Kordian (1994) dramat kostiumowy --polski-- cały film.mp4

Ekranizacja rozpoczyna się od sceny koronacji cara na placu Zamkowym w Warszawie. W tłumie znajduje się mały Kordian. Bohater błądzi po Starówce, gdzie ludzie świętują uroczystość. Bardzo przeżywa to wydarzenie historyczne.Następnie ukazane jest młodzieńcze życie Kordiana. Bohater jest już młodym mężczyzną. Początkowo wspomina śmierć swojego przyjaciela, potem zastanawia się nad sensem swojego życia. Z niezwykłą autentycznością przedstawia swoje uczucia. W monologu pragnie odnaleźć cel swojego bytu. Po rozważaniach spotyka Grzegorza , który opowiada mu historie ze swojego życia. Jego opowieści wyrażają się niesamowitą pasją. Wszystko opowiada ze szczegółami, tak aby wiernie oddać uczucia towarzyszące mu w tamtych sytuacjach. Później Kordian spotyka się z Laurą. Młodzieniec rozmawia z kobietą, dając jej dowody swojej miłości. Ona jednak uważa go za szaleńca. Kordian ucieka. W samotności zastanawia się nad dalszym losem. Trzyma pistolet przy skroni. W końcu strzela. Do Laury przybiega Grzegorz i mówi, że panicz popełnił samobójstwo. Nieudana próba samobójcza Kordiana staje się pretekstem do ukazania wizji świata fantastycznego. Wszystkie niezwykłe sceny rozgrywają się w momencie, gdy ranny bohater jest chory i trawi go gorączka. Przedstawione są jako sny młodzieńca. Dalej widzimy Kordiana jak nawiązuje nieudany romans z Wiolettą we Włoszech, spotyka się z papieżem w Watykanie. Wygłasza swój monolog na górze Mont Blanc. Wypowiedź ta jest realnym odzwierciedleniem uczuć jakie mogły kierować młodzieńcem. Potem widzimy Kordiana jak bierze udział w spisku przeciw carowi.Spiskowcy zebrani w katedrze św. Jana w Warszawie głosują nad propozycją zamachu na władcę. Kordian podejmuje się tego zadania.Kordian udaje się do Zamku Królewskiego. Chce zabić cara. Przeszkadzają mu w tym Strach i Imaginacja. Doskonale zostały ukazane tutaj wizje Kordiana. Wszystko przedstawione zostało w tonie grozy. Można wyraźnie odczuć wewnętrzną walkę młodzieńca, w której widać że sumienie nie pozwala mu dokonać tego czynu. Doprowadza to do tego, że Kordian mdleje przed drzwiami do sypialni cara.Kordian trafia do szpitala dla umysłowo chorych. Tam odwiedza go doktor , który chce mu uświadomić, iż jego idee nie są nic warte. Pokazuje mu dwóch wariatów. Jednego, który twierdzi, że jest krzyżem na którym umarł Chrystus i drugiego, który ma ciągle podniesioną rękę, ponieważ myśli, że podtrzymuje nią sklepienie niebieskie, przez co ocala świat przed zagładą. Car w końcu za udział w spisku i próbę go zabicia wydaje rozkaz, aby rozstrzelać Kordiana.