Dokument - Drugie przykazanie.wmv
Download: Dokument - Drugie przykazanie.wmv
Pobierz plik32,31 MB
Czas trwania: 21 min 18 s
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
Inne foldery z plikami do pobrania
-
0.Wykrot Agnieszki (1) -
1.Bóg do człowieka (18) -
3.Nocna Pielgrzymka (3) -
A N T Y C O V I D 1 9 -
BAJKI -
Bł. Ojciec Stanisław Papczyński -
Cuda -
Dokumenty(1) -
Egzorcyzmy -
ENCYKLOPEDIA KATOLICKA TOM 1 - 20# -
GIETRZWAŁD -
HISTORIA KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO -
JAN PAWEŁ II - ENCYKLIKI I KSIĄŻKI -
Ksiązki religijne -
Książki ku pokrzepieniu serc -
Listy -
Lourdes - Objawienia -
Maria Valtorta - Poemat Boga Człowieka -
Materiały religijne -
MATKA BOŻA -
MIŁOŚĆ POKORA WIARA -
Mistyczka -Catalina Rivas -
Msza święta i Komunia święta -
Objawienia -
Ojciec Jacque Verlinde -
Ojciec Klimuszko -
Orędzia -
ORĘDZIA NIEBA DO ŻYWEGO PŁOMIENIA -
OSTRZEZENIEZZASWIATOW -
Pieklo i czyśćcec -
Poemat Boga-Człowieka -
Przepowiednie -
Religijne -
Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa -
SKRZYNKA -
Św. Franciszek -
Św. Jan od Krzyża -
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus -
Św. Teresa Wielka od Jezusa -
Świadectwa -
Świadectwo -
TRÓJCA ŚWIĘTA -
UZUPEŁNIENIE TOM 5 -
Wejdź do radości -
wersja skrócona -
WSPÓŁCZESNA AMBONA -
WSPÓŁCZESNOŚĆ KOŚCIOŁA -
WYSZYŃSKI STEFAN -
Wywiady -
Z Aniołem do Nowego Świata
Dziesięć Przykazań Bożych
Życie prachrześcijan
Dlaczego świat, taki jaki jest, nie może dać nam pokoju? Dlatego że nie bazuje na ofiarnej miłości, lecz na miłości własnej. Ludzie muszą zawrócić i rozwinąć wewnętrzną miłość, ofiarną miłość. Wtedy ten zatwardziały świat pozbawiony pokoju będzie stopniowo przeistoczony. Dziesięć Przykazań wskazuje nam drogę, gdyż jest to wyciąg z Absolutnego Prawa niebios, z boskiego prawa ofiarnej miłości.
Pełnia tego, co zawarte jest w Dziesięciu Przykazaniach, otwiera się przed tym człowiekiem, który te przykazania z odwiecznego Prawa krok za krokiem spełnia, a więc ożywia je poprzez swoje myślenie i postępowanie. Następujący tekst przedstawia zasięg i głębię Dziesięciu Przykazań. Wyjaśnia jednocześnie, jak przyjaciele Chrystusa, prachrześcijanie w Życiu Uniwersalnym, starają się coraz bardziej wprowadzać konkretnie w czyn Dziesięć Przykazań w sytuacjach dnia powszedniego.
W Biblii znajdujemy nakazy i żądania. Zawierają one to, co wierzący nazywają wolą Bożą. Nabardziej znanym ich zbiorem jest „Dziesięć przykazań” (Wj 34, 28). Znajdujemy go w dwu miejscach Starego Testamentu: w Księdze Wyjścia (20, 2-17) oraz w Księdze Powtórzonego Prawa (5, 6-21). Nowy Testament wielokrotnie nawiązuje do nich, np. w Kazaniu na Górze (Mt 5, 21 i 5, 27), w opowiadaniu o bogatym młodzieńcu (Mk 10, 19) i w Liście do Rzymian (13, 9). Jednak nigdzie nie przytacza ich w pełnym brzmieniu.
Przykazania te mają szczególne znaczenie dla Żydów i chrześcijan, którzy uznają je za najważniejsze nakazy Boga. Dlatego od najdawniejszych czasów są one przekazywane w chrześcijańskim przepowiadaniu jako zasady życia wiarą.
Przykazania Boże wyszczególniają podstawowe warunki utrzymania żywej wspólnoty pomiędzy Bogiem i Jego ludem. Zapraszają wierzących do współuczestniczenia w rozpoczętym przez Boga wyzwalaniu całej ludzkości po to, aby wszyscy zachowali w sobie obraz Boga i mogli żyć wolni.
Wyliczanie przykazań zaczyna się od tego, że Bóg przedstawia się ludowi jako Ten, który wyzwala. Ponieważ jest Bogiem narodu, którego wyprowadził z Egiptu, nie będzie ten naród - Izrael - czcił innych bogów. Ponieważ Izraelici zawdzięczają Bogu wyzwolenie - nie będą uciskać innych ludzi, będą walczyć o prawa słabych i uciśnionych. Słowa „masz tak postępować” względnie „nie masz tak postępować” znaczą właściwie: nie będziesz tak postępować, ponieważ spotkałeś się z Bogiem, który ci się takim okazał.
Słowo wstępne
Bóg poprzez Swojego sługę Mojżesza dał ludzkości Dziesięć Przykazań. Lud izraelski był wybrany, aby przez wzorowe życie przynieść ludzkości zbawienie, urzeczywistnione Prawo Boże. Kiedy Izraelici mimo pomocy i drogowskazów danych im poprzez przykazania coraz bardziej zawikłali się w swoje przyczyny, Syn Boży wcielił się w Jezusa z Nazaretu. Poprzez Niego ponownie zbliżył się do nas ludzi Ojciec, Bóg miłości, dobroci, przebaczenia i łaski. On bowiem wskazał drogę, która poprzez samorozpoznanie i oczyszczanie grzechów, poprzez urzeczywistnianie i spełnianie praw Bożych prowadzi z powrotem do wiecznej Ojczyzny. Jezus z Nazaretu nauczał tej drogi i ukazał ją nam Swoim życiem. Droga ta przedstawiona jest w Kazaniu na Górze, które zawiera wskazówki do konkretnego urzeczywistniania w dniu powszednim. Ta pomocna dłoń wyciągnięta była i jest do wszystkich ludzi, którzy chcą żyć po chrześcijańsku.
W naszych czasach Chrystus znowu przemawia do nas ludzi, poprzez słowo prorocze. W niezliczonych objawieniach i poprzez działanie Swojej nauczającej prorokini i orędowniczki pogłębił On i pogłębia Dziesięć Przykazań i Kazanie na Górze. Duch Boży udziela nam więc pomocy w zastosowaniu Jego nauki, ukazuje nam przyczyny i duchowe powiązania i naprowadza nas na odpowiedzi, drogi i rozwiązania w najrozmaitszych sytuacjach naszego życia. W ten sposób Duch Boży wnosi Swoje odwieczne prawa w nasze życie codzienne, abyśmy doświadczyli, jak możemy myśleć i żyć „zgodnie z Prawem”, to znaczy w Duchu Bożym.
Chodzi o to, ażebyśmy to, co rozpoznajemy, wprowadzili też w czyn w naszym życiu. Jeżeli u c z y n i m y to, czego Jezus nauczał - a przecież Jezus mówił o czynie! - to stwarzamy ogromny potencjał pozytywnej, a więc boskiej energii i osiągamy też wyrozumiałość i umiejętność wczuwania się w naszych współbraci, a ponadto tolerancję, która umożliwia nam pozostawianie bliźniemu wolnej woli.
Dziesięć Przykazań to wyciąg z absolutnego, doskonałego Prawa Bożego. To Prawo Boże jest ż y c i e m. Życie, Bóg, jest wszystkim we wszystkim, nieskończoną różnorodnością i pełnią bytu. W każdej prawidłowości i też w każdym przykazaniu jest ona życiem, które otwiera się przed nami dzięki naszemu urzeczywistnianiu i spełnianiu, przez nasz sposób postępowania i życia. Kto może to pojąć, niech pojmie. Kto chce to pozostawić, niech pozostawi. Ten, kto chce pojąć, każde przykazanie może zrozumieć jako bramę do pełni życia - życia w Bogu, w Duchu Bożym.
Jeżeli my przez nasze myślenie i postępowanie zanurzymy się w głębię życia, to odkryjemy, że każde przykazanie jest ostatecznie zawarte w innych przykazaniach. Ta książeczka nie może przekazać doświadczenia o tym, że wszystko jest zawarte we wszystkim, daje jednak impulsy, wskazówki i przykłady dla tych, którzy chcą żyć prawdziwie po chrześcijańsku, którzy więc w naszych czasach pragną iść w ślady Chrystusa Bożego.
Tak jak 2000 lat temu, Chrystus i dzisiaj uświadamia nam główne przykazanie: „Miłuj Boga, twojego wiecznego Ojca, ponad wszystko, a bliźniego jak siebie samego!” W tej prawidłowości Wewnętrznego Życia zawarte są wszystkie przykazania Boże.
Istotne jest przy tym jest, żeby przykazania - tak jak i wszystkie boskie prawdy - nie pozostawały spisane na papierze, lecz były wprowadzane w czyn. Dopiero wtedy będziemy w stanie pojąć słowo Boże w całej głębi, Jego wskazówki dla nas na każdy dzień, Jego przykazania. Tak więc Jezus, Chrystus, powiedział: „Każdy więc, kto słucha słów Moich i w y p e ł n i a j e, będzie przyrównany do męża mądrego [...]”. Dzisiaj nie mówi On inaczej.
Żaden z nas, prachrześcijan, nie jest jeszcze doskonałym, „czyniącym słowa”, ale codziennie staramy się iść w ślady Chrystusa, rozpoznając siebie poprzez impulsy z energii dnia, oczyszczając to, co jest grzeszne, nie czyniąc tego już więcej i spełniając w zamian prawidłowości Boże, które zgodne są z głównym przykazaniem ofiarnej miłości, z Dziesięcioma Przykazaniami i z Kazaniem na Górze. Dopóki ludzie nie zaczną całkowicie spełniać Prawa Bożego, to znaczy spełniać woli Boga, tak aby Jego Duch mógł przez nich bezustannie działać, codzienne zmaganie się trwać będzie nadal. Przy tym zdarza się, że jeszcze „upadamy” w myślach, słowach i czynach, a więc popełniamy błędy i podejmujemy nieprawidłowe decyzje. W tym wypadku ważne jest, żeby nie rezygnować, lecz powstać z pomocą i siłą Chrystusa i ponownie ukierunkować się na Boga i Jego prawa. W ten sposób dalej dążymy do doskonałości i coraz bardziej obejmujemy nasze duchowe dziedzictwo - a to jest sens i cel naszego życia na Ziemi. Tak przedstawia się dla nas kroczenie śladami Chrystusa i życie w Duchu Bożym.
Życie prachrześcijan
Dlaczego świat, taki jaki jest, nie może dać nam pokoju? Dlatego że nie bazuje na ofiarnej miłości, lecz na miłości własnej. Ludzie muszą zawrócić i rozwinąć wewnętrzną miłość, ofiarną miłość. Wtedy ten zatwardziały świat pozbawiony pokoju będzie stopniowo przeistoczony. Dziesięć Przykazań wskazuje nam drogę, gdyż jest to wyciąg z Absolutnego Prawa niebios, z boskiego prawa ofiarnej miłości.
Pełnia tego, co zawarte jest w Dziesięciu Przykazaniach, otwiera się przed tym człowiekiem, który te przykazania z odwiecznego Prawa krok za krokiem spełnia, a więc ożywia je poprzez swoje myślenie i postępowanie. Następujący tekst przedstawia zasięg i głębię Dziesięciu Przykazań. Wyjaśnia jednocześnie, jak przyjaciele Chrystusa, prachrześcijanie w Życiu Uniwersalnym, starają się coraz bardziej wprowadzać konkretnie w czyn Dziesięć Przykazań w sytuacjach dnia powszedniego.
W Biblii znajdujemy nakazy i żądania. Zawierają one to, co wierzący nazywają wolą Bożą. Nabardziej znanym ich zbiorem jest „Dziesięć przykazań” (Wj 34, 28). Znajdujemy go w dwu miejscach Starego Testamentu: w Księdze Wyjścia (20, 2-17) oraz w Księdze Powtórzonego Prawa (5, 6-21). Nowy Testament wielokrotnie nawiązuje do nich, np. w Kazaniu na Górze (Mt 5, 21 i 5, 27), w opowiadaniu o bogatym młodzieńcu (Mk 10, 19) i w Liście do Rzymian (13, 9). Jednak nigdzie nie przytacza ich w pełnym brzmieniu.
Przykazania te mają szczególne znaczenie dla Żydów i chrześcijan, którzy uznają je za najważniejsze nakazy Boga. Dlatego od najdawniejszych czasów są one przekazywane w chrześcijańskim przepowiadaniu jako zasady życia wiarą.
Przykazania Boże wyszczególniają podstawowe warunki utrzymania żywej wspólnoty pomiędzy Bogiem i Jego ludem. Zapraszają wierzących do współuczestniczenia w rozpoczętym przez Boga wyzwalaniu całej ludzkości po to, aby wszyscy zachowali w sobie obraz Boga i mogli żyć wolni.
Wyliczanie przykazań zaczyna się od tego, że Bóg przedstawia się ludowi jako Ten, który wyzwala. Ponieważ jest Bogiem narodu, którego wyprowadził z Egiptu, nie będzie ten naród - Izrael - czcił innych bogów. Ponieważ Izraelici zawdzięczają Bogu wyzwolenie - nie będą uciskać innych ludzi, będą walczyć o prawa słabych i uciśnionych. Słowa „masz tak postępować” względnie „nie masz tak postępować” znaczą właściwie: nie będziesz tak postępować, ponieważ spotkałeś się z Bogiem, który ci się takim okazał.
Słowo wstępne
Bóg poprzez Swojego sługę Mojżesza dał ludzkości Dziesięć Przykazań. Lud izraelski był wybrany, aby przez wzorowe życie przynieść ludzkości zbawienie, urzeczywistnione Prawo Boże. Kiedy Izraelici mimo pomocy i drogowskazów danych im poprzez przykazania coraz bardziej zawikłali się w swoje przyczyny, Syn Boży wcielił się w Jezusa z Nazaretu. Poprzez Niego ponownie zbliżył się do nas ludzi Ojciec, Bóg miłości, dobroci, przebaczenia i łaski. On bowiem wskazał drogę, która poprzez samorozpoznanie i oczyszczanie grzechów, poprzez urzeczywistnianie i spełnianie praw Bożych prowadzi z powrotem do wiecznej Ojczyzny. Jezus z Nazaretu nauczał tej drogi i ukazał ją nam Swoim życiem. Droga ta przedstawiona jest w Kazaniu na Górze, które zawiera wskazówki do konkretnego urzeczywistniania w dniu powszednim. Ta pomocna dłoń wyciągnięta była i jest do wszystkich ludzi, którzy chcą żyć po chrześcijańsku.
W naszych czasach Chrystus znowu przemawia do nas ludzi, poprzez słowo prorocze. W niezliczonych objawieniach i poprzez działanie Swojej nauczającej prorokini i orędowniczki pogłębił On i pogłębia Dziesięć Przykazań i Kazanie na Górze. Duch Boży udziela nam więc pomocy w zastosowaniu Jego nauki, ukazuje nam przyczyny i duchowe powiązania i naprowadza nas na odpowiedzi, drogi i rozwiązania w najrozmaitszych sytuacjach naszego życia. W ten sposób Duch Boży wnosi Swoje odwieczne prawa w nasze życie codzienne, abyśmy doświadczyli, jak możemy myśleć i żyć „zgodnie z Prawem”, to znaczy w Duchu Bożym.
Chodzi o to, ażebyśmy to, co rozpoznajemy, wprowadzili też w czyn w naszym życiu. Jeżeli u c z y n i m y to, czego Jezus nauczał - a przecież Jezus mówił o czynie! - to stwarzamy ogromny potencjał pozytywnej, a więc boskiej energii i osiągamy też wyrozumiałość i umiejętność wczuwania się w naszych współbraci, a ponadto tolerancję, która umożliwia nam pozostawianie bliźniemu wolnej woli.
Dziesięć Przykazań to wyciąg z absolutnego, doskonałego Prawa Bożego. To Prawo Boże jest ż y c i e m. Życie, Bóg, jest wszystkim we wszystkim, nieskończoną różnorodnością i pełnią bytu. W każdej prawidłowości i też w każdym przykazaniu jest ona życiem, które otwiera się przed nami dzięki naszemu urzeczywistnianiu i spełnianiu, przez nasz sposób postępowania i życia. Kto może to pojąć, niech pojmie. Kto chce to pozostawić, niech pozostawi. Ten, kto chce pojąć, każde przykazanie może zrozumieć jako bramę do pełni życia - życia w Bogu, w Duchu Bożym.
Jeżeli my przez nasze myślenie i postępowanie zanurzymy się w głębię życia, to odkryjemy, że każde przykazanie jest ostatecznie zawarte w innych przykazaniach. Ta książeczka nie może przekazać doświadczenia o tym, że wszystko jest zawarte we wszystkim, daje jednak impulsy, wskazówki i przykłady dla tych, którzy chcą żyć prawdziwie po chrześcijańsku, którzy więc w naszych czasach pragną iść w ślady Chrystusa Bożego.
Tak jak 2000 lat temu, Chrystus i dzisiaj uświadamia nam główne przykazanie: „Miłuj Boga, twojego wiecznego Ojca, ponad wszystko, a bliźniego jak siebie samego!” W tej prawidłowości Wewnętrznego Życia zawarte są wszystkie przykazania Boże.
Istotne jest przy tym jest, żeby przykazania - tak jak i wszystkie boskie prawdy - nie pozostawały spisane na papierze, lecz były wprowadzane w czyn. Dopiero wtedy będziemy w stanie pojąć słowo Boże w całej głębi, Jego wskazówki dla nas na każdy dzień, Jego przykazania. Tak więc Jezus, Chrystus, powiedział: „Każdy więc, kto słucha słów Moich i w y p e ł n i a j e, będzie przyrównany do męża mądrego [...]”. Dzisiaj nie mówi On inaczej.
Żaden z nas, prachrześcijan, nie jest jeszcze doskonałym, „czyniącym słowa”, ale codziennie staramy się iść w ślady Chrystusa, rozpoznając siebie poprzez impulsy z energii dnia, oczyszczając to, co jest grzeszne, nie czyniąc tego już więcej i spełniając w zamian prawidłowości Boże, które zgodne są z głównym przykazaniem ofiarnej miłości, z Dziesięcioma Przykazaniami i z Kazaniem na Górze. Dopóki ludzie nie zaczną całkowicie spełniać Prawa Bożego, to znaczy spełniać woli Boga, tak aby Jego Duch mógł przez nich bezustannie działać, codzienne zmaganie się trwać będzie nadal. Przy tym zdarza się, że jeszcze „upadamy” w myślach, słowach i czynach, a więc popełniamy błędy i podejmujemy nieprawidłowe decyzje. W tym wypadku ważne jest, żeby nie rezygnować, lecz powstać z pomocą i siłą Chrystusa i ponownie ukierunkować się na Boga i Jego prawa. W ten sposób dalej dążymy do doskonałości i coraz bardziej obejmujemy nasze duchowe dziedzictwo - a to jest sens i cel naszego życia na Ziemi. Tak przedstawia się dla nas kroczenie śladami Chrystusa i życie w Duchu Bożym.
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Księga Joba
8:3 - Czy Bóg łamie prawo? Czy Wszechmocny n ...
2 Księga Mojżeszowa
20:3 - Nie będziesz miał innych bogó ...
