berlina. W 1914 r. wstąpiła do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Berlinie. W 1921 r. ukończyła tam liceum. Po ukończeniu szkoły handlowej postanawia zostać artystką. Dzięki stypendium dla wybitnie uzdolnionych podejmuje studia rysunku w berlińskiej Szkole Sztuk Plastycznych, którą kończy w 1925 r. W latach 1929-32 studiuje grafikę u prof. Władysława Skoczylasa i rysunek u prof. M.Kotarbińskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na tej uczelni uczy się także innych technik artystycznych – malarstwo ścienne, ceramikę oraz mozaikę. W Niemczech związała się ze Związkiem Polaków w Niemczech, była min. autorką Rodła – znaku graficznego tej organizacji. Wykonywała także ilustracje do publikacji i czasopism wydawanych przez związek. W trakcie drugiej wojny światowej przenosi się do Polski i działała w konspiracji w Warszawie. W lipcu 1944 r. zagrożona aresztowaniem przez Gestapo ucieka do Częstochowy. Później przeniosła się do Warszawy. Po wyzwoleniu zostaje kierownikiem referatu Kultury i Sztuki Starostwa w Oleśnie na Opolszczyźnie gdzie zabezpiecza i inwentaryzuje dzieła sztuki ocalałe z działań wojennych. Następnie podejmuje pracę jako grafik w Ministerstwie Przemysłu. W marcu 1949 r. zostaje aresztowana przez UB za działalność w nacjonalistycznej grupie Zadruga i osadzona w więzieniu. Sądzona była wraz z Janem Stachniukiem (założycielem i duchowym przewodnikiem Zadrugi). Zwolniona w ciężkim stanie zdrowia w grudniu 1953 r. W 1957 r. zostaje zrehabilitowana przez Sąd Najwyższy. Zmarła 2 lutego 1982 r. w Warszawie, lecz zgodnie z jej ostatnim życzeniem została pochowana w Oleśnie. Trumnę zmarłej okrył sztandar ze znakiem Rodła. W Warszawie na ścianie domu przy ul. Rutkowskiego 12, w którym artystka mieszkała od 1957 r. aż do śmierci znajduje się poświęcona jej pamiątkowa tablica.

Toporzeł Stanisława Szukalskiego.png

Toporzeł Stanisława Szukalskiego

słońce.jpg

wyjazd........jpg

Pododdział partyzanckiego zgrupowania AK-WIN Zapory - ....jpg

Galeria - Pododdział partyzanckiego zgrupowania AK-WIN Zapory - Lubelszczyzna 1946.jpg

PRZEKLINAM KRZYŻ.png

PRZEKLINAM KRZYŻ ZA POPY PODŁE, ZA WIARĘ NA SEMICKĄ MODŁ ...

3

PRZEKLINAM KRZYŻ ZA POPY PODŁE, ZA WIARĘ NA SEMICKĄ MODŁĘ, ZA SŁABOŚĆ KTÓRA CZYNI ŚWIĘTYM, ZA INNYCH ŚWIATÓW MDŁE ODMĘTY, PRZEKLINAM KRZYŻ ZA HAŃBY PIĘTNO, ZA ZDRADĘ KRWI, ZMYŚLONE PIEKŁO, ZA FAŁSZ KTÓRY PIĘTNUJE PRAWDĘ, ZA GRZECH KTÓREGO NIE MA WCALE, PRZEKLINAM KRZYŻ ZA DZIEJÓW SKAZĘ, ZA STOSY, ŁZY, MORDERCZĄ KAŹNIĘ, ZA KLĄTWY, SZTYLER I TRUCIZNĘ, ZA LOCHÓW INKWIZYCJI BLIZNĘ, PRZEKLINAM KRZYŻ PAPIESKĄ BANDĘ, ZA ZBYTEK, PRÓŻNOŚĆ PONAD MIARĘ, ZA ŻYCIE KOSZTEM LUDZKIEJ BIEDY, ZA SŁOWO KTÓRE PCHA DO NĘDZY, PRZEKLINAM KRZYŻ LUDZKOŚCI KRZYWDĘ, ZA TO ŻE ZATRUŁ OJCOWIZNĘ, ZA OBIETNICE BEZ POKRYCIA, JAKIEGOŚ TAM-W ZAŚWIATACH ŻYCIA

00158.gif

180px-Rodlo.svg.png

BIRU_79