Koniec nocy (1956) reż.Julian Dziedzina, Paweł Komorowski, Walentyna Uszycka.rmvb

Romek pracuje jako kierowca w bazie transportowej. Niestety, nie cieszy się najlepszą opinią. Pewnego dnia brawurowo prowadząc ciężarówkę popełnia liczne wykroczenia, a nawet potrąca przechodnia. Interweniuje milicja. Romek zostaje zwolniony. Nadmiar wolnego czasu wypełnia libacjami i drobnymi kradzieżami. Dokonuje ich wspólnie z przyjaciółmi - Edkiem, Filipem i Małym. Danka - dziewczyna Filipa, jest w ciąży. Początkowo chłopak chce, by usunęła dziecko. Potem jednak próbuje się ustatkować i podjąć pracę. Tymczasem jego kumple wciąż wiodą życie "niebieskich ptaków". Kradną i biesiadują. Podczas jednej z suto zakrapianych imprez dochodzi do bójki... "Koniec nocy" jest wspólną pracą dyplomową absolwentów Łódzkiej Szkoły Filmowej. Debiut jak to debiut, nie jest wolny od wad. Na szczęście nie przesądzają one o wartości filmu. Młodