Ciemna strona rynku ubezpieczeń.jpg

Ciemna strona rynku ubezpieczeń
28-03-2015
Nie można zabierać całej wpłaconej kwoty, jeśli posiadacz polisy chce wycofać pieniądze przed terminem jej upływu zadecydował sąd. W ostatnich miesiącach coraz więcej klientów zaczyna kwestionować umowy dotyczące polis inwestycyjnych i coraz więcej takich spraw trafia do sądów.
30 procent Polaków wpuszczonych w polisy inwestycyjne.
Kilkanaście dni temu zrobiło się głośno o działalności, jaką prowadziło na polskim rynku Towarzystwo Ubezpieczeniowe Skandia. Zaczęło ono funkcjonować w 1999 r. jako przedstawicielstwo szwedzkiego potentata ubezpieczeniowego. Od maja ub.r. spółka należy do Vienna Insurance Group. Austriacki koncern ubezpieczeniowy przejął go z rąk grupy Old Mutual plc. Skandia, podobnie jak wiele innych firm ubezpieczeniowych na polskim rynku, miała w swojej ofercie polisy kapitałowe na życie.
W ostatnich latach był to produkt oferowany tej części Polaków, która nie była zainteresowana polisami ubezpieczeniowymi. Reklamowano je jako wyjątkowo bezpieczne instrumenty inwestycyjne. Nie dziwi więc, że cieszyły się dużym powodzeniem. Cześć z tych, którzy się na nie zdecydowali, została właśnie klientami Skandii. O sprzedawanych przez Skandię polisach zrobiło się głośno za sprawą pozwu jednego z jej posiadaczy, który oskarżył firmę, że w wyniku zawartej umowy stracił pieniądze.
Kodeksowa definicja oszustwa

Proces toczył się przez wiele miesięcy. Przełomowe w sprawie okazały się zeznania byłego aktuariusza Skandii, który oceniał ryzyko sprzedaży kapitałowych ubezpieczeń na życie. Zeznał on, że przed wprowadzeniem do sprzedaży ubezpieczeń z funduszem kapitałowym Skandia dokonała analizy kosztów ryzyka związanych z tymi produktami. Opierała się ona na danych historycznych, z których wynikało, że ponad 70 proc. umów zakończy się przed terminem w wyniku wypowiedzenia lub rozwiązania umowy, a ubezpieczyciel zainkasuje z tego tytułu prowizję.

Sytuacja, w której towarzystwo ubezpieczeniowe sprzedawało ubezpieczenia kapitałowe, przekonując klientów, że to produkt korzystny i dochodowy, a jednocześnie zakładało, że większość osób zakończy umowę przed terminem i straci większość swoich pieniędzy - jest w ocenie wielu prawników ewidentnym naruszeniem Ustawy o nieuczciwych praktykach rynkowych i wyczerpuje kodeksową definicję oszustwa. Skandia tłumaczy się tym, że musiała szacować ryzyko, bo tego wymaga od niej Ustawa o działalności ubezpieczeniowej.

Podkreśla też, że tak jak wszystkie instytucje ubezpieczeniowe przed wprowadzeniem i zaoferowaniem klientom każdego produktu, musiała dokonać statystycznego oszacowania, ilu klientów dożyje do końca obowiązywania umowy, ilu może umrzeć w trakcie jej trwania, a ilu klientów potencjalnie może ją wypowiedzieć. Ale takie tłumaczenie oznaczać może jedno: że Skandia, sprzedając klientom polisy kapitałowe, wiedziała, że przynajmniej części z nich najzwyczajniej w świecie zabierze pieniądze.
...
http://biznes.interia.pl/news/ciemna-strona-rynku-ubezpieczen,2112394,7035