Bóg cudów 2008 napisy.wmv

widaviab / Dokumenty / BIBIA , stworzenie / Bóg cudów 2008 napisy.wmv

Download: Bóg cudów 2008 napisy.wmv

Pobierz plik

656,82 MB

Czas trwania: 84 min

Napisy PL
Dokumentalny, Przyrodniczy
Badając Cuda Stworzenia. Boże cuda otaczają nas. I te cuda ukazują dużo informacji o naszym Stwórcy. Przez stworzenie spostrzegamy jego moc i mądrość, Jego królewską Miłość i opiekę. Kreacjoniści rozmawia z tymi, którzy będą słuchać, dołącz do nas w niezwykłej podróży odkrycia ponieważ badamy rękodzieło Boga i to co jego stworzenie ujawnia o Jego charakterze. Zbadaj niewyobrażalną wielkość wszechświata i rozważ.
-------------------------
film produkcji Eternal Productions p.t. “BÓG CUDÓW” (God of Wonders) to naprawdę wspaniały film!!! Jest to jeden z najlepszych filmów w tym temacie! Jednakże, obecnie film ten jest dostępny wyłącznie w wersji angielskiej, a więc dla widzów znających język angielski. Naprawdę warto go obejrzeć! Film ten przedstawiamy tu za pozwoleniem producenta „Eternal Productions”.
Ten film zapewne zmieni twoje przekonanie na wiele spraw.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

widaviab

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Mój Ty studencie_aranżacja Krawczyk & Bregowicz.mp3

Hitowe wydanie piosenki pod tytułem "Mój Ty studencie"! z nieco zmienionym tekstem. Pierwsze teksty pisane były podczas Zimowego Ośrodka Pionierskiego w Elblągu w 2005r. I doczekaliśmy się wersji finalnej w profesjonalnym wykonaniu stworzonego przez zupełnie inne osoby:) ŚMIAŁO POBIERZ:)

046(1).gif

Ciekawe Strony watchtower.org - Towarzystwo Strażnic ...

Ciekawe Strony watchtower.org - Towarzystwo Strażnica Online jw.org - materiały teokratyczne do pobrania jw-media.org - biuro informacji publicznej sj-media.eu.org - media o świadkach Jehowy jehovahswitnessnews.wordpress.com - anglojęzyczny odpowiednik sj-media Biblioteka Imienia Bożego: Imię Boga w kulturze Imię Boga Jehowa / Jahwe: w literaturze polskiej Porównywarka przekładów Biblii (BW, BG, BT) Biblia™ - grupa pasjonatów zachęca do poznawania biblii Biblia a Nauka - rozważania o zgodności odkryć z Pismem Świętym Manuskrypty biblijne - artykuły o Piśmie Świętym uStronie Rumburaka - Biblia, Imię Boga, Katolicyzm Sporne kwestie PNŚ - artykuły biblijne CodexSinaiticus.org - najstarszy znany egzemplarz biblii members.shaw.ca/theotrip - Teokratyczna podróż www.theocraticlibrary.com - Literatura i prasa amerykańska o ŚJ www.jwbrothers.org - materiały video dotyczące świadków Jehowy www.jehovah.to - Jehovah's Whitnesses United www.jwforum.net - Jehovah's Whitnesses World News Forum (aktualności) jehovah-shammah.wikidot.com - budynki świadków Jehowy

543.jpeg

2-Nierozumny-rzeknie--6471.gif

2420512memn24q6hw.jpg

SŁOWO „DUSZA” Biblia została spisana głównie po hebrajsk ...

