Prokofiew - Iwan Groźny.avi

romanwes / OPERY / Prokofiew - Iwan Groźny.avi

Download: Prokofiew - Iwan Groźny.avi

Pobierz plik

603,29 MB

Czas trwania: 112 min

Iwan Groźny - Siergiej Prokofiew

Balet w dwóch aktach

Choreografia: Jurij Grigorowicz

Libretto: Jurij Grigorowicz Miejsce i czas nagrania: Teatr Bolszoj, Moskwa, 1990 r.

Moskiewska inscenizacja „Iwana Groźnego” we wzorcowym wykonaniu i obsadzie. Jako Anastazję po raz kolejny widzimy Natalię Biessmiertnową (wcześniej oglądaną w serii „La scala” w spektaklu „Romeo i Julia”), żonę choreografa. Z wielkim uczuciem i delikatnością kreuje ona rolę „dobrego ducha” okrutnego władcy. W roli tytułowej całą uwagę widza przyciąga Irek Muchamiedow. To postać jakby skrojona dla niego – szalona, pełna temperamentu, silna, drapieżna i dramatyczna, a tancerz wywiązuje się z tego zadania wymienicie. Sekunduje mu znany ze wspaniałego skoku Gediminas Taranda jako Kurbski. Najważniejszy jest tu jednak bohater zbiorowy czyli lud rosyjski przedstawiony w scenach zespołowych. Zabieg choreograficzno inscenizacyjny z powieszonymi nad sceną dzwonami i sznurami, na których wieszają się dzwoniący, to jeden z najoryginalniejszych pomysłów Grigorowicza i znak firmowy tego spektaklu. Drapieżna muzyka Prokofiewa doskonale odzwierciedla myśl choreografa, mimo że była pisana dla zupełnie innego medium – dla filmu, a nie sceny baletowej.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

romanwes

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Opery świata.wmv

Adriana Lecouvreur - Francesco Cilea.avi

Zeller - Ptasznik z Tyrolu.avi

Ptasznik z Tyrolu to dzieło wyróżniające się, będące eks ...

Ptasznik z Tyrolu to dzieło wyróżniające się, będące eksplozją ludowości. Zamiast typowego dla operetki świata salonów i kabaretów Zeller wprowadził tyrolski folklor, świeżość ludowych melodii i wiejski pejzaż. Na jego tle rozgrywają się perypetie miłosne listonoszki Krysi i ptasznika Adama.

Rossini - Wilhem Tell.avi

Wilhelm Tell (Guillaume Tell) Muzyka: Gioacchino Ro ...

Wilhelm Tell (Guillaume Tell) Muzyka: Gioacchino Rossini Libretto: Hippolyte Louis Florent Bis, Victor-Joseph Etienne de Jouy Premiera: Paryż (1829) Opera w czterech aktach. Akcja rozgrywa się w Szwajcarii, na początku XIV wieku. Akt I Szwajcarzy, gnębieni przez Austriaków, przygotowują powstanie. Jeden z ich przywódców, Wilhelm Tell, nakłania Arnolda Melchtala, aby również przystąpił do sprzysiężenia. Arnold kocha jednak habsburską księżniczkę Matyldę. Nadbiega wieśniak Leuthold. Zabił austriackiego żołnierza i teraz musi się ukryć. Tell przewozi zbiega przez jezioro. W odwecie Austriacy podpalają jego dom i biorą ojca Melchtala za zakładnika. Akt II Odsłona 1 Księżniczka Matylda spotyka się z Arnoldem, który zapewnia ją o swej miłości. Gotów jest nawet zostać sprzymierzeńcem Austriaków. Szybko jednak zmienia postawę, gdy dowiaduje się, że Austriacy uprowadzili i zamordowali jego ojca. Odsłona 2 Pod osłoną nocy spiskowcy przysięgają walczyć aż do ostatecznego zwycięstwa. Akt III Odsłona 1 Arnold żegna się z Matyldą. Musi walczyć po stronie swych rodaków. Odsłona 2 Wilhelm Tell odmawia oddania czci herbowi Habsburgów. Uwięziony musi zestrzelić jabłko z głowy swego synka – wtedy odzyska wolność. Tell strzela celnie. Namiestnik Gessler, usłyszawszy, że druga strzała przeznaczona była dla niego, gdyby nieszczęśliwym tra-fem mały Gemmy zginął, mimo wszystko rozkazuje uwięzić Tella. Akt IV Odsłona 1 Arnold wspomina zamordowanego ojca. Spiskowcy donoszą mu o uwięzieniu Tella. Arnold wyrusza przyjacielowi na odsiecz. Odsłona 2 Nad brzegiem Jeziora Czterech Kantonów Szwajcarzy i Matylda, która stanęła po stronie spiskowców, patrzą na łódź walczącą z falami. Jest na niej Tell. Z powodu burzy Austriacy rozkuwają Tella – jako świetny żeglarz ma ująć ster. Tell wyskakuje z łodzi i płynie do brzegu. Gessler na czele żołnierzy rzuca się w pościg, ale ginie trafiony strzałą Tella. Szwajcarzy zwyciężają, a Matylda łączy się z Arnoldem.

Tchaikovsky - Jezioro łabędzie.avi

Akt I Dworska biblioteka. Książę wraz z rówieśnikami z ...

Akt I Dworska biblioteka. Książę wraz z rówieśnikami ze szkoły wojskowej i z przyjacielem Bennem oczekuje na przybycie matki. Z okazji pełnoletności syna panująca księżna wręcza mu rodowy medalion. Oznajmia też Zygfrydowi, że nazajutrz podczas balu powinien wybrać przyszłą żonę spośród zaproszonych księżniczek. Zygfryd zgadza się w pośpiechu, bowiem przyjaciele wraz z okolicznymi wieśniakami przygotowują dla niego wesołą zabawę w dworskim parku. Wszyscy tańczą, panuje beztroska atmosfera. Także generał, nauczyciel księcia i innych kadetów, ulega ogólnemu nastrojowi zapominając o tym, że księżna nakazała mu troszczyć się o syna. Wraz z zapadającym zmierzchem pojawia się Zły Duch. Zwabia on księcia nad jezioro, gdzie przyjmuje postać nocnego ptaka – puchacza. Tutaj dokona się los Zygfryda. Nad brzegiem jeziora książę spotyka dziewczynę-łabędzia i zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. To Odetta zaklęta w łabędzia przez czarnoksiężnika. Jeśli ktoś poprzysięgnie jej prawdziwą miłość, wówczas zgubne czary stracą swoją moc i zarówno ona, jak i towarzyszące jej dziewczęta-łabędzie wrócą na zawsze do ludzkiej postaci. Oczarowany urodą Odetty, książę przysięga jej wieczną miłość. Akt II Trwa bal wydany przez księżnę-matkę. Przybywają zaproszeni goście, a wśród nich księżniczki: węgierska, neapolitańska, hiszpańska, rosyjska i polska. Wreszcie pojawia się spóźniony Zygfryd. Jest nadal pod wrażeniem spotkania z Odettą i księżniczki nie robią na nim większego wrażenia. Nagle rozlegają się fanfary obwieszczając przybycie nieoczekiwanych gości. To czarnoksiężnik Rotbart z córką Odylią, łudząco podobną do Odetty. Pod wpływem czarów Zygfryd przysięga miłość Odylii, skazując w ten sposób Odettę na wieczne cierpienie. Gdy uświadamia sobie okrutną ironię losu, pełen niezmiennej miłości do Odetty, biegnie nad jezioro. Akt III Nocą nad brzegiem jeziora Zły Duch pod postacią puchacza chełpi się swym zwycięstwem nad dobrem. Dziewczęta-łabędzie oczekują na Odettę, która pojawia się załamana, przygotowana na najgorsze. Zły Duch wie, że dziewczęta czerpią siłę ze swych ludzkich postaci. Próbuje więc zebrać je razem, aby ponownie zamienić w ptaki. W tym momencie nadbiega Zygfryd i ku swemu przerażeniu odnajduje Odettę na wpół żywą. Słowami miłości i skruchy przywraca ją do życia. Wszystkimi siłami próbują oboje przeciwstawić się złemu losowi. Odetta czuje, że tylko śmierć może ich połączyć. Rzuca się ze skały, a książę podąża za nią. Wzburzone śmiercią Odetty i Zygfryda dziewczęta-łabędzie topią swego prześladowcę i wznoszą się ku niebu śladem Odetty i Zygfryda. Noc rządzi się jednak swoimi prawami i znów pojawia się Zły Duch łaknący nowej ofiary.

Bizet - Carmen.avi

…Opera komiczna w czterech aktach. Trudno dziś ocenić, c ...

…Opera komiczna w czterech aktach. Trudno dziś ocenić, czy chłodne przyjęcie, z jakim spotkała się Carmen należy wiązać z tematem, czy raczej z muzyką utworu. W końcu i jedno, i drugie mogło się nie podobać publiczności. Głowną postacią jest Cyganka, która popycha żołnierza do dezercji, jest przemytniczką, śpiewa i tańczy w oberży, a wreszcie na oczach widzów zostaje zasztyletowana przez byłego kochanka. Dzieło Bizeta zdecydowanie różniło się od konwencjonalnej opery komicznej. Środowisko, w którym rozgrywa się Carmen określono mianem archaicznego,a tytułową bohaterkę pomówiono o publiczne uprawianie nierządu. Skutek był taki, że domagano się zakazu wpuszczania nieletnich na przedstawienia z uwagi na niemoralność sztuki. W rzeczywistości Bizetowi udało się stworzyć postać archetypiczną, a siłę tej kreacji można porównać z Don Giovanni, Hamletem, czy Faustem. Carmen zyskała szczególne znaczenie w XX wieku, ponieważ opera ta ukazywała sylwetkę kobiety decydującej o własnym losie.

Bizet - Poławiacze pereł.avi

…Nadir i Zurga są przyjaciółmi i zakochali się w tej sam ...

…Nadir i Zurga są przyjaciółmi i zakochali się w tej samej dziewczynie, która jest kapłanką. Obaj postanawiają zrezygnować z konkurowania o dziewczynę. Podczas połowu pereł przychodzi Lejla modlić się o spokojne morze i bezpieczne łowy. Po zakończonej pracy Nadir i kapłanka poddają się miłosnym uniesieniom. Nadirowi grozi za to śmierć. Lejla wraz z Zurgą opracowali plan ucieczki Nadira. Zurga podpala wieś. Ludzie ruszają do gaszenia pożaru, zaś Lejla z ukochanym uciekają łodzią. Sprawca pożaru zostaje wykryty i skazany przez Nurabada na śmierć.

Monteverdi - Orfeusz.avi

Akt 1 Orfeusz i Eurydyka świętują swój związaek małżeńsk ...

Akt 1 Orfeusz i Eurydyka świętują swój związaek małżeński. Wokół nich zgromadzone są nimfy oraz pasterze, które okazują radość śpiewając i tańcząc. Orfeusz w towarzystwie Eurydyki, śpiewa do gwiazd, które są świadkiem jego szczęścia. Wszyscy kierują się w stronę świątyni, w otoczeniu chóru, który nawołuje ich aby nigdy nie poddali się zniechęceniu. Akt 2 Ofeusz wraca do swoich lasów i pól. Podczas gdy pasterze towarzyszą mu z radosnymi pieśniami, Orfeusz rozkoszuje się własnym szczęściem. Jednak nagle, słyszą łzy smutku Posłańca Silvia, który ogłosił starszny wypadek – Eurydyka została pogryziona przez węża podczas zbierania kwiatów i zmarła w ramionach swoich towarzyszy. Orfeusz wyraża swoją chęć zejścia do Hadesu w celu odzyskania żony. Chór opłakuje smutne przeznaczenie zakochanych. Akt 3 Orfeusz, w otoczeniu Nadziei, dociera do bram podziemia. Osamotniony, spotyka przewoźnika dusz zmarłych. Orfeusz próbuje wzbudzić w nim żal. Usypia suroewgo strażnika, śpiewając pieść w akompaniamencie liry. Następnie Orfeusz żegluje Styxem, podczas gdy chór dusz piekielnych komentuje w zdumieniu nadzwyczajne i odważne działania młodzieńca. Akt 4 Prosperina jest poruszona płaczem Orfeusza, który wędruje po piekielnym regionie, dlatego interweniuje w jego sprawie do swojego męża Plutona, błagając go o przywrócenie Eurydyki do życia. Orfeusz daje upust swojej radości. Jednak, w drodze powrotnej ogarnia go zwątpienie czy Eurydyka podąża za nim. Zatrzymuje się i zerka na żonę, łamiąc zakaz Plutona, przez co natychmiast ją ponownie traci. Chór i duchy komentują działania Orfeusza, który pokonawszy siły natury, został zniszczony przez własną słabość. Akt 5 Po powrocie do żywych, Orfeusz z żalem opłakuje swój los. Apollo słucha jego lamentu i wzruszony schodzi z niebios aby zabrać Orfeusza ze sobą, dając mu dar nieśmiertelności. Pośród gwiazd, Orfeusz będzie mógł kontemplować twarz ukochanej Eurydyki. Chór obserwuje że żal na ziemi może być zrównoważony szczęściem w niebie.

Tang Xianzu - Pawilon Peonii.avi

"Pawilon Peonii" – chińska opera szesnastowiecznego poet ...

"Pawilon Peonii" – chińska opera szesnastowiecznego poety Tang Xianzu jest u nas mało znana, a nie bez powodu porównuje się ją do "Romea i Julii", a autora do samego Szekspira. Młoda dziewczyna zakochuje się w chłopcu spotykanym we śnie. Jednak rodzina wybrała jej małżonka i wyznaczono datę ślubu. Dziewczyna z miłości i smutku przestaje jeść, powoli umiera. Mija kilka lat i pewien młodzieniec zakochuje się w jej portrecie wiszącym w ogrodzie. To właśnie on był kochankiem ze snów. Nawiązuje kontakt z duchem dziewczyny. Przywraca jej życie swoją miłością. Prawda, że piękne? Skrócona wersja opery trwa kilkadziesiąt godzin, pełną wystawia się tydzień. Oto rozmach chińskich romansów, oto sposób by poczuć emocje wymykające się życiu i śmierci.

Rossini - Cyrulik sewilski.avi

Hrabia Almaviva usiłuje zdobyć serce pięknej Rozyny, wyc ...

Hrabia Almaviva usiłuje zdobyć serce pięknej Rozyny, wychowanicy doktora Bartola. Ten ostatni nie chce dziewczyny wypuścić ze swoich rąk. Sam ma wobec niej plany matrymonialne. Almaviva, by zyskać przychylność swojej wybranki, chwyta się różnych podstępów, w czym pomaga mu sprytny Figaro, sewilski cyrulik. Wynika z tego wiele zabawnych sytuacji.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin