Koszmar Darwina.avi

tatanka.com / 👍FILM DOKUMENTALNY / PAŃSTWA / AFRYKA / Koszmar Darwina.avi

Download: Koszmar Darwina.avi

Pobierz plik

553,37 MB

Czas trwania: 105 min

Koszmar Darwina
9 sty 2010 o godz. 17:46 kategoria: Anty / Alterglobalizacja, Ekologia / Prawa Zwierząt | Komentarzy: 2

Kraj: Austria, Belgia, Finlandia,
Francja, Kanada, Szwecja, Tanzania
Reżyseria Hubert Sauper
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 107 minuty
Język: Polskie napisy

Koszmar Darwina” to opowieść o ludziach z Północy i globalizacji, a także o pewnej rybie.

W latach 60-tych samym centrum Afryki w ramach naukowego eksperymentu do wód Jeziora Wiktorii wpuszczono pierwsze sztuki nowego gatunku ryby. W wyniku tych działań gwałtownie rosnąca populacja okonia nilowego doprowadziła do zagłady praktycznie wszystkich pozostałych gatunków zamieszkujących jezioro. Ten żarłoczny drapieżca rozmnażał się w tak oszałamiającym tempie, że dziś jego białe mięso eksportowane jest do wszystkich krajów świata. Olbrzymie samoloty towarowe, które niegdyś służyły Rosjanom, przylatują codziennie aby odebrać ostatnie połowy, wymieniając je na kałasznikowy i amunicję, wykorzystywane w niezliczonych wojnach, które opanowały mroczne serce kontynentu.

Rozkwit tego międzynarodowego konglomeratu żywieniowego i zbrojeniowego doprowadził do szatańskiego sojuszu, zawartego w imię globalizacji nad brzegami największego tropikalnego jeziora na planecie, sprowadzając tu armię młodych rybaków, hinduskich właścicieli fabryk, afrykańskich ministrów, unijnych komisarzy, rosyjskich pilotów i tanzańskich prostytutek.

Austriacki dokumentalista Hubert Sauper odsłania przed nami okrutne oblicze świata. Chciałoby się wręcz powiedzieć, że trafiamy do piekła. Problem w tym, że to, co widzimy na ekranie, nie jest niczym nadzwyczajnym. Właśnie fakt, że oglądamy codzienność, przeraża najbardziej. Na przykładzie regionu Tanzanii nad brzegami jeziora Wiktorii Sauper pokazuje nam świat ciągłej walki o życie. Tu nie ma miejsca na nadzieję, a przyszłość liczy się nie w latach, lecz w miesiącach, a czasem ledwie w dniach.

W jeziorze Wiktorii łowione są gigantyczne ryby. Jednak okoliczni mieszkańcy z tej obfitości nie korzystają. Całość wysyłana jest na eksport, zaś miejscowi żywią się odpadkami i z niepokojem przeglądają informacje o zbliżającej się klęsce głodowej. Większość z nich jednak jej nie doczeka. Zginą zamordowani przez równie zdesperowanych, lecz sprytniejszych, odważniejszych lub sprawniejszych od siebie. Ta szybka śmierć jest błogosławieństwem, które nie wszystkich dotyka. Ci, którym nie jest ona dana, umierają powoli, wycieńczeni AIDS i innymi chorobami. W oczekiwaniu na nieuchronny koniec towarzyszy im tylko alkohol i inne używki.

Afryka według Saupera to region, który – nominalnie wolny – wciąż jest kolonialną kloaką dla białych ludzi. Gwałcą oni bez skrupułów mieszkańców tych ziem, lecz czynią to w nadziei uniknięcia podobnego losu. Kiedyś kupowano niewolników, dziś zagarnia się zasoby naturalne. Afryka jest burdelem i śmietnikiem, bez nadziei na przyszłość.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

tatanka.com

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Zgwałcone. Wojna w Kongu.avi

Zgwałcone. Wojna w Kongu 8 lip 2012 o godz. 18:53 kat ...

Zgwałcone. Wojna w Kongu 8 lip 2012 o godz. 18:53 kategoria: Wojna / Imperializm | Brak komentarzy Holandia, 2009, 60 min. polski lektor Poszła nad rzekę prać ubrania, jak co dzień. Żołnierze często przynosili brudną odzież i żądali, by kobiety się nią zajęły. Tym razem zjawiło się ich trzech – byli agresywni, a odmowa tylko ich rozjuszyła. Zatkali jej usta szmatą, a potem każdy z nich ją zgwałcił. Młoda dziewczyna o dziecięcej twarzy spuszcza oczy na wspomnienie tych wydarzeń. W kamerę nie chce patrzeć również Alain Kasharu, były żołnierz, inny bohater tej historii. Takich jak on jest w Kongu niemało. Od 1996 roku to środkowoafrykańskie państwo jest nękane nieustannymi konfliktami. Jednak przemoc zbrojna to tylko jedna strona tej dramatycznej rzeczywistości. Drugą są brutalne gwałty i rozboje na tle seksualnym dokonywane na kobietach z podbijanych miejscowości, w których stacjonuje armia i rebelianci z licznych organizacji wojskowych. Przemoc seksualna stała się wojenną bronią i dalekosiężną strategią. W ten sposób niszczą ludzi, rodziny i całe społeczności – zgwałconą i zhańbioną kobietę mąż przeważnie opuszcza, a otoczenie ją wyklina. Społeczność dotknięta rozłamem i biedą boryka się z wieloma problemami, a ten wydaje się jednym z bardziej złożonych. Agresja szukająca ujścia, demoralizacja w jednostkach militarnych, trudna pozycja kobiet i różnice społeczne łączą się niczym w tyglu, tworząc wybuchową, pełną napięć mieszankę. Zmowa milczenia zostaje jednak przerwana przez ludzi, takich jak Kasharu i kapitan Basima, którzy mają odwagę mówić o swej niechlubnej przeszłości. Podział na pokrzywdzonych i sprawców nie jest tu czarnobiały. Ten film to mocny głos sprzeciwu, a nie potępienia. To raczej nawolywanie do przebaczenia i przekonanie, że prawda ma moc wyzwalającą, a zmiana życia jest możliwa. Film był prezentowany na PLANETE+ DOC 2010 i IDFA 2009

Biały Sprawca Czarna Ofiara.avi

Biały sprawca, czarna ofiara 19 paź 2011 o godz. 22:1 ...

Biały sprawca, czarna ofiara 19 paź 2011 o godz. 22:14 kategoria: Antyfaszyzm | 1 komentarz kraj: Dania rok produkcji: 2010 reżyser: Justin Webster czas trwania: 52 minuty język: polski lektor Tom Cholmondeley, kenijski posiadacz ziemski i potomek rodu brytyjskich lordów zostaje oskarżony o morderstwo. Biały arystokrata zastrzelił na swoim terenie czarnego kłusownika, za co teraz grozi mu stryczek. Jego proces elektryzuje już cały kraj. Cholmondeley to jeden z nielicznych białych obszarników w Kenii. Wywodzi się ze znanego rodu Delamare, a jego pradziadek osiedlił się w Afryce u schyłku XIX wieku jako jeden z najbardziej wpływowych kolonizatorów. Po uzyskaniu przez Kenię niepodległości w roku 1963 Delamare’owie jako jedna z niewielu białych rodzin zdecydowała się pozostać w Afryce i przyjąć obywatelstwo nowopowstałego państwa. Sprawa Cholmondeleya zelektryzowała dwa lata temu publiczną opinię w Kenii, uwypuklając napięcia pomiędzy bogatą mniejszością a większością żyjącą w skrajnym ubóstwie. Ziemia w przeludnionym kraju skoncentrowana jest w rękach kilku obszarników, uprzywilejowanych ludzi takich jak oskarżony. Tym większe więc emocje towarzyszyły samemu procesowi, którego przebieg dokładnie ilustruje film „Biały sprawca, czarna ofiara

Kisangani.avi

Pamiętnik z Kisangani 10 paź 2009 o godz. 01:24 kateg ...

Pamiętnik z Kisangani 10 paź 2009 o godz. 01:24 kategoria: Wojna / Imperializm | Komentarzy: 3 Kraj: Francja/Austria Rok produkcji: 2005 Czas trwania: 45 minut Język: polski lektor Wstrząsający dokument o ludzkim okrucieństwie. Reżyser, Hubert Sauper, udał się z kamerą do „jądra ciemności” – ogarniętego wojennym szaleństwem Zairu, w którym przebywali uciekinnierzy z Rwandy. Filmując obozy dla uchodźców ukryte w dżungli, miejsca masakr (które miały miejsce tuż przed jego przybyciem) pokazuje nam przerażającą stronę rzeczywistości. Jeden z krytyków powiedział po seansie, że czuł się, jakby oglądął relację na żywo z nazistowskich obozów koncentracyjnych. „Dlaczego Hutu i Tutsi wzajemnie się zabijają? Kim są ofiary, a kim Ci, którzy naprawdę tę wojnę wywołali? Ten film nie dostarczy odpowiedzi na te pytania. To nie będzie kolejne spojrzenie białego człowieka na czarną Afrykę. W filmie Sauper’a kamera ograniczy się do pokazania jak bardzo człowiek może być okrutny” – Jean Rouch

Miejsca, które nie istnieją - Somalia i Somaliland.avi

...

. Jest takie państwo, które podobno nie istnieje.

Czarna kość słoniowa.avi

Czarna kość słoniowa 29 cze 2011 o godz. 22:33 katego ...

Czarna kość słoniowa 29 cze 2011 o godz. 22:33 kategoria: Wojna / Imperializm | Brak komentarzy kraj: USA reżyser: Nigel Walker rok produkcji: 2007 czas trwania: 54 minuty język: polski lektor Wywołany ubiegłorocznymi wyborami kryzys polityczny na Wybrzeżu Kości Słoniowej doprowadził do śmierci około 300 osób. Krew na rękach ma nie tylko wieloletni dyktator Laurent Gbagbo, ale przede wszystkim jego bezwzględny doradca Charles Blé Goudé. Trwająca od 2002 roku wojna domowa podzieliła kraj na dwa obozy, które od tego czasu toczą permanentną walkę. Kolejne lata wyniszczającego konfliktu pochłonęły wiele ofiar. Społeczność międzynarodowa za taki stan rzeczy obwinia rządzącego twardą ręką Gbagbo. Jednak wydaje się on być jedynie marionetką w rękach politycznej szarej eminencji Charlesa Blé Goudé’ego. Ten niespełna 40-letni szef założonej przez siebie organizacji Młodzi Patrioci słynie z przepełnionych nienawiścią przemów. Publicznie oświadczył: „Prezydent Gbagbo pozostanie na stanowisku. Jeśli ktoś będzie próbował go usunąć, to wszystko zniszczymy”. Lubi porównywać się do amerykańskiego stratega Karla Rove’a, który stał za sukcesem wyborczym George’a Busha Jr. New York Times nazwał Blé Goudé’ego „Generałem”, wrogowie „Maczetą”, a amerykański rząd terrorystą. Wszystkie określenia znakomicie wpisują się w portret okrutnego dowódcy, który szantażem i siłą dąży do realizacji politycznych celów. Film „Czarna kość słoniowa” pokazuje kulisy wyborów z 2006 roku. Określa i analizuje źródła konfliktu oraz próbuje odkryć korzenie agresji zmanipulowanych młodych ludzi, dokonujących krwawych aktów przemocy. Dokument ten to swoisty dziennik opisujący wydarzenia, które doprowadziły do obecnej, dramatycznej sytuacji na Wybrzeżu Kości Słoniowej

Czasem Trzeba Zatańczyć z Diabłem.avi

Czasem trzeba zatańczyć z diabłem 29 cze 2011 o godz. ...