SŁOWO „DUSZA” Biblia została spisana głównie po hebrajsku i grecku. Wspominając o duszy, pisarze biblijni posługiwali się hebrajskim słowem néfesz lub greckim psyché. Te dwa wyrazy występują w Biblii ponad 800 razy. W Przekładzie Nowego Świata konsekwentnie są tłumaczone na „duszę”. Po przeanalizowaniu ich kontekstu widać wyraźnie, że w Piśmie Świętym zasadniczo odnoszą się 1) do człowieka, 2) do zwierzęcia i 3) do życia człowieka lub zwierzęcia. Przyjrzyjmy się tym trzem znaczeniom w różnych wersetach. Człowiek. „Za dni Noego (...) niewiele osób, to jest osiem dusz, zostało bezpiecznie przeprowadzonych przez wodę” (1 Piotra 3:20). Słowo „dusze” oznacza w tym miejscu ludzi — Noego i jego żonę oraz trzech ich synów z żonami. Podobnie jest w Księdze Wyjścia 16:16, gdzie we wskazówkach co do zbierania manny powiedziano Izraelitom: „Nazbierajcie trochę (...) według liczby dusz, które każdy z was ma w swoim namiocie”. A zatem ilość zbieranej manny zależała od liczby osób w rodzinie. Inne przykłady użycia wyrazów „dusza” lub „dusze” w odniesieniu do człowieka bądź grupy ludzi można znaleźć chociażby w Księdze Rodzaju 46:18, Jozuego 11:11, Dziejach Apostolskich 27:37 i w Liście do Rzymian 13:1. Zwierzę. W biblijnej relacji o stwarzaniu czytamy: „Przemówił Bóg: ‚Niech się zaroją wody rojem dusz żyjących i niech stworzenia latające latają nad ziemią po obliczu przestworza niebios’. I przemówił Bóg: ‚Niech ziemia wyda żyjące dusze według ich rodzajów, zwierzę domowe i inne poruszające się zwierzę oraz dzikie zwierzę ziemi według jego rodzaju’. I tak się stało” (Rodzaju 1:20, 24). We fragmencie tym ryby, jak też zwierzęta domowe i dzikie zostały określone takim samym słowem: „dusze”. Rozmaite zwierzęta, w tym również ptaki, nazwano duszami także w Księdze Rodzaju 9:10, Kapłańskiej 11:46 oraz Liczb 31:28. Życie. „Dusza” czasami oznacza czyjeś życie. Jehowa rzekł do Mojżesza: „Pomarli wszyscy mężowie, którzy nastawali na twoją duszę” (Wyjścia 4:19). Na co czyhali wrogowie Mojżesza? Na jego życie. A gdy wcześniej Rachela rodziła Beniamina, „jej dusza uchodziła (ona bowiem umarła)” (Rodzaju 35:16-19). Rachela straciła wtedy życie. Warto też zwrócić uwagę na wypowiedź Jezusa: „Ja jestem wspaniałym pasterzem; wspaniały pasterz daje swą duszę za owce” (Jana 10:11). Wiadomo, że Jezus oddał za ludzkość swoje życie. W wersetach tych więc słowo „dusza” jednoznacznie odnosi się do czyjegoś życia. Więcej takich przykładów znajdziemy w Księdze 1 Królów 17:17-23, w Ewangelii według Mateusza 10:39 i Jana 15:13, a także w Dziejach Apostolskich 20:10. Z dalszego studium Biblii dowiesz się, że w całej tej Księdze ani razu nie pojawiają się określenia „nieśmiertelny” czy „wieczny” w zestawieniu ze słowem „dusza”. Przeciwnie, Pismo Święte wyraźnie mówi, że dusza umiera, to znaczy jest śmiertelna (Ezechiela 18:4, 20). Dlatego martwą osobę nieraz nazywa po prostu „zmarłą duszą” (Kapłańska 21:11).

1934784ca8jrggq80.gif

Bóg troszczył się o kobiety „We współczesnych społeczeńs ...

Bóg troszczył się o kobiety „We współczesnych społeczeństwach zachodnich kobiety cieszą się wolnością, jakiej w starożytności nigdy nie zaznały mieszkanki rejonu Morza Śródziemnego czy Bliskiego Wschodu. Zazwyczaj były podporządkowane mężczyznom, tak jak niewolnicy wolnym, a młodzi starym. (...) Synów ceniono wyżej niż córki, a zdarzało się, iż niemowlęta płci żeńskiej porzucano, by umarły z zimna”. Tak pewien słownik biblijny opisuje sposób odnoszenia się do kobiet w czasach starożytnych. Często traktowano je na równi z niewolnikami. Przejawem takiej mentalności były zwyczaje, które panowały w czasach biblijnych. Mimo to z zawartych w Biblii praw Bożych przebija głęboki szacunek dla kobiet, niemal zupełnie obcy starożytnym kulturom. Jehowa Bóg dwukrotnie ochronił Sarę,żonę Abrahama. Jehowa Bóg dawał liczne dowody troski o swe czcicielki, gdy dla ich dobra podejmował konkretne działania. Dwukrotnie interweniował, by zapobiec zgwałceniu Sary, pięknej żony Abrahama (Rodzaju 12:14-20; 20:1-7). Lei, mniej kochanej żonie Jakuba, okazał łaskę w ten sposób, że „otworzył jej łono” i urodziła syna (Rodzaju 29:31, 32). Kiedy w Egipcie dwie bogobojne położne z narażeniem życia ratowały od planowanej zagłady hebrajskie noworodki płci męskiej, Jehowa w nagrodę „obdarzył je rodzinami” (Wyjścia 1:17, 20, 21). Wysłuchał też żarliwej modlitwy Anny (1 Samuela 1:10, 20). A gdy wdowa po pewnym proroku musiała spłacić dług i wierzyciel zamierzał sprzedać jej dzieci w niewolę, Jehowa nie pozostawił jej bez pomocy. Kierując się miłosierdziem, posłał proroka Elizeusza, który cudownie pomnożył jej zapasy oliwy. Część tej oliwy wdowa sprzedała, żeby spłacić dług, a resztę wykorzystała na potrzeby rodziny. W ten sposób Jehowa nie tylko udzielił jej niezbędnego wsparcia materialnego, lecz także uszanował jej godność (Wyjścia 22:22, 23; 2 Królów 4:1-7). Prorocy wielokrotnie potępiali wyzyskiwanie kobiet oraz stosowanie wobec nich przemocy. Na przykład Jeremiasz apelował w imieniu Jehowy: „Wprowadzajcie w czyn sprawiedliwość i prawość, a obrabowanego uwalniajcie z ręki oszusta; i nie gnębcie osiadłego przybysza ani chłopca nie mającego ojca, ani wdowy. Nie zadawajcie im gwałtu. I nie przelewajcie w tym miejscu niewinnej krwi” (Jeremiasza 22:2, 3). Ostrą naganę otrzymali też bogaci i wpływowi Izraelici za wypędzanie kobiet z domów i złe traktowanie ich dzieci (Micheasza 2:9). Sprawiedliwy Bóg widzi cierpienia kobiet i dzieci i potępia wyrządzanie im krzywdy.

10(2).gif

CZYM JEST „DUCH” Niektórzy sądzą, że to synonim „duszy” ...

CZYM JEST „DUCH” Niektórzy sądzą, że to synonim „duszy”. Ale tak nie jest. Biblia jasno wskazuje, że duch i dusza to zupełnie coś innego. Czym te pojęcia różnią się od siebie? W odniesieniu do ducha pisarze biblijni używali hebrajskiego wyrazu rúach albo greckiego pneúma. Biblia sama wyjaśnia znaczenie tych terminów. Na przykład w Psalmie 104:29 powiedziano: „Gdy [Jehowo] odbierasz im ducha [rúach], konają i wracają do swego prochu”. A List Jakuba 2:26 mówi, że „ciało bez ducha [pneúma] jest martwe”. Jak widać, w wersetach tych słowo „duch” odnosi się do czegoś, co sprawia, że ciało żyje. Bez ducha jest ono martwe. Dlatego wyraz rúach bywa oddawany w Biblii nie tylko jako „duch”, ale także jako „siła” — siła życiowa. Zwróćmy choćby uwagę, że w czasach Noego Bóg rzekł: „Sprowadzam potop wód na ziemię, żeby wytracić spod niebios wszelkie ciało, w którym działa siła [rúach] życiowa” (Rodzaju 6:17; 7:15, 22). A zatem duch to niewidzialna siła, iskra życia, która ożywia wszystkie żyjące stworzenia. Dusza i duch nie są więc tym samym. Duch jest dla ciała tym, czym na przykład prąd dla radia — pozwala mu funkcjonować. Załóżmy, że masz odbiornik radiowy na baterię. Gdy go włączysz, prąd z baterii uruchamia radio. Bez baterii nie może ono działać. W tym samym celu zwykłe radio trzeba podłączyć do gniazdka. Podobnie duch to siła, która sprawia, że funkcjonuje nasz organizm — siła, która tak jak prąd nie ma żadnych uczuć i nie myśli. Jest bezosobowa. Ale bez tego ducha, czyli siły życiowej, nasze ciało umiera i — jak powiedział psalmista — ‛wraca do swego prochu’. Na temat śmierci człowieka Księga Kaznodziei 12:7 mówi: „Proch [jego ciało] wraca do ziemi, tak jak był, duch zaś wraca do prawdziwego Boga, który go dał”. Kiedy duch, to jest siła życiowa, uchodzi z człowieka, ciało umiera i wraca do ziemi, skąd pierwotnie zostało wzięte. Natomiast siła życiowa wraca do Boga, Dawcy życia (Hioba 34:14, 15; Psalm 36:9). Nie oznacza to, że dosłownie wędruje do nieba, lecz że przyszłe życie zmarłej osoby zależy od Jehowy Boga — spoczywa w Jego rękach. Tylko On dzięki swej mocy potrafi przywrócić człowiekowi siłę życiową i wzbudzić go z martwych.

1 Kor.10,31 cokolwiek czynicie na chwałe Boża czyncie.jpg

046.gif

04.gif

Życie wieczne na ziemi — nadzieja odkryta na nowo „Danie ...

Życie wieczne na ziemi — nadzieja odkryta na nowo „Danielu, okryj te słowa tajemnicą (...) aż do czasu końca. Wielu będzie przebiegać i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” (DAN. 12:4). OBECNIE miliony ludzi dobrze rozumie biblijną podstawę nadziei na życie wieczne w ziemskim raju (Obj. 7:9, 17). Bóg już na początku dziejów ludzkości wyjawił, że stworzył człowieka nie po to, by ten jakiś czas pożył i w końcu umarł, lecz by żył wiecznie (Rodz. 1:26-28). Słynny angielski poeta John Milton (1608-1674) stworzył poemat Raj utracony, a później jego kontynuację — Raj odzyskany. W utworach tych wspomniał o nagrodzie, którą wierni otrzymają w ziemskim raju. Chociaż Milton poświęcił sporą część życia na studiowanie Biblii, stwierdził, że zawartej w niej prawdy nie da się pojąć w całości, dopóki nie rozpocznie się obecność Chrystusa. Orygenes i Augustyn sprzeciwiali się millenaryzmowi? Orygenes pobierał nauki u Klemensa Aleksandryjskiego, który zapożyczył od Greków koncepcję duszy nieśmiertelnej. Będąc pod silnym wpływem poglądów platońskich, Orygenes „wprowadził do doktryny chrześcijańskiej całe to nieogarnione zagadnienie duszy, które zapożyczył od Platona” — oświadczył teolog Werner Jaeger. W rezultacie Orygenes niejako przeniósł ziemskie dobrodziejstwa Millennium do sfery duchowej.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin