Wspolczesne.Niewolnictwo.2008.PL.PDTV.XviD.rmvb

Dokument o “obozach pracy”, gdzie nielegalnie zatrudnieni pracownicy harują ponad siły w nieludzkich warunkach. Młody Polak Dariusz Olszewski, którego grób otwarto w maju 2007 roku, był jedną z osób pracujących przy zbiorze pomidorów we włoskim regionie Apulia. Zmarł najprawdopodobniej z powodu wycieńczenia organizmu. Niektóre z tamtejszych gospodarstw przypominają obozy pracy. Pracujących na plantacjach pilnują uzbrojeni strażnicy.

W wyniku akcji przeprowadzonej wspólnie przez polską policję i włoskich karabinierów rozbito szajkę oszustów i uwolniono pracujących dla nich ludzi. Dla niektórych – zmarłych i zaginionych w niejasnych okolicznościach – pomoc przyszła niestety za późno.

Rocznie sprzedaje się pod pozorem „werbowania taniej siły roboczej” od 1 do 5 mln ludzi. Wartość pracy współczesnych niewolników i półniewolników szacuje się na kilkadziesiąt mld dolarów rocznie. Na pozbawionych wolności osobistej tanich pracowników popyt dynamicznie rośnie. Handel żywym towarem stał się po narkobiznesie i obrocie bronią najbardziej dochodowym interesem w skali globalnej. Obroty wg szacunków przekraczają 10 mld dol. rocznie.Niewolnikami handluje się w ponad 80 krajach od Azji po obie Ameryki. Nawet do Stanów Zjednoczonych sprowadza się ok. 50–60 tys. ludzi rocznie. Przed sądami amerykańskimi co roku przybywa spraw o zniewolenie pracujących na czarno imigrantów, wynajmowanych i przywożonych przez mafie. Amerykańscy eksperci Departamentu Pracy uważają, że przyczyną jest walka tylko z jedną stroną niewolnictwa – z mafią dostarczającą „ludzkiego towaru”. Czyli ze sprzedającymi. A jest przecież druga strona – kupujący.

Ten kto potrzebuje taniego pracownika, komu lepiej opłaci się po cichu raz zapłacić mafii, niż zatrudniać ludzi legalnie. Proceder korzystania z niewolniczej pracy nie ogranicza się w żadnym wypadku do klasycznego sposobu „kupna-sprzedaży” – coraz częściej zaciera się granica pracy zarobkowej i pracy niewolniczej.