Czasem trzeba zatańczyć z diabłem 29 cze 2011 o godz. 22:26 kategoria: Wojna / Imperializm | Brak komentarzy kraj: USA reżyser: Rebecca Richman Cohen rok produkcji: 2010 czas trwania: 82 minuty język: polski lektor Freetown, stolica Sierra Leone. Grupa żołnierzy ONZ strzeże ufortyfikowanego budynku Sądu Specjalnego. Wewnątrz oczekuje na proces Issa Sesay, przywódca antyrządowych rebeliantów. Zdaniem jednych bezwzględny morderca i zbrodniarz, według innych – bohater tragiczny. Issa Sesay stał na czele sił Zjednoczonego Frontu Rewolucyjnego, prowadzącego długotrwałą walkę z władzami Sierra Leone. Po schwytaniu zarzucano mu terroryzowanie cywili, wymierzanie zbiorowych kar, zabójstwa, przemoc seksualną i psychiczną, wykorzystywanie dzieci jako żołnierzy, porwania, zmuszanie do niewolniczej pracy, rabunki, podpalenia. Prokuratorzy stwierdzili jednoznacznie – Sesay to zbrodniarz wojenny. Jego obrońcy utrzymywali tymczasem, że był on jedynie żołnierzem wbrew własnej woli walczącym w obronie cywili, i podkreślali rolę, jaką odegrał w zaprowadzeniu w Sierra Leone pokoju. Tylko jedno było pewne – proces byłego bojownika musiał dostarczyć wielu emocji. „Latem 2006 roku siedziałam za kuloodporną szybą w galerii dla obserwatorów w Sądzie Specjalnym dla Sierra Leone, pierwszym w historii „trybunale hybrydowym” do sądzenia zbrodni wojennych, powołanym przez ONZ i rząd Sierra Leone” – wspomina reżyserka REBECCA RICHMAN COHEN. „W tamtym czasie nie kręciłam jeszcze filmów, ale byłam studentką prawa i odbywałam staż w zespole adwokackim. (…) Wtedy właśnie po raz pierwszy przyjrzałam się Sesayowi, byłemu przywódcy rebeliantów, oskarżonemu o zbrodnie przeciw ludzkości, a zarazem kluczowej postaci procesu pokojowego. Zafascynowała mnie mnogość ról, jaką jeden człowiek odegrał w wirze brutalnego konfliktu. Uznałam, że jego historia powinna zostać przedstawiona szerszej widowni”. Wykorzystując wiedzę prawniczą i filmowe zacięcie, Richman Cohen zrealizowała dokument o procesie Sesaya. Rozmawiała z oskarżycielami i obrońcami mężczyzny, a także dotarła za kraty, do samego bojownika. Dzięki jej staraniom powstał intrygujący dokumentalny dramat sądowy, odsłaniający kulisy funkcjonowania międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości i zarazem ujawniający prawdę, iż na wojnie przegrywają wszyscy, jeżeli nie można sprawić, by pokój i sprawiedliwość zatryumfowały wspólnie. „Czasem trzeba zatańczyć z diabłem” nagradzano na wielu festiwalach i przeglądach, m.in. na festiwalu w Bostonie, SXSW Film Festival i Human Rights Watch w Nowym Jorku.

Toksyczna somalia.avi

Toksyczna Somalia 15 cze 2011 o godz. 07:14 kategoria ...

Toksyczna Somalia 15 cze 2011 o godz. 07:14 kategoria: Ekologia / Prawa Zwierząt | Brak komentarzy kraj: Francja rok produkcji: 2010 reżyser: Paul Moreira czas trwania: 52 minuty język: polski lektor W ciągu kilku lat Somalia stała się składowiskiem odpadów toksycznych dla zachodniego świata. To właśnie do afrykańskiego kraju wysyłane są statki pełne skrajnie niebezpiecznych chemikaliów i materiałów radioaktywnych. W cały proceder zamieszana jest zaś włoska mafia. Liczba śmiertelnych ofiar zatrucia w somalijskim regionie Puntland wynosi już setki, podczas gdy tysiące wciąż żywych cierpią na poważne choroby. Fatalny stan służby zdrowia uniemożliwia realne oszacowanie rozmiarów tragedii, niemniej jedno jest pewna: sytuacja wymaga natychmiastowej interwencji. Niestety nic nie wskazuje na to, by Somalia przestała być wysypiskiem najbardziej problematycznych śmieci. Toksyczne odpady wciąż zatruwają miejscową wodę i ziemię, lokalne władze udają, że problem nie istnieje, a poszkodowanej ludności nikt nie pyta o zdanie. Kto stoi za tym procederem? Znaleźć odpowiedź na to pytanie nie jest łatwo. Dwóch włoskich dziennikarzy próbowało przeprowadzić śledztwo i skończyło się ono dla nich tragicznie. Dopiero w roku 2009 ujawnione zostały szokujące informacje, wyjawione przez jednego z włoskich mafiosów…

Koszmar Darwina.avi

Koszmar Darwina 9 sty 2010 o godz. 17:46 kategoria: Ant ...

Koszmar Darwina 9 sty 2010 o godz. 17:46 kategoria: Anty / Alterglobalizacja, Ekologia / Prawa Zwierząt | Komentarzy: 2 Kraj: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Kanada, Szwecja, Tanzania Reżyseria Hubert Sauper Rok produkcji: 2004 Czas trwania: 107 minuty Język: Polskie napisy Koszmar Darwina” to opowieść o ludziach z Północy i globalizacji, a także o pewnej rybie. W latach 60-tych samym centrum Afryki w ramach naukowego eksperymentu do wód Jeziora Wiktorii wpuszczono pierwsze sztuki nowego gatunku ryby. W wyniku tych działań gwałtownie rosnąca populacja okonia nilowego doprowadziła do zagłady praktycznie wszystkich pozostałych gatunków zamieszkujących jezioro. Ten żarłoczny drapieżca rozmnażał się w tak oszałamiającym tempie, że dziś jego białe mięso eksportowane jest do wszystkich krajów świata. Olbrzymie samoloty towarowe, które niegdyś służyły Rosjanom, przylatują codziennie aby odebrać ostatnie połowy, wymieniając je na kałasznikowy i amunicję, wykorzystywane w niezliczonych wojnach, które opanowały mroczne serce kontynentu. Rozkwit tego międzynarodowego konglomeratu żywieniowego i zbrojeniowego doprowadził do szatańskiego sojuszu, zawartego w imię globalizacji nad brzegami największego tropikalnego jeziora na planecie, sprowadzając tu armię młodych rybaków, hinduskich właścicieli fabryk, afrykańskich ministrów, unijnych komisarzy, rosyjskich pilotów i tanzańskich prostytutek. Austriacki dokumentalista Hubert Sauper odsłania przed nami okrutne oblicze świata. Chciałoby się wręcz powiedzieć, że trafiamy do piekła. Problem w tym, że to, co widzimy na ekranie, nie jest niczym nadzwyczajnym. Właśnie fakt, że oglądamy codzienność, przeraża najbardziej. Na przykładzie regionu Tanzanii nad brzegami jeziora Wiktorii Sauper pokazuje nam świat ciągłej walki o życie. Tu nie ma miejsca na nadzieję, a przyszłość liczy się nie w latach, lecz w miesiącach, a czasem ledwie w dniach. W jeziorze Wiktorii łowione są gigantyczne ryby. Jednak okoliczni mieszkańcy z tej obfitości nie korzystają. Całość wysyłana jest na eksport, zaś miejscowi żywią się odpadkami i z niepokojem przeglądają informacje o zbliżającej się klęsce głodowej. Większość z nich jednak jej nie doczeka. Zginą zamordowani przez równie zdesperowanych, lecz sprytniejszych, odważniejszych lub sprawniejszych od siebie. Ta szybka śmierć jest błogosławieństwem, które nie wszystkich dotyka. Ci, którym nie jest ona dana, umierają powoli, wycieńczeni AIDS i innymi chorobami. W oczekiwaniu na nieuchronny koniec towarzyszy im tylko alkohol i inne używki. Afryka według Saupera to region, który – nominalnie wolny – wciąż jest kolonialną kloaką dla białych ludzi. Gwałcą oni bez skrupułów mieszkańców tych ziem, lecz czynią to w nadziei uniknięcia podobnego losu. Kiedyś kupowano niewolników, dziś zagarnia się zasoby naturalne. Afryka jest burdelem i śmietnikiem, bez nadziei na przyszłość.

Idz diable precz.avi

Idź diable precz 4 cze 2010 o godz. 23:10 kategoria: Ru ...

Idź diable precz 4 cze 2010 o godz. 23:10 kategoria: Ruchy Wolnościowe, Wojna / Imperializm | Brak komentarzy reżyseria: Gini Reticker kraj: USA rok produkcji: 2008 czas trwania: 70 minuty język: polski lektor Liberia jest najstarszym niepodległym państwem w Afryce. Jest także jednym z niewielu krajów na świecie, którego powstaniu towarzyszyła utopistyczna wizja ludzkiej natury. Od 1822 r. osiedlali się w niej byli niewolnicy z USA, którzy w 1847 r. ogłosili powstanie własnego, niepodległego państwa. Mieli oni żyć w pokoju z członkami osiemnastu lokalnych plemion. Praktyka okazała się jednak zupełnie inna – historia Liberii to szereg okrutnych wojen domowych, zamachów stanu i morderstw politycznych. W najbardziej krwawym konflikcie, toczącym się nieprzerwanie od 1989 do 2003 r., zginęło blisko 200 tys. mieszkańców Liberii (przy życiu pozostało około 3,5 miliona). Wydawać by się mogło, że w takich okolicznościach jakakolwiek inicjatywa pokojowa jest skazana na niepowodzenie. Wszyscy, którzy na przestrzeni lat odważyli się protestować przeciwko rzeziom, szybko stawali się ich ofiarami. Jednak w 2003 r. o pokój zaapelowały kobiety – do tej pory traktowane co najwyżej jako łup wojenny. Wiedziały, że jeżeli tym razem nie zareagują, ich kraj może przestać istnieć. Zarówno armie partyzantów, jak i siły rządowe nie przebierały w środkach – tworzyły oddziały dzieci-zabójców, poddawały żołnierzy działaniu narkotyków, zachęcały do masowych gwałtów, tolerowały kanibalizm. Inicjatywa kobiet, będąca odruchem ludzkiego sprzeciwu wobec otaczającego je horroru, szybko przekroczyła podziały religijne i etniczne. Swą organizację nazwały Liberian Mass Action for Peace. Była to pierwsza organizacja, w której działały chrześcijanki i muzułmanki. Od początku dystansowały się od polityki, podkreślając, że interesuje je wyłącznie pokój. Film jest kronikarskim zapisem rozwoju masowego ruchu społecznego, tworzonego wyłącznie przez kobiety. Aktywistki postanowiły codziennie spotykać się na targu rybnym, obok którego przejeżdżał liberyjski dyktator Charles Taylor. Początkowo było ich zaledwie kilkanaście, ale szybko liczba ta urosła do kilku tysięcy. Padający deszcz, piekące słońce, zabłąkane kule karabinowe – nic nie było w stanie ich stamtąd usunąć. Były ubrane w białe stroje, niosły plakaty z wymalowanymi hasłami. Choć zakrawa to na cud, po kilku miesiącach wymusiły na stronach konfliktu przystąpienie do rokowań pokojowych. Ze względów bezpieczeństwa toczyły się one w Ghanie – aktywistki LMAP pojechały tam, by nadzorować rozmowy. Odniosły kolejny sukces – presja przez nie wywierana walnie przyczyniła się do szybszego zawarcia pokoju. Powstrzymało to codzienną rzeź na ulicach stolicy Liberii. Za reżyserię i produkcję filmu odpowiadały feministki z USA, od lat wspierające ruchy kobiece w Afryce. W swoich życiorysach mają współpracę z takimi tuzami zaangażowanego dokumentu jak Michael Moore czy Raoul Peck. Realizacja dokumentów jest dla nich jednym ze sposobów walki o lepszy, sprawiedliwszy świat bez wojen i ucisku.

Nagi General.avi

Nagi generał 7 lut 2011 o godz. 23:25 kategoria: Wojna ...

Nagi generał 7 lut 2011 o godz. 23:25 kategoria: Wojna / Imperializm | Komentarzy: 5 kraj: USA rok produkcji: 2010 czas trwania: 54 minuty język: polski lektor Opowieść dokumentalna o mężczyźnie o nazwisku Joshua Milton Blahyi, znanym także jako Nagi Generał, pochodzącym z Liberii byłym pastorze, który jest jednym z najokrutniejszych żyjących morderców i kanibali w skali świata. Twierdzi, że w wieku 11 lat miał wizję, podczas której rozmawiał z samym diabłem przez telefon i ten nakazał mu zabijać i jeść ludzi, aby wzmocnić swą potęgę. Blahui pochodzi z klanu Sarpo, którego starszyzna wyniosła go na szczyty kościelne, dzięki czemu stał się później duchowym doradcą prezydenta Liberii Samuela Doego. Gdy wybuchła wojna domowa w kraju, stanął po stronie Roosevelta Johnsona. Gwałtowny i ekscentryczny walczył nago, stąd jego przydomek Nagi Generał. On i jego oddziały miały na sobie tylko buty i broń, gdyż wierzył, że nagość chroni ciało przed kulami. Przed bitwą zawsze poświęcał życie ofiary. „Było to z reguły małe dziecko, gdyż jego krew satysfakcjonuje diabła. Czasem zanurzałem się pod wodę, gdzie dzieci pływały. Nurkowałem, chwytałem jedno i skręcałem mu kark. Potem z żołnierzami piliśmy jego krew”. Podobno jego oddziały zamordowały około 20 000 osób. Rzezie Nagiego Generała skończyły się wraz z końcem wojny domowej w Liberii. W 1997 roku podczas podróży do Ghany wyspowiadał się w kościele i uważa, że ocalił swe życie. Teraz, gdy znów przemawia z ambony, spotyka wielu krewnych swych ofiar. „Czuję się bardzo, bardzo źle”, ale utrzymuje, że to diabeł go opętał i on odpowiada za jego przeszłość. Pobierz:

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin