Ballard J. Graham - Wyspa.rar

Czyta: Włodzimierz Nowakowski

Tytułowa wyspa to nie kawałek lądu otoczony ze wszystkich stron wodą. To kawałek ziemi otoczony ze wszystkich stron nasypami biegnących wokół autostrad, betonowymi nadprożami, płotami. To wyspa w środku miasta. Fragment terenu zapomniany, nikomu niepotrzebny, nieużyteczny, niezagospodarowany nawet. Bezludna wyspa w samym centrum wysoko rozwiniętej cywilizacji.

Na tej właśnie wyspie "ląduje" po kraksie, po przebiciu barierek autostrady, Robert Maitland, bohater powieści Ballarda. Rzecz dzieje się w roku 1973, nie nadeszła jeszcze epoka telefonów komórkowych. Ale nie osłabia to przekazu książki, nie sprawia, że problem staje się przestarzały. Wszak nawet dziś komórka mogłaby ulec uszkodzeniu bądź się rozładować. Bo problem kreślony przez Ballarda nie leży w braku nowinek technicznych, ale w psychice człowieka, która nie zmienia się za bardzo, niezależnie od dostępnych - lub nie - gadżetów. Problem leży w reakcji człowieka na sytuację ekstremalną. W tym, że to, co każdy z nas nosi w sobie głęboko ukryte, ujawnia się nieoczekiwanie, gdy otoczka cywilizacji i kultury, nałożona cienką warstwą na głęboko zakorzenione pierwotne instynkty, przestaje hamować nasze naturalne reakcje. Wtedy okazuje się, co człowiek zdolny jest zrobić, żeby dostać to, na czym mu zależy.