Przeprawa (1988) reż. Viktor Turov.rmvb

...Mogiły żołnierzy radzieckich poległych w II wojnie światowej, groby żołnierskie na Cmentarzu Powązkowskim... Tętniące życiem dwie stolice - Warszawa i Moskwa... Wiosna 1944 r. Do granic okupowanej Polski zbliża się ofensywa radziecka. Przed przekroczeniem Bugu przez poprzedzające Armię Czerwoną radzieckie odziały partyzanckie, w sztabie zgrupowania AK i BCh odbywa się narada prowadzona przez jego dowódcę, majora Brzezinę. Nie ufający radzieckim partyzantom, uznający wyłącznie rząd londyński, major zleca oddziałowi porucznika Sęka operować w sferze ich działania. Porucznik nie zgadza się z majorem, uważa, że należy nawiązać ścisłą współpracę z oddziałami radzieckimi, tym bardziej że cofający się pod naporem Armii Czerwonej Niemcy ze szczególną zaciekłością rozprawiają się z partyzantami. Dowódca zgrupowania radzieckiego major Sudakow zaprasza por. Sęka i jego żołnierzy do swego oddziału na obchody l Maja. Nie wszyscy przyjmują zaproszenie, ale część oddziału Sęka i on sam uczestniczy w uroczystości. Na leśnym przyjęciu nawiązują się kontakty między Polakami i Rosjanami, ale dochodzi też do wielu spięć, ujawniają się wzajemne, zadawnione pretensje. Polak Bruzda i Rosjanin Jegor z mieszanymi uczuciami wspominają wojnę polsko-radziecką 1918-1920, udział w niej swych dowódców Piłsudskiego i Budionnego. Młody Piołun, cierpiący na ból zęba, zwraca się o pomoc do rosyjskiej sanitariuszki - młodych połączy sympatia, która szybko przekształci się w miłość. Do Lublina przybywa Karol. Odwiedza dom swej ukochanej, Basi. Nie zastaje dziewczyny, a babka z goryczą mówi, że wnuczka przyjaźni się z kochanką gestapowca, utrzymuje kontakty w tym środowisku. Po pewnym czasie Karol dowie się jednak prawdy - Basia, uczestniczka ruchu oporu, wykonywała rozkazy swych zwierzchników. Nacierająca ku zachodowi Armia Czerwona powoduje wzmożoną aktywność partyzantów wszystkich zgrupowań. W odpowiedzi Niemcy opracowują precyzyjny plan likwidacji oddziałów partyzanckich. W operacji tej mają uczestniczyć wyborowe jednostki wojska i policji, czołgi, samoloty. Po koncentracji Niemcy okrążają i zaciekle atakują zgrupowanie partyzantów. Rozpoczyna się krwawa walka. Okopani partyzanci z determinacją odpierają przeważające siły wroga, nie mogącego skruszyć oporu. Sudakow proponuje majorowi Brzezinie wspólne - oddziałów radzieckich, AL oraz AK i BCh - przebicie się z okrążenia. Choć Brzezina zdaje sobie sprawię, że z wojskowego punktu widzenia jest to jedyne rozwiązanie, nie wyraża zgody. Partyzanci radzieccy sami przerywają pierścień niemiecki i odchodzą. Major Brzezina popełnia samobójstwo. Partyzanci ze zgrupowania AK i BCh bronią się na bagnach. Walka nie trwa jednak długo. Niemcy coraz mocniej zaciskają pierścień okrążenia, zapędzeni w błotnistą pułapkę partyzanci giną