Piekne Istoty - Kami Garcia.mobi
szpila258 / książki na kindla / Piekne Istoty - Kami Garcia.mobi
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
Agielski -
Ally Mcbeal -
ALS - Książka -
ALS u dzieci -
angielski -
biblioteczka najciekawszych ksiażek -
biologia -
Biologia -
chemia -
Chemia -
Dzwonki -
English in Mind 2 -
English in Mind 3 -
EPLS książka -
erc 2010 -
fizyka -
geografia -
Gry -
Happyland Adventures 1.3 -
historia -
ITLS -
joshua radin -
klasa III -
kolędy -
książki na kindla -
Kuchnia -
Łzy -
masaż -
Matematyka -
Matura -
Muzyka -
Nauka gimnazjum -
ostry dyżur -
PHTLS -
Polski -
ratownictwo medyczne -
Rubik -
sezon 1 -
sezon 2 -
sezon 3 -
sezon 4 -
sezon 5 -
SMS -
sting -
szanty -
świąteczne -
Tapety -
testy gimnazjane -
wygaszacze -
Wykresy EKG
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Dominika, młoda, atrakcyjna polonistka, przeżyła wielkie uczucie i zdążyła się pogodzić z jego odejściem. Już nie będzie tak naiwna! Koniec z miłością! Niezwykły splot okoliczności sprawia jednak, że jej poukładane, lecz nieco puste życie nagle wypełnia cały tłum atrakcyjnych, niebanalnych mężczyzn. Czy to wśród nich kryje się ten jedyny? Tajemniczy, niezwykły Bingo? I czy warto go szukać?
Poznajcie dziewczynę, w której radościach i smutkach łatwo się odnaleźć każdej z Was.
"Z pamiętnika młodej mężatki" to niezwykła opowieść o tym, czego kobiety nie mówią głośno, czego się wstydzą, boją i pragną.
Kiedy nie jest się Ally McBeal ani rodzimą Magdą M. i nie uprawia się seksu w wielkim mieście, można być... Martą Skierą, czyli młodą mężatką, prawniczką z poczuciem humoru, która potrafi wcielać się w wiele życiowych ról.
Lektura obowiązkowa, nie tylko dla młodych mężatek!
Melania Sartomsky jest stewardesą kiedy poznaje milionera Artura Korna - właściciela sieci domów pogrzebowych. Wkrótce zostaje jego drugą żoną i zamieszkuje w ekskluzywnej dzielnicy Nowego Jorku. Bycie bogatą nie jest jednak takie proste, jak jej się wydawało. Adres przy Park Avenue zobowiązuje do noszenia najmodniejszych strojów, odpowiedniego zachowania oraz uczestniczenia w przyjęciach dobroczynnych. Im bardziej jednak Melanie stara się wkupić w łaski socjety, tym bardziej jest przez nią odrzucana. Zwłaszcza dwie damy - Wendy i Joan - nie szczędzą jej kąśliwych uwag i szukają okazji, by ją upokorzyć. Sytuacji nie polepsza również fakt, że poprzednia żona Artura uchodziła za niedościgniony wzór doskonałej damy towarzystwa. Na dodatek Melania pogrąża się jeszcze bardziej udzielając wywiadu dziennikarzowi. Ostatecznie jednak przekonuje się, że środowisko nowojorskiej socjety jest pełne blichtru i zakłamania.
Książka zawiera dowcipne, uszczypliwe, ociekające cynizmem dialogi. Zaletą powieści jest jej tematyka - ukazanie na pozór ślicznego, ale zepsutego światka nowojorskiej śmietanki towarzyskiej to rzeczywiście niezły pomysł na książkę.
Julia, sprzedawczyni w salonie jubilerskim, to zwyczajna szara myszka. Pewnego dnia dostarcza naszyjnik na ślub Lell Pelham – dziedziczki firmy projektującej ekskluzywną biżuterię. Kapryśna Lell pod wpływem impulsu decyduje się na eksperyment. Na złość przyjaciółkom chce wprowadzić Julię do nowojorskiej socjety, uczynić z niej jedną z przebojowych, modnie ubranych, wpływowych kobiet. Eksperyment jednak wymyka się spod kontroli, gdy Julia wpada w oko mężowi Lell…
Czy w światku fałszywych przyjaźni, intryg i pozorów Julii uda się pozostać sobą i znaleźć prawdziwą miłość?
Polecam powieść wszystkim, którzy lubią się zatrzymać, powspominać z bliskimi (bo bohaterowie szybko się takimi stają), pokiwać głową nad nieuchronnością dziejów czy ogrzać w cieple domowej atmosfery. Uzmysłowiłam sobie też, że historie wielu współczesnych rodzin nie rozgrywają się ani pod jednym dachem, ani nawet pod jednym niebem. Rozjechaliśmy się wszyscy po świecie, pod różne dachy i nieba. Pewnie stąd moja tęsknota za jednym domowym ogniskiem z krzątającą się w tle babcią Izabelką, która niezauważalnie dba o płomień.
