Nicolas Cage(1)

Aktor
(7 stycznia 1964)

Biografia

Urodzony w rodzinie rzymskokatolickiej Amerykanina włoskiego pochodzenia Augusta Floyda Coppoli, scenarzysty profesora komparatystyki, pioniera studiów dla niewidomych, i pochodzącej z Niemiec Joy Vogelsang, choreografki i tancerki baletowej, która chorowała na chroniczną depresję. Ma dwóch braci – Christophera i Marca. Jego dziadek Carmine Coppola był kompozytorem, a babka Italia Pennino była aktorką.

Jego rodzice rozwiedli się w 1976. Uczęszczał do Beverly Hills High School, gdzie wystąpił w przedstawieniu Clifforda Odetsa Złoty chłopak (Golden Boy). Mając 15 lat podjął naukę w American Conservatory Theatre w San Francisco. Później studiował aktorstwo u renomowanej nauczycielki Peggy Feury. Po raz pierwszy na ekranie pojawił się w telewizyjnym filmie Najlepsze czasy (Best of Times, 1981), a rok potem trafił na kinowy ekran w melodramacie komediowym Beztroskie lata w Ridgemont High (Fast Times at Ridgemont High, 1982) z Seanem Pennem, Jennifer Jason Leigh, Judge'em Reinholdem, Forestem Whitakerem i Anthonym Edwardsem. Następnie dostał rolę zbuntowanego punka Randy'ego w komedii romantycznej Dziewczyna z Doliny (Valley Girl, 1983) oraz pojawił się w dramacie kryminalnym swojego stryja Francisa Forda Coppoli Rumble Fish (1983) u boku Matta Dillona, Diane Lane, Mickeya Rourke, Toma Waitsa i Laurence'a Fishburne'a.

Dorabiał także jako sprzedawca popcornu w Fairfax Theater, zanim zrobił furorę u krytyki i publiczności w roli opiekuńczego i przedsiębiorczego sierżanta Ala Columbato, syna włoskich emigrantów, skrywającego wrażliwość pod maskę cynizmu w dramacie wojennym Alana Parkera na podstawie książki Williama Whartona Ptasiek (Birdy, 1984) z Matthew Modine'em w roli tytułowej. Rola nieokrzesanego kochanka, romantycznego jednorękiego piekarza w komedii romantycznej Wpływ Księżyca (Moonstruck, 1987) z Cher przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu, ustalając jego charakterystyczny "typ" – nieobliczalnego, zamkniętego w sobie, o lekko makabrycznym poczuciu humoru, często gwałtownego buntownika. Sławę zawdzięcza roli niezależnego Sailora Ripleya w przygodowej komedii kryminalnej Davida Lyncha Dzikość serca (Wild at Heart, 1990), gdzie śpiewa przebój Elvisa Presleya Love Me Tender. Za kreację scenarzysty-alkoholika Bena, który stracił pracę w studiu Hollywood w melodramacie Zostawić Las Vegas (Leaving Las Vegas, 1995) otrzymał wiele wyróżnień, w tym nagrodę Silver Seashell w San Sebastian, Złoty Glob i Oscara. Kolejną nominację do Oscara i Złotego Globu otrzymał za podwójną rolę niezwykle utalentowanego, ale zakompleksionego i neurotycznego scenarzysty filmowego/żywiołowego i nieco ekscentrycznego jego brata bliźniaka w komedii Adaptacja (Adaptation, 2002). Jednak postać szeryfa w horrorze Kult (The Wicker Man, 2006) doczekała się dwóch nominacji do antynagrody Złotej Maliny.

Otrzymał honorowy doktorat Sztuk Pięknych Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego Fullerton w maju 2001. Jego złota gwiazda na Walk of Fame została odsłonięta 31 lipca 1998.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder