(1937) Skłamałam.avi

Hela Urbankówna, uboga dziewczyna z prowincji, przybywa do Łodzi na poszukiwanie pracy. W biurze pośrednictwa pracy dostaje posadę "panny do dziecka", ale równocześnie zawiera znajomość z Karolem Borowiczem, typem spod ciemnej gwiazdy, który biorąc ją "na miłość" - uwodzi i postanawia ciągnąć z niej zyski. Hela ucieka, gdy pojęła nikczemne zamiary Borowicza. W pociągu poznaje młode małżeństwo, które postanawia jej pomóc. Dostaje posadę korektorki w redakcji, tam poznaje dziennikarza, Stanisława Burskiego, i z gorącej, wzajemnej miłości wychodzi za niego. Po oświadczynach Hela na pisała do Stacha list, w którym wyjawiła mu swą przeszłość. Stach jednak listu nie dostał, a ona nie miała dość siły, żeby mu wyznać prawdę. Hela zaczyna nowe życie. Szczęście jej jest pełne, gdy zostaje matką. Nagle zjawia się Borowicz i zaczyna ją szantażować, żądając pieniędzy. Podstępnie wciąga Helę do eleganckiego domu rozpusty hrabiny Wernickiej i znów chce ciągnąć zyski z niecnego procederu . . . Doprowadzona do skrajnej rozpaczy nieszczęśliwa kobieta strzela do nikczemnika. Hela dostaje się na ławę oskarżonych za usiłowanie zabójstwa. Wszystko jest przeciwko niej. Opuszczona przez męża, z dala od ukochanego dziecka - Hela uporczywie milczy, nie chcąc nic mówić o hańbiącej przeszłości. Gdy ma już zapaść wyrok skazujący, zjawia się nagle na sali sądowej Borowicz, który w poczuciu krzywdy wyrządzonej nieszczęśliwej kobiecie i poruszony wyrzutami sumienia, wyjawia całą prawdę, oskarżając siebie i prosząc o uniewinnienie Heli. Hela wraca do szczęścia rodzinnego, do dziecka i męża, który jej wszystko przebacza.

Reżyseria: Mieczysław Krawicz

Obsada aktorska: Jadwiga Smosarska (Hela Urbankówna-Burska), Eugeniusz Bodo (Karol Borowicz), Pelagia Relewicz-Ziembińska (hrabina Wernicka), Zofia Tatarkiewicz-Woskowska (Maria), Wanda Jarszewska (ciocia Fela)