apokryfy - rozwój duchowy - nikkaro

2 KB
13 maj 24 15:31

Dokument.rtf. Groty - 8,9,10,11 z Qumran(1).rtf

Grota 8

W grocie tej znaleziono tylko 4 teksty biblijne: Księga Rodzaju 17:12-19, 18:20-25 Psalm 17:5-9, 14; Psalm 18:6-9, 10-13. Znaleziono w niej również filakterium, hymny oraz mezuzę.
Grota 9

W tej grocie znaleziono mały fragment papirusu zawierający sześć liter hebrajskich.
Grota 10[

Podobnie jak grota 7 została ona odkryta przez archeologów w trakcie prac na stanowisku Chirbet Qumran. Znaleziono ją na przełomie lutego i marca 1955 roku. Zawierała ona ostrakon z dwiema literami hebrajskimi. Jest to fragment słoju z niepełnym imieniem właściciela.
Grota 11
Fragment Zwoju Psalmów (11QPsa) z groty 11 z transkrypcją 18 linii 6 kolumny tekstu(zarówno zwój jak i transkrypcję czytamy od prawej do lewej, od góry do dołu)
Fragment Zwoju Psalmów (11QPsa) z groty 11 z transkrypcją 18 linii 6 kolumny tekstu
(zarówno zwój jak i transkrypcję czytamy od prawej do lewej, od góry do dołu)

Grota ta została odnaleziona przez Beduinów w 1956 roku. Podobnie jak w grotach 2 i 5 znajdowały się w niej ślady świadczące o tym, że była ona zamieszkana. Odkryte tam rękopisy stanowiły więc część pozostałości biblioteki społeczności Qumran

W grocie tej odkryto zwój Księgi Kapłańskiej zapisany pismem starohebrajskim, Zwój Psalmów, Targum Hioba oraz zapisany pismem z okresu Heroda Zwój Świątynny, z którego zachowało się 66 kolumn. Paleograficznie jest od datowany na I wiek p.n.e. lub na I wiek n.e. a metodą 14C na okres od 97 roku p.n.e. do I wieku n.e.

Groty od 2 do 11 znajdowały się na Zachodnim Brzegu, który po zawartym rozejmie okupowany był przez Jordanię. W 1950 roku Jordania ogłosiła swoją zwierzchność nad Strefą Gazy oraz nad Zachodnim Brzegiem. Stan ten trwał aż do wojny sześciodniowej w 1967 roku kiedy terytorium to przejął Izrael.

z chomika wieslaw2011

236 KB
13 maj 24 15:31

Miedziany Zwój – jedyny zwój nie napisany na papi rusie, bądź pergaminie, który znaleziono wśród ręk opisów z Qumran.htm

Miedziany Zwój (3Q15) – jedyny zwój nie napisany na papirusie, bądź pergaminie, który znaleziono wśród rękopisów z Qumran. Odkryty w grocie nr 3 zwój wyróżnia się tym, że tekst wytłoczono na płacie miedzianej blachy z domieszką cyny[1]. W przeciwieństwie do innych manuskryptów nie zawiera on tekstów literackich, ale listę miejsc, w których ukryto złote i srebrne przedmioty[2]. Spis zawiera 64 skrytki wypełnione ponad 4,5 tysiącami talentów złota. Badacze opisywaną ilość cennego kruszcu szacują na ok. 70–200 ton[3]. Od pozostałych rękopisów odróżnia go jeszcze język, forma i data powstania. Obecnie zwój znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Ammanie w Jordanii[4].

Spis treści

1 Historia
1.1 Datowanie
1.2 Język i styl
2 Treść zwoju
3 Teorie
4 Zobacz też
5 Przypisy
6 Bibliografia
7 Linki zewnętrzne

Historia

Zwój został odkryty przez archeologów 14 marca 1952 roku w grocie nr 3 niedaleko ruin Qumran w Izraelu[5]. Znajdował się na dwóch rolkach, a ponieważ był ostatnim z 15 zwojów odkrytych w tej jaskini, nadano mu numer 3Q15. Po odnalezieniu metal był tak skorodowany, że nie można było go rozwinąć w konwencjonalny sposób nie ryzykując, że rozsypie się w pył[3]. Kilka lat później John Marco Allegro, za zgodą innych naukowców zabrał zwój do Anglii, gdzie profesor Henry Wright Baker z College of Technology w Manchesterze, podzielił go na 23 pasy[6]. Wtedy też stało się jasne, że obie rolki są częścią tego samego dokumentu. Allegro, który nadzorował otwarcie zwoju, natychmiast przepisał jego zawartość. Oficjalnym tłumaczeniem tekstu zajął się ks. Józef Milik, polski biblista i poliglota. To on pierwszy uznał, że zwój jest dziełem esseńczyków, choć prawdopodobne nieoficjalnym. Uważał też, że jego zawartość nie jest faktycznym opisem historycznym, ale folklorystycznym. Później zmienił swoje przypuszczenia, kiedy okazało się, że nie ma żadnych dowodów na to, że zwój był wytworem esseńczyków. Uważał, że nie pochodzi on z ich społeczności, chociaż został znaleziony w Qumran. W rezultacie wysnuł tezę, że był on osobnym depozytem, pozostawionym tam wraz z upływem czasu[5]. Chociaż oficjalnym tłumaczeniem zwoju zajmował się Milik, to Allegro nie był zadowolony z powolnego tempa prac i chciał opublikować własną wersję, ale nie zgadzali się na to jego przełożeni. W 1957 roku jordański dyrektor antyków zgodził się na publikację. Jednak po zmianie dyrektora i otrzymaniu ponownej zgody[7], Allegro czekał jeszcze na akceptację Milika. W końcu w 1960 r. wydał „Skarb Miedzianego Zwoju”, w którym zamieścił tłumaczenie tekstu z odręcznymi transkrypcjami zwoju. Dwa lata później Milik wydał oficjalne wydanie, w którym również znalazły się odręczne rysunki ale z czarnobiałymi fotografiami[8]. Bardziej precyzyjne zdjęcia wykonano w 1988 roku. W latach 1994 – 96 przeprowadzono szczegółową konserwację i badania zwoju, łącznie z oceną korozji. Sporządzono również jego kopię, prześwietlono promieniami rentgenowskimi i oczyszczono...
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miedziany_Zwój&oldid=44257111”
(Fragment)

z chomika wieslaw2011

311 KB
13 maj 24 15:31

Lista rękopisów z Qumran – zawiera spis manuskryp tów odkrytych we wszystkich jedenastu grotach w Qu mran nazywanych rękopisami z Qumran.htm

Lista rękopisów z Qumran zawiera spis manuskryptów odkrytych we wszystkich jedenastu grotach w Qumran nazywanych rękopisami z Qumran. Teksty zostały napisane w języku hebrajskim, aramejskim i greckim (zwoje w języku aramejskim oznaczono „ar”, a greckim „gr”). Sposród około 900 manuskryptów 233 to rękopisy biblijne. Większość rękopisów została napisana na pergaminie, te zapisane na papirusie pierwotnie oznaczano w skrócie symbolem: „pap”. Prawie wszystkie rękopisy są przechowywane w muzeach w Jerozolimie.

Spis treści

1 Grota 1
2 Grota 2
3 Grota 3
4 Grota 4
5 Grota 5
6 Grota 6
7 Grota 7
8 Grota 8
9 Grota 9
10 Grota 10
11 Grota 11
12 Bibliografia...
Bibliografia

Biblioteca Pleyades: Inventory of Manuscripts from Qumran (ang.). bibliotecapleyades.net. [dostęp 2013-07-15].
Список Кумранских и иных рукописей Израиля (ros.). liveinternet.ru. [dostęp 2013-07-15].
Martinez: The Biblical Collection at the Qumran Library (ang.). veracityomadden.com. [dostęp 2013-07-15].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_rękopisów_z_Qumran&oldid=40775561”
(Fragment)

z chomika wieslaw2011

3 KB
13 maj 24 15:31

Dokument.rtf - Groty - 1,2,3, z Qumran.rtf

Grota 1
Grota ta została odkryta jako pierwsza w 1947 roku. Prawdopodobnie nie była nigdy zamieszkana, lecz służyła wyłącznie jako magazyn. Znajdujące się w niej zwoje były owinięte w płótna i złożone w dzbanach. Znaleziono w niej siedem głównych zwojów do których należą Wielki Zwój Izajasza oznaczony 1QIsaa, Zwój Księgi Izajasza oznaczony 1QIsab, komentarz dwóch rozdziałów Księgi Habakuka oznaczany 1QpHab, Zwój Dziękczynny oznaczony 1QH, Kodeks Gminny oznaczony 1QS, Zwój Wojny wojny oznaczony 1QM oraz Apokryfy Genesis w języku aramejskim oznaczony 1QapGen. Te siedem zwojów znajdowało się w jednym dzbanie[2].

Na początku 1949 roku grotę 1 z Qumran przejęli jordańscy urzędnicy. Nadzór nad pracami powierzono dyrektorowi jordańskiego urzędu antykwarycznemu G. Lankesterowi Hardingowi oraz dominikaninowi Rolandowi de Vaux. Przeszukanie groty zakończyło się sukcesem gdyż znaleziono 72 fragmenty manuskryptów, z których część można było dopasować do znalezionych tam wcześniej zwojów. Z pism pozabiblijnych znaleziono peszarim (hebr. פשר, interpretacje, komentarze) do Księgi Sofoniasza, Micheasza oraz Psalmów, a także dwa dodatki Zbiór Błogosławieństw (1Q28b) oraz Regułę Zrzeszenia. Odkryto również dzieła sztuki pochodzące z tego samego okresu co zwoje.
Grota 2
W grocie drugiej znaleziono przedmioty wskazujące, że w jakimś okresie była ona zamieszkana. Wtedy znalezione w niej rękopisy stanowiły by część pozostałości po bibliotece społeczności Qumran.

Została ona znaleziona w 1952 roku, gdy Beduini spostrzegli wlatującego do szczeliny w urwisku nietoperza. Była ona zapełniona guano. Grota ta została splądrowana więc zaginęło wiele pochodzących z niej wartościowych przedmiotów. Niektóre fragmenty zostały odzyskane przez archeologów co w późniejszych latach pozwoliło na identyfikację kupowanych od Beduinów tekstów.

Pochodzi z niej 18 tekstów Starego Testamentu w tym Księga Kapłańska 11:22-29 datowana na drugą połowę II wieku p.n.e. i deuterokanoniczna Księga Syracha 6:14-15; 20-31. Natrafiono tu również na 15 fragmentów tekstów pozabiblijnych, do których należą między innymi dwie kopie hebrajskiej Księgi Jubileuszów oraz aramejski opis Nowego Jeruzalem.
Grota 3

Grota ta znajduje się na północ od groty drugiej. Została ona odkryta w marcu 1952 roku przez archeologów. Znaleziono w niej na skalnej półce Zwój Miedziany (3Q15) przechowywany w Muzeum Departamentu Starożytności w Ammanie. Znaleziono tu również 14 tekstów zachowanych we fragmentach. Trzy biblijne: Księga Ezechiela 16:31-33, Psalm 2:6-7 oraz Lamentacje Jeremiasza 1:10-12, 53-62, jak również jedenaście tekstów pozabiblijnych w tym między innymi Komentarz do Księgi Izajasza 1:1.

z chomika wieslaw2011

2 KB
13 maj 24 15:31

Dokument.rtf. Groty - 8,9,10,11 z Qumran.rtf

Grota 8

W grocie tej znaleziono tylko 4 teksty biblijne: Księga Rodzaju 17:12-19, 18:20-25 Psalm 17:5-9, 14; Psalm 18:6-9, 10-13. Znaleziono w niej również filakterium, hymny oraz mezuzę.
Grota 9

W tej grocie znaleziono mały fragment papirusu zawierający sześć liter hebrajskich.
Grota 10[

Podobnie jak grota 7 została ona odkryta przez archeologów w trakcie prac na stanowisku Chirbet Qumran. Znaleziono ją na przełomie lutego i marca 1955 roku. Zawierała ona ostrakon z dwiema literami hebrajskimi. Jest to fragment słoju z niepełnym imieniem właściciela.
Grota 11
Fragment Zwoju Psalmów (11QPsa) z groty 11 z transkrypcją 18 linii 6 kolumny tekstu(zarówno zwój jak i transkrypcję czytamy od prawej do lewej, od góry do dołu)
Fragment Zwoju Psalmów (11QPsa) z groty 11 z transkrypcją 18 linii 6 kolumny tekstu
(zarówno zwój jak i transkrypcję czytamy od prawej do lewej, od góry do dołu)

Grota ta została odnaleziona przez Beduinów w 1956 roku. Podobnie jak w grotach 2 i 5 znajdowały się w niej ślady świadczące o tym, że była ona zamieszkana. Odkryte tam rękopisy stanowiły więc część pozostałości biblioteki społeczności Qumran

W grocie tej odkryto zwój Księgi Kapłańskiej zapisany pismem starohebrajskim, Zwój Psalmów, Targum Hioba oraz zapisany pismem z okresu Heroda Zwój Świątynny, z którego zachowało się 66 kolumn. Paleograficznie jest od datowany na I wiek p.n.e. lub na I wiek n.e. a metodą 14C na okres od 97 roku p.n.e. do I wieku n.e.

Groty od 2 do 11 znajdowały się na Zachodnim Brzegu, który po zawartym rozejmie okupowany był przez Jordanię. W 1950 roku Jordania ogłosiła swoją zwierzchność nad Strefą Gazy oraz nad Zachodnim Brzegiem. Stan ten trwał aż do wojny sześciodniowej w 1967 roku kiedy terytorium to przejął Izrael.

z chomika wieslaw2011

281 KB
13 maj 24 15:30

Rękopisy z Qumran – biór dokumentów spisanych po h ebrajsku, aramejsku i grecku, znalezionych w latac h 1947–1956 w 11 grotach niedaleko ruin Qumran na Zachodnim Brzegu.htm

Rękopisy z Qumran (niektóre inne stosowane nazwy: zwoje znad Morza Martwego, rękopisy znad Morza Martwego i manuskrypty znad Morza Martwego) – zbiór dokumentów spisanych po hebrajsku, aramejsku i grecku, znalezionych w latach 1947–1956 w 11 grotach niedaleko ruin Qumran na Zachodnim Brzegu. W szerszym znaczeniu termin „Zwoje znad Morza Martwego” oznacza również manuskrypty znalezione w Wadi Murabba'at, Masadzie i Nachal Chewer.

Spis treści

1 Pochodzenie
2 Historia odkrycia
2.1 Grota 1
2.2 Kolejne groty
3 Zespół badaczy
4 Qumrańskie groty
4.1 Grota 1
4.2 Grota 2
4.3 Grota 3
4.4 Grota 4
4.5 Grota 5
4.6 Grota 6
4.7 Grota 7
4.8 Grota 8
4.9 Grota 9
4.10 Grota 10
4.11 Grota 11
5 Podział tekstów
6 Tłumaczenia na język polski
7 Uwagi
8 Zobacz też
9 Przypisy
10 Bibliografia
11 Linki zewnętrzne

Pochodzenie

Przeprowadzone badania archeologiczne i metodą radiowęglową 14C pozwalają datować rękopisy na okres od II wieku p.n.e. do I wieku n.e. Dzięki badaniom paleograficznym zwojów wiadomo, że najstarsze z nich powstawały nawet od połowy III wieku p.n.e. (4QJer, 4QEx i 4QSam), na długo przed zasiedleniem Qumran. Teksty te należały najprawdopodobniej do esseńczyków (lub jakiegoś ich odłamu), którzy zamieszkiwali Qumran pomiędzy 125 rokiem p.n.e. a 68 rokiem n.e. W 11 grotach znaleziono około 900 rękopisów w tym 233 manuskrypty biblijne. Datuje się je na okres od III wieku p.n.e. po I wiek n.e.

Około 60% rękopisów biblijnych zawiera tekst zgodny z tekstem masoreckim, około 5% manuskryptów zgadza się z tekstem Septuaginty, 5% potwierdza Pentateuch samarytański, a 20% przekazuje tekst charakterystyczny wyłącznie dla wspólnoty z Qumran. Pozostałe 10% manuskryptów biblijnych z Qumran nie daje się przyporządkować do żadnego wariantu świadków tekstu biblijnego[1]...
Zobacz też

Lista rękopisów z Qumran

Przypisy

Skocz do góry ↑ Kilka słów o krytyce tekstu i Zwojach znad Morza Martwego.. biblista.pl. [dostęp 2013-03-27].
Skocz do góry ↑ Zwoje pisma znad Morza Martwego
↑ Skocz do: a b c Associazione Biblica Internazionale: Identification of the 7Q5 fragment with Jeremiah 16:3,4 (ang.). lavia.org. [dostęp 2013-12-06].
Skocz do góry ↑ A. Tronina: Biblia w Qumran. Wprowadzenie w lekturę biblijnych rękopisów znad Morza Martwego. Kraków: The Enigma Press, s. 148, seria: Bilioteka Zwojów. Tło Nowego Testamentu 8. ISBN 83-86110-46-5.
Skocz do góry ↑ Kraków 2000, (wyd. 2) The Enigma Press

Bibliografia

Tomasz Włodek Zwoje z Qumran: Dokument Damasceński. "W DRODZE" Nr 1(305)/1999, Nr 2(306)/1999, Nr 3(307)/1999. [dostęp 2012-05-05].
Tajemnica i znaczenie zwojów znad Morza Martwego. Hershel Shanks: Tajemnica i znaczenie zwojów znad Morza Martwego. [dostęp 2012-05-05].
Alfred J. Palla: Zwoje z Qumran - odkrycie stulecia. 12 grudnia 2004. [dostęp 2012-05-06].
DSS- Zwoje znad Morza Martwego. [dostęp 2012-05-13].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rękopisy_z_Qumran&oldid=44411676”
(Fragment)

z chomika wieslaw2011