Tomasz Wandzel - Chłopiec, który przeżył Auschwitz (2021).rar
Download: Tomasz Wandzel - Chłopiec, który przeżył Auschwitz (2021).rar
Pobierz578,39 MB
Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.
F_INFO
Grisza ma 5 lat, gdy razem z mamą, babcią i rodzeństwem trafia z Białorusi do Auschwitz. Kilka miesięcy później śmierć zabiera mu tych, których kocha. Chłopiec zostaje sam w miejscu, gdzie ludzkie życie nic nie znaczy, i zapamiętuje wszystko, co dzieje się w tym piekle na ziemi. Ma zapalenie płuc, dwa razy jest „pacjentem” doktora Mengele, a mimo to udaje mu się przeżyć i doczekać wyzwolenia. Po wojnie tuła się po różnych domach dziecka, szukając swego miejsca na ziemi. Obozowe przeżycia są tak traumatyczne, że dopiero w 1963 roku decyduje się opowiedzieć swoją historię kustoszowi muzeum w Auschwitz.
F_OPIS
Chłopiec, który przeżył Auschwitz to obraz obozu widziany oczami małego dziecka, które zapamiętało to, co niektórzy woleli by wymazać z pamięci.
Format: mp3
kategoria:Powieść obyczajowa
czyta:Filip Kosior
czas trwania: 6H 6M
wielkość paczki rar: 578 MB
bit rate: 218 kbps
data wydania: 27 stycznia 2021
Kompresja: rar
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
Inne foldery z plikami do pobrania
-
☻ Jackie Chan -
1 -
amateur teen swallowing -
bankiet -
BARBÓRKA -
bułeczki -
chile -
ciasto sypane -
czekadełko -
czorcicho03692 -
Dekoraje stołu -
filipiny -
Heather Brooke -
indie -
jawa -
KARNAWAŁ -
Karty menu -
KKK -
KOLACJA -
KOMUNIA -
Kuchnia Niemiecka -
Kuchnia Polska -
Kuchnia Rosyjska -
Kuchnia Węgierska -
Kuchnia Włoska(2) -
Kuchnia Żydowska -
Malediwy -
obiad -
ormiańska -
OSTATKI -
paj -
PLACUSZKI -
pomysł na śniadanie -
PPP -
PRZYJĘCIA -
Przyjęcia Rachel Allen -
rogaliki -
russia -
sss -
stół szwedzki -
strucla -
strudel -
Surowa dieta Paula Nisona przepis na zdrowie -
syria -
TARTA -
tartaletki -
TATARSKA -
ucierane -
zimny bufet -
znane nago
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Przejmujące wspomnienia dwunastu kobiet, które przeżyły piekło niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Książka jest efektem rozmów autorki z każdą z bohaterek.
Leokadia Rowińska do obozu trafiła w trzecim miesiącu ciąży. Wspomina, jak okrutnie traktowane były kobiety oczekujące potomstwa. Ireneusz, bo takie imię nadała swojemu synkowi, stał się najmłodszą ofiarą Marszu Śmierci. Pochowała go w pudełku po makaronie.
Zofia Wareluk urodziła się w Auschwitz. Swoją smutną historię opowiada na podstawie wspomnień matki. Poród Zosi odbierała Stanisława Leszczyńska.
To tylko niektóre z historii, ale każda z nich zasługuje na pamięć.
Piękny zielony blask rozjaśnia noc kiedy deszcz odłamków komety przelatuje nad Ziemią. Wszyscy podziwiają świetlny fenomen. I wszyscy tracą wzrok. Ludzkość pogrąża się w mroku. Nieliczni, którzy widzą, stają się przewodnikami ociemniałych. I jedyną szansą na przetrwanie ludzi bezbronnych wobec krwiożerczych roślin, które opanowują planetę ślepców...
Gatunek: Sci fi
15 lipca 1679 r. ksiądz de Kerkabon przechadza się ze swoją siostrą nad brzegiem morza, wspominając smutny los ich brata i bratowej, którzy w 1669 r. wyjechali do Kanady (wtedy kolonii francuskiej) i od tego czasu zaginęli. W trakcie rozmowy widzą wpływający do zatoki niewielki angielski statek, z którego wysiada też młody (dwudziestoletni) człowiek, o prostych manierach, ale sprawiający sympatyczne wrażenie. Kiedy z zainteresowaniem dowiadują się od niego, że jest Huronem, Indianinem z Kanady, zapraszają go na plebanię na kolację. Nowym przybyszem są też zainteresowani inni członkowie socjety parafii: ksiądz de Saint-Yves z siostrą oraz delegat i poborca z żonami, którzy na wieść o przybyszu przychodzą na plebanię. Wszyscy należą do „śmietanki z całej parafii”. Kiedy zaczynają bezładnie zasypywać Hurona pytaniami, ten „łagodnie, ale stanowczo” zwraca im uwagę, że nie może odpowiadać wszystkim naraz. Następnie opowiada swoją historię. Huron nie wie, kto jest jego ojcem i matką. Pochodzi z Kanady, ale kiedyś w bitwie dostał się do angielskiej niewoli i dobrowolnie wyjechał do Anglii. Zapytany o nazwisko, Huron odpowiada, że zawsze nazywano go Prostaczkiem (franc. L’Ingénu), a to z powodu jego bezpośredniego sposobu bycia i rozmawiania: „Mówię po prostu, co myślę, tak jak robię wszystko, co chcę
15 lipca 1679 r. ksiądz de Kerkabon przechadza się ze swoją siostrą nad brzegiem morza, wspominając smutny los ich brata i bratowej, którzy w 1669 r. wyjechali do Kanady (wtedy kolonii francuskiej) i od tego czasu zaginęli. W trakcie rozmowy widzą wpływający do zatoki niewielki angielski statek, z którego wysiada też młody (dwudziestoletni) człowiek, o prostych manierach, ale sprawiający sympatyczne wrażenie. Kiedy z zainteresowaniem dowiadują się od niego, że jest Huronem, Indianinem z Kanady, zapraszają go na plebanię na kolację. Nowym przybyszem są też zainteresowani inni członkowie socjety parafii: ksiądz de Saint-Yves z siostrą oraz delegat i poborca z żonami, którzy na wieść o przybyszu przychodzą na plebanię. Wszyscy należą do „śmietanki z całej parafii”. Kiedy zaczynają bezładnie zasypywać Hurona pytaniami, ten „łagodnie, ale stanowczo” zwraca im uwagę, że nie może odpowiadać wszystkim naraz. Następnie opowiada swoją historię. Huron nie wie, kto jest jego ojcem i matką. Pochodzi z Kanady, ale kiedyś w bitwie dostał się do angielskiej niewoli i dobrowolnie wyjechał do Anglii. Zapytany o nazwisko, Huron odpowiada, że zawsze nazywano go Prostaczkiem (franc. L’Ingénu), a to z powodu jego bezpośredniego sposobu bycia i rozmawiania: „Mówię po prostu, co myślę, tak jak robię wszystko, co chcę