Fleszarowa - Muskat Stanisława - Pozwólcie nam krzyczeć (Pozwólcie nam krzyczeć tom 1) [czyt. Halina Łabonarska ].part2.rar

Losy Polaków, wywożonych przez niemieckich okupantów na roboty do małego, bawarskiego miasteczka. (...) Pozwólcie nam krzyczeć to pozornie tylko jedna z wielu dramatycznych historii warszawskiej dziewczyny wywiezionej na roboty do Niemiec. Ale myliłby się ktoś, kto by sądził, że ogranicza się ona do martyrologii polskiej. Autorka ukazuje w okrutnym zwierciadle wiele postaci, zarówno cudzoziemców, będących na robotach, jak i Niemców. Umie obserwować i swoje obserwacje oddać w niepowtarzalnych portretach, z których każdy jest wiernym szkicem psychologicznym. Ma nadto talent budowania sytuacji naładowanych wielkim napięciem uczuciowym, umie tworzyć jakąś swoistą sensację emocjonalną, która sprawia, że czytelnik, który raz rozpocznie lekturę tej książki, z trudem się od niej odrywa. Niektóre z epizodów są same w sobie skończonymi dramatami, godnymi sztuki scenicznej. Dość dla przykładu wymienić takie zdarzenia, jak tragiczna próba ucieczki lekarza Niemca z żoną Żydówką i małym synem w obliczu zagrożenia Oświęcimiem. Jak samobójstwo małomiasteczkowego niemieckiego listonosza, który nie mógł już unieść ciężaru nieszcześć, jakie przynosiła jego torba z każdą pocztą, owego ładunku żałoby i łez. Jak tragiczne spotkanie tęskniącej, ale szlachetnej Niemki z wracającym z Polski mężem, który przywiózł jej sukienki po Żydach. Jak wiele, wiele innych, codziennych w czasie tej okrutnej wojny, a wstrząsających zdarzeń. Pozwólcie nam krzyczeć to powieść, której siła rośnie z karty na kartę, aż kończy się wstrząsającym, potężnym krzykiem przeciw wojnie. Ta powieść, która cała złożona jest z drobnych spraw powszednich, jest jednym wielkim protestem przeciw hitleryzmowi i wojnie. Protestem ludzkim. (...)