-
7048 -
14363 -
4169 -
1237
27815 plików
7086,39 GB
ŚWIĘTA ELŻBIETA
Córka króla węgierskiego, przyszła na świat w 1207r.
Jako czteroletnie dziecko została odesłana do Turyngii,
gdzie miała poślubić syna króla Hermana I-Hermana II.
Wychowywała się na dworze swojego przyszłego męża,
boleśnie przeżywając rozłąkę z najbliższymi. W wieku 7
lat straciła ukochaną matkę, a po dwóch latach zmarł
również książe Herman II. Przyszłość Elżbiety stanęła pod
znakiem zapytania. Kontrakt zawarty między jej ojcem
Andrzejem II a Langafem Turyngii Hermanem I przestał
być ważny. Sytuację pogarszał też fakt niewypłacalności
króla Węgier. Pomimo tych przeciwności w roku 1221r.
Elżbieta poślubiła drugiego syna Langrafa Turyngii-
Ludwika IV i została Ksieżną Turyngii. Była szczęśliwą
małżonką, z wielką miłością wypełniała obowiązki stanu;
urodziła troje dzieci: Hermana, Zofię i Gertrudę. Jednak
jej serce było szersze i wybiegało poza mury ciepłego,
domowego ogniska, do najuboższych, którym zapragnęła
służyć. Postawa miłosierdzia Księżnej rodziła wiele
kontrowersji w środowisku dworskim. Etykieta nie
pozwalała na bezpośrednie kontakty z ludźmi niższych
stanów. Elżbieta przyjmując Miłość jako najważniejszą
zasadę postępowania, osobiście pochylała się nad
nędzą i cierpieniem biednych, opuszczonych, samotnych. Widziała w nich cierpiącego
Chrystusa, którego pragnęła pielęgnować. Zafascynowana duchowością św. Franciszka
biedaczyny z Asyżu, kroczyła radykalną drogą wyrzeczenia, a 1228r. złożyła śluby zrzekając się
wszelkich dóbr ziemskich i zaszczytów. Hojną ręką rozdawała żywność , lekarstwa, odzież,
wybudowała dwa szpitale, sierociniec. Sama doglądała podopiecznych, służyła im, całowała ich
rany. Po śmierci swego męża Ludwika podzieliła los tych, którym z takim sercem służyła.
Elżbieta została wydziedziczona ze swoich posiadłości i zamieszkała wśród biednych. W 1231r.
umarła w wieku 24 lat. Została kanonizowana 4 lata po śmierci przez Papieża Grzegorza IX.
- sortuj według:
-
0 -
21 -
0 -
0
21 plików
1,6 MB