Teodor Parnicki - Śmierć Aecjusza.pdf
s.szlachcinski / Parnicki Teodor / Teodor Parnicki - Śmierć Aecjusza.pdf
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
Alvtegen Karin -
Andruchowycz Sofija -
Auster Paul -
Bryson Bill -
Bryżko-Zapór Natalia -
Christensen Lars Saabye -
Elton Ben -
Emilios Solomou -
Fiałkowski Konrad -
Fischl Viktor -
Foryt Michał -
Fremantle Elizabeth -
Galbraith Robert -
Gordon Kim -
Grann David -
Günday Hakan -
Herrin Judith -
Herron Mick -
Izzo Jean-Claude -
Kalita Stanisław -
Kawaguchi Toshikazu -
Kotaro Isaka -
Kubiak Krzysztof -
Le Goff Jacques -
Lee Fonda -
Longworth M L -
Mailer Norman -
Majewski Piotr M -
McCann Colum -
McClellan Brian -
Montero Rosa -
Moshfegh Ottessa -
Obermeier Siegfried -
Ottlik Geza -
Parnow Jeremiej -
Perrin Valerie -
Potoroczyn Paweł -
Prochazkova_Iva -
Punke Michael -
Rankin Ian -
Robyn Young -
Rumiz Paolo -
Ruocchio Christopher -
Scarrow Simon -
Słomczyński Tomasz -
Swan Richard -
Szamałek Jakub -
Ulman Anatol -
Vance J D -
Vidal Agustin Sanchez
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Powieść historyczna Teodora Parnickiego wydana w 1944 roku w Jerozolimie (wydanie w Polsce: Wrocław 1949). Utwór objęty był w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegał natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.
Srebrne orły to druga powieść w dorobku Parnickiego, a zarazem jedna z najpopularniejszych, o czym zdecydował tematyczny związek z dziejami kształtowania się polskiej państwowości (Parnicki rzadko nawiązywał w swoich książkach do historii Polski) oraz fakt, że jest to utwór zbudowany dość tradycyjnie w porównaniu do późniejszych dokonań pisarza.
Parnicki wkroczył do literatury z programem odnowy powieści historycznej. Postulatowi maksymalnej wierności źródłom i opracowaniom naukowym towarzyszyła ambicja wykorzystania zdobyczy nowoczesnej prozy psychologicznej. W Srebrnych orłach dążenia te znalazły wyraz w samej konstrukcji utworu, przypominającej nieco Cudzoziemkę Kuncewiczowej. Ciągłe opowiadanie zastąpił montaż scen, opisywanych ze stosunkowo niewielkiego dystansu. Autor posłużył się trzecioosobową narracją personalną, główną postacią powieści czyniąc Arona, wychowanka papieża Sylwestra II, a później - opata klasztoru w Tyńcu za rządów Bolesława Chrobrego. Wydarzenia w roku 1015, poprzedzające wybuch kolejnej wojny Chrobrego z Cesarstwem, o których mowa w pierwszych i ostatnich rozdziałach, tworzą fabularną i narracyjną ramę.
Powieść została uznana przez krytykę za najwybitniejsze osiągnięcie wśród utworów podejmujących temat początków polskiej państwowości. Po odwilży 1956 zakaz cenzury cofnięto i do 1975 powieść miała 9 wydań.