Anna Ławicka
Poruszająca opowieść o tym, jak trudną sztuką jest pogodzenie się z losem, którego czasami nie sposób zmienić.
Każdy dzień Samanthy Friedman jest taki sam. Kiedyś niezależna i odnosząca sukcesy, dziś jest przede wszystkim mamą trójki dzieci. Zajęta wypełnianiem nudnych domowych obowiązków, musi wciąż przypominać sobie, że parę lat temu tego właśnie najbardziej pragnęła. To, co wydawało się spełnieniem marzeń, stało się męczącą codziennością. Odpowiedzialność za podjęte decyzje przytłacza ją coraz bardziej.
Cammy, 17-letnia córka Samanthy, przechodzi okres buntu. Poczucie wyobcowania nasila się, kiedy Cammy dowiaduje się, że została adoptowana. Szuka akceptacji, obracając się w podejrzanym towarzystwie. Wszystkie swoje przeżycia opisuje w dzienniku – poetyckim zapisie bolesnej samotności.
Matka i córka - obce dla siebie, marzą o tym samym. Dla Samanthy ucieczką od rzeczywistości są spotkania z przystojnym nieznajomym, podsycane pragnieniem, by poczuć cokolwiek. Dla Cammy obsesyjne poszukiwania biologicznej matki i wiara, że stworzą udaną rodzinę. W rozpaczliwym buncie sięga po narkotyki i szuka bliskości w przygodnym seksie, by wreszcie nic nie czuć.
Punktem zwrotnym dla Samanthy i Cammy okaże się dzień, który miał niczym nie różnić się od poprzednich. Dzień pełen dramatycznych wydarzeń, które zmienią ich życie na zawsze.
„Nie jestem już dzieckiem i nie muszę ci się spowiadać z każdego kroku! Dwa tygodnie nie dzwoniłam? Przecież żyję! A jakby coś mi się stało, to dowiedziałbyś się pierwsza, jako matka denatki! Prawda?! No... chyba, że nie byłoby ciała! Mam przestać? Ty przestań! Dzwonię, kiedy chcę! Te telefony nie mogą być wymuszane! Nic ci się nie stanie, jak nie pogadamy sobie parę dni! Zresztą, o czym z tobą gadać! Ciągle narzekasz!”
Taka jest Karolina. Pyskata jest po matce, niezależna również. Dzwoni, kiedy ma ochotę, czyli najczęściej wtedy, gdy kończy się jej gotówka. Czyli coraz rzadziej. Ale czy zaraz musiała pozować do jakichś męskich czasopism? Pokazywać biust obcym facetom, zamiast iść na studia? Ból głowy to najmniejszy z problemów jej mamy...
„Wszystko, co małe jest piękne” to książka przede wszystkim dla moich najbliższych, przyjaciół i znajomych, również dla mnie abym lepiej zrozumiał siebie i swoje życie, pisząc bowiem muszę definiować to, o czym piszę. Kiedy o czymś mówię jest to mniej precyzyjne i jakoś bardziej ulotne. Zupełnie inaczej odbieram książkę o życiu pisaną przez nieznajomego mi autora, o nieznanych mi ludziach, w nieznanym mieście, a zupełnie pisaną osobiście o tych miejscach i tych ludziach, których znam. Poza tym mam nieprawdopodobnie ulotną pamięć, zatem czego nie zapiszę, w sposób naturalny ulatuje na zawsze i tego zwyczajnie nie ma. Jeżeli nawet wszystko przypomnę sobie w chwili śmierci to i tak nie zdołam tego nikomu opowiedzieć, już nie będzie na to czasu. Poza tym pisanie jak wspomniałem z natury rzeczy zmusza do definiowania swoich poglądów. Inaczej o tym samym się myśli a inaczej o tym pisze. Myślenie jest takie ulotne, wieloznaczne, wielowymiarowe, można je uznać za nadsterowne w każdym pożądanym i niepożądanym kierunku. Pisanie to jednak coś innego. Należy zająć konkretne stanowisko i ono jest czarno na białym, nie można się już wykręcić. Napisanie książki jest w jakimś sensie powinnością każdego. Jest to dokument epoki, miejsca, poglądów, zdarzeń. Można w ten sposób ocalić wiele od zapomnienia. Jakaż to może być przygoda dla kogoś, która przeczyta tę książkę za dwadzieścia pięć lat w 2031 roku?
 |
Marta zmaga się z traumatycznymi przeżyciami i za wszelką cenę pragnie uwolnić się od wspomnień z dzieciństwa; przez lata molestowana przez ojczyma, odrzucona przez matkę. Nadzieją na wyrwanie się z piekła przeszłości jest dla niej Michał. Czy stawi czoła swoim lękom i znajdzie w sobie siłę, by zacząć wszystko na nowo? |