Smith, Wilbur - Drapieżne ptaki.mobi

Markus nie jest już niewolnikiem, ale nie może żyć w spokoju – musi odnaleźć matkę. Z wiernymi przyjaciółmi u boku rusza do miejsca, gdzie niegdyś żył jako niewolnik. Przez wielu jednak syn Spartakusa wcale nie jest witany z radością.

Książka jest niemłoda - napisana w latach 50 - ale ciągle aktualna. Nad Ziemią przelatuje deszcz odłamków komety. Piękny zielony blask rozjaśnia noc. Wszyscy podziwiają świetlny fenomen. I wszyscy tracą wzrok. Ludzkość pogrąża się w mroku. Nieliczni, którzy widzą, stają się przewodnikami ociemniałych i jedyną szansą na przetrwanie ludzi, bezbronnych wobec krwiożerczych roślin, które opanowują planetę ślepców... Pomyśl sobie, co byś zrobił, gdybyś widział, a twoja żona, dzieci, matka byli oślepieni? Gdyby tłumy ślepców wyszły na ulice? Gdybyś widział ludzi zabijających się przypadkowo i celowo? Co byś robił? Komu byś pomagał? Czy obowiązkiem ocalałych jest ratowanie ślepców, czy też może własne przeżycie?

PIERWSZA POWIEŚĆ TWÓRCY "TESTOSTERONU" I "LEJDIS" O TYM, JAK TRUDNO BYĆ CZŁOWIEKIEM, GDY SIĘ JEST MĘŻCZYZNĄ. Dwóch chłopców. Mateusz i Jakub Solańscy. Jedenastolatek i… czterdziestolatek. Syn i ojciec. Pierwszy ma kłopoty w szkole, przyjaciela na całe życie i prawdziwą narzeczoną. Drugi ma talent do ładowania się w kłopoty. Wzięty neurochirurg w pracy precyzyjnie posługujący się skalpelem, w życiu prywatnym nie potrafi dokonać koniecznych cięć. Ulubieniec kobiet świeżo po rozwodzie, wciąż czuje miętę do swojej byłej żony, a jednocześnie nie może opędzić się od ponętnej Niny, zawsze chętnej Hani i opiekuńczej Poli z obsesją na punkcie zdrowego żywienia. Gdy wszystko zacznie się sypać, Jakub będzie miał okazję odkryć, że prawdziwe życie jak zwykle jest gdzie indziej. W miłości rozumianej jako odpowiedzialność i poświęcenie, a nie łapczywie wprowadzany do serc i podbrzuszy narkotyk. Czy będzie umiał pożegnać w sobie Piotrusia Pana i opuścić Nibylandię, którą umościł sobie między udami kolejnych kochanek? Chłopcy to pikantna komedia obyczajowa, pełna sarkazmu, ciętych ripost i celnych obserwacji społecznych. Wyraziste pióro „Saramonowicza Codziennego” sprawia, że Chłopcy są nie tylko inteligentną rozrywką, którą czyta się jednym tchem, a kolejne zdania chce się głośno cytować. W lekkiej formie Saramonowicz przemyca bowiem treści zupełnie niebłahe. Pokazuje do czego prowadzi pogoń za sytym życiem, pełnym sukcesów zawodowych, w którym dorosłość to wiecznie odnawialna nisko oprocentowana karta kredytowa.

Odmów... – szepcze mi do ucha cichy głos. – Wiesz, że nie nadajesz się do tej misji z tym, co masz do ukrycia. Wiesz, że jeśli polecisz, będziesz cierpiała tak, jak jeszcze nikt dotąd nie cierpiał. Odmów w tej chwili... Léonor wchodzi na pokład statku kosmicznego. Doskonale pamięta moment, w którym zobaczyła ogłoszenie o naborze do programu „Genesis”, pierwszego reality show w kosmosie. Sześć dziewczyn i sześciu chłopaków wybranych w ogólnoświatowym castingu ma założyć pierwszą ludzką kolonię na Marsie. Będą poznawać się podczas sześciominutowych randek, by zdecydować, z kim założą rodzinę, gdy dotrą do celu. Léonor uważa, że to jej jedyna szansa nie tylko na zdobycie sławy, ale i na lepsze życie. Przez całe dzieciństwo przechodziła od jednej rodziny zastępczej do drugiej. Nie ma nic do stracenia i zamierza rozegrać tę grę po swojemu.

"Czterodniowa planeta" to powieść z uniwersum Terro-Human, do którego należy "Kosmiczny wiking", trylogia o Kudłaczach oraz szereg opowiadań. Typowa fantastyka eksploracyjna. Na jednej z planet Terro-Human, Fenrirze, panują ekstremalne warunki bytowania. Kompanie kolonizacyjne wycofały się, ponosząc wielkie straty. Na planecie zostali tylko najtwardsi osadnicy, którzy z czasem radzą sobie coraz lepiej. Głównym produktem Fenrira jest wosk łojowy uzyskiwany z wielkich zwierząt morskich. Polowianie na nie jest bardzo niebezpieczne. Wosk jest wykorzystywny w materiałach kosmicznych, w skafandrach. Nie sposób go podrobić. Dostawy wosku próbuje zmonopolizować kilku przedsiębioczych cwaniaków, przeciwko nim stają łowcy. Obie strony nie przebierają w środkach - Fenrir to typowa planeta pogranicza, prawo dyktują silniejsi.