Pani Bovary to ja (1977) reż.Zbigniew Kamiński.avi

Anna przebywa w domu na urlopie macierzyńskim wychowując kilkuletniego już synka. Nuży ją monotonia codziennego życia i domowych obowiązków, popada w coraz większą depresję. Rozgoryczona nie może znaleźć zrozumienia ani u wiecznie zapracowanego męża-inżyniera, ani u nikogo z rodziny i znajomych. Ucieka więc w świat fikcji i marzeń. Pod wpływem lektury "Pani Bovary" Gustawa Flauberta marzy, by przeżyć coś nieoczekiwanego i wielkiego.
Próbuje wrócić do przerwanej pracy nauczycielskiej, ale w środku roku szkolnego nikt nie chce jej w tym pomóc. Dzięki przyjaciółce Krystynie dostaje do recenzji książkę - z entuzjazmem zabiera się do zleconej pracy. Przypadkowo występuje też jako modelka w pokazie mody zorganizowanym przed seansem filmowym. Daje jej to jednak tylko chwilową satysfakcję. Pewnego dnia, w tajemnicy przed rodziną podejmuje cały wkład z książeczki oszczędnościowej i postanawia zasmakować "wielkiej przygody". Odwiedza luksusowe domy mody i zakłady kosmetyczne, kupuje ekstrawaganckie stroje i drogie kosmetyki; umawia się w końcu z dawną sympatią. W oczekiwaniu na to spotkanie wędruje samotnie po mieście. Gdy adorator nie pojawia się w umówionym miejscu - zrezygnowana spaceruje po peronach dworca, omal nie wpadając pod nadjeżdżający pociąg. Na dworcu spotyka młodego mężczyznę, który podobnie jak Anna wygląda na zagubionego. Spędzają razem wieczór, Anna zwierza mu się ze swoich pragnień i marzeń. O świcie wynajmują kajutę w hoteliku rzecznym, ale gdy zostają sami Anna decyduje się wrócić do domu.
Podobnie jak Emma Bovary przeżywa mocno swoją klęskę. Padają końcowe fragmenty z powieści Flauberta mówiące o śmierci bohaterki - Anna długo stoi na korytarzu przed drzwiami swojego mieszkania. Po chwili namysłu nakłada znów obrączkę...