Dywizjony artylerii konnej (Polish Cavalry Artillery).avi
-
▣ BBC Magia Natury lektor chomikuj -
01 Genezis -
10 potrzeb intymności człowieka -
A.Cholewiński - Rekolekcje -
Agatha Christie -
Andersen Hans Christian - Basnie -
Antoine de Saint-Exupéry - Mały Książę -
Archer Jeffrey - Sprawa honoru -
artykuły o wikingach -
Astronomia -
Biblioteka Pamięci Pokoleń -
Cuda się zdarzają -
Czysty seks - Mistrzowska Akademia Miłości -
Don Matteo seria 9 (it) -
dr Jacek Pulikowski -
Drzewa z fantazją -
Dzieje Narodu i Państwa Polskiego -
Eros et iuventus-Wanda Półtawska -
FILM PRZYRODNICZY -
Grzyby -
GRZYBY -
IPN POLSKA - PUBLIKACJE 2 -
Islandzkie inspiracje -
Jacek Pulikowski - kurs przedmałżeński mp3 -
Jan Paweł II -
Józef Maria Bocheński -
Ks. Jan Twardowski -
Kwiaty (tutaj polne) -
MIĘSNO-WARZYWNE -
NAJDZIWNIEJSZE ZWIERZĘTA ŚWIATA (1-7) @ -
Najlepsze scenki z polskich komedii -
Nasza piękna Polska cała -
Nie ma jak Polska -
Norwid [PDF] -
O. Augustyn Pelanowski(1) -
o. Cholewiński -
o.Fabian Błaszkiewicz-rekolekcje dla młodych -
Ogniem i mieczem -
PRAWOSŁAWNE IKONY ANIOŁÓW -
Przygody Pana Michała (1969) -
Religia,Święta -
Rośliny Biblijne -
rośliny wiosenne -
SMAKI POLSKIE Filmy -
topory -
WIELKIE BITWY HISTORII (1-61) @ -
Wyprawy Krzyżowe - Półksieżyc i Krzyż -
Zioła - własciwości lecznicze -
Zwierzeta duze -
Życie w Średniowieczu
Jazda ta tradycjami wywodzi się od Mongołów i Tatarów, u których oghłan albo ułan oznaczał młodzieńca, junaka. Według Piotra Borawskiego słowo ułan było też tytułem przysługującego arystokracji.
Arystokracja spokrewniona z rodem Czingis-chana nosiła tytuł Sołtan. Od końca XIV w. przedstawiciele owych rodów arystokratycznych osiedlali się w Wielkim Księstwie Litewskim, często zachowując tenże tytuł (zobacz Tatarzy w Polsce). Jedna z gałęzi rodu Assańczukowiczów przekształciła ten tytuł w nazwisko – Ułan. Pułk Aleksandra Ułana (8 chorągwi) stanął po stronie Augusta II w czasie wojny domowej 1715-1716, w nagrodę za wierność w 1717 monarcha przeniósł pułk ze służby koronnej na żołd w armii saskiej. Po śmierci Ułana dowódcą pułku został Czymbaj Murza Rudnicki a później Józef Bielak, ale pułk nazywano nadal wojskiem ułanowym. Podczas wojny o austriacką sukcesję (1740-1748) i podczas wojny siedmioletniej (1756-1763) wszystkie pułki jazdy tatarskiej, złożone z tatarskich mieszkańców Wielkiego Księstwa Litewskiego uzbrojonych w lance, szable oraz krótką broń palną, zaczęto nazywać ułanami.
Król Stanisław August Poniatowski założył pułk ułanów królewskich jako część swojej gwardii przybocznej, noszących rogatywki, kurtki z wyłogami, spodnie z lampasami, uzbrojonych w lance, pistolety oraz szable. Te elementy umundurowania i uzbrojenia stały się tradycyjnie charakterystyczne dla tej formacji. Pod koniec XVIII w. w armiach państw zaborczych, Austrii, Prus i Rosji, zaczęły pojawiać się pułki ułańskie wzorowane na polskich ułanach. W okresie wojen napoleońskich polscy ułani na służbie francuskiej (ułani Legionów Polskich we Włoszech oraz później ułani Legii Nadwiślańskiej) rozpowszechnili strój ułański w Europie, gdzie powstały formacje lansjerów umundurowane oraz uzbrojone na polski wzór. Do krajów, w których pojawiły się tego rodzaju jednostki, zaliczyć można: Wielką Brytanię, Rzeszę (od 1870 Niemcy) Francję, Hiszpanię, Włochy i kilka państw południowoamerykańskich. Od 1795 Prusy posiadały słynny pułk Towarzyszy, którego zalążkiem był pułk Tatarów litewskich pod dowództwem Janusza Murzy Tuhan-Baranowskiego.
W czasie zaborów
Pułki ułańskie dzielnie stawały w wojnie polsko-rosyjskiej 1792, oraz w powstaniu kościuszkowskim w 1794, którą notabene rozpoczął marsz I Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej brygadiera Antoniego Madalińskiego. Po powstaniu Księstwa Warszawskiego i zakończeniu kampanii w 1807 większość oficerów oraz żołnierzy pułku Towarzyszy przeszła na służbę polską. W czasie Księstwa Warszawskiego stworzono 10 pułków ułańskich w ciągu 5 lat (1807-1812), a po zajęciu Litwy przez Napoleona stworzono kolejne pułki ułańskie na Litwie które dostały numerację według pułków kawalerii Księstwa Warszawskiego. W armii Królestwa Kongresowego powstały również 4 pułki ułańskie wchodzące w skład ułańskiej dywizji kawalerii ze sztabem w Lublinie. W czasie powstania listopadowego i styczniowego formacje ułanów były obecne w armiach oraz oddziałach powstańczych.
I Brygada Legionów Polskich Komendanta Józefa Piłsudskiego jako pierwsza posiadała formację ułańską wzorowaną na Ułanach Nadwiślańskich pod dowództwem Władysława Beliny-Prażmowskiego tzw. ułani Beliny.
II Rzeczpospolita
W 1918 r. w odrodzonym państwie polskim, w tworzonym właśnie Wojsku Polskim powołano pułki ułańskie, zachowując rogatywkę oraz lance. Podobne jednostki istniały też w armii Hallera oraz armii powstania wielkopolskiego. Oprócz pułków ułańskich, wywodzących się z jednostek polskich utworzonych w Rosji, kawalerii wielkopolskiej lub nowo formowanych już w Polsce, utworzono trzy pułki szwoleżerów, wywodzące się z jazdy Legionów Polskich oraz 10 pułków strzelców konnych, nazywanych początkowo też dragonami, utworzonych głównie z jednostek armii polskiej we Francji. Te trzy formacje kawalerii różniły się jedynie tradycjami i elementami umundurowania; najliczniejsze były pułki ułanów, którym to mianem mylnie i w uproszczeniu określa się czasami całą polską kawalerię przedwojenną. Wszystkie te formacje kawalerii używały karabinków, szabel i lanc.
Przed II wojną światową w Wojsku Polskim istniało 27 pułków ułanów, 10 pułków strzelców konnych i 3 pułki szwoleżerów. W kampanii wrześniowej, wbrew obiegowym opiniom oddziały te nie szarżowały samobójczo na niemieckie czołgi, lecz stanowiły całkiem skuteczne siły, które potrafiły się szybko przemieszczać, oskrzydlać przeciwnika i często lepiej sobie radzić w chaosie walk niż oddziały piesze. Regulamin działań kawalerii przewidywał jako podstawowy rodzaj walki walkę pieszo, podobnie jak piechota z wykorzystaniem karabinków i broni maszynowej, a jedynie przemieszczanie się konno, niemniej jednak dochodziło do kilku przypadków szarż konnych przeciw piechocie wroga, przynoszących na ogół dobre rezultaty. We wrześniu 1939 ułani szarżowali pod Krojantami, Kałuszynem, Maliszewem, Wólką Węglową, Krasnobrodem i Lubaczowem.
II wojna światowa
Podczas dalszych walk II wojny światowej, w Wojsku Polskim na Zachodzie nadal funkcjonowały oddziały nazywane tradycyjnie ułanami, lecz na ogół będące już oddziałami pancernymi, używającymi czołgów lub samochodów pancernych i jedynie odwołującymi się do tradycji kawaleryjskich. Jedynie Pułk Ułanów Karpackich w początkowym okresie swojego istnienia w latach 1940-1941 używał koni, lecz nie brał na nich udziału w walkach.
W 1943 w nowo formowanym Ludowym Wojsku Polskim utworzono trzy konne pułki ułanów, które walczyły na terenie Polski i Niemiec w składzie 1 Warszawskiej Samodzielnej Brygady Kawalerii.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej, rząd komunistyczny Bieruta nakazał rozwiązanie wszystkich pułków kawalerii w 1949 r.
Po upadku PRL od początku lat 90. różne jednostki Wojska Polskiego, czy to pancerne, czy zmechanizowane oraz aeromobilne, zaczęły wracać do tradycji nazewniczej pułków ułańskich. Powstałe w 1996 r. Stowarzyszenie Szwadron Jazdy RP doprowadziło do powołania w 2000 r. Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego kontynuującego tradycje ułańskie w mundurze oraz uzbrojeniu. Rozwijają się też stowarzyszenia takie jak Stowarzyszenie Miłośników Barwy i Tradycji 11 Pułku Ułanów Legionowych im. Edwarda Rydza Śmigłego – Marszałka Polski lub Szwadron Niepołomice w barwach 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego.
Sławni ułani: Józef Bielak, Jan Kozietulski, Henryk Dobrzański, Władysław Belina-Prażmowski, Bolesław Wieniawa-Długoszowski, Witold Piasecki, Władysław Anders.
Źródło: "http://pl.wikipedia.org/wiki/U%C5%82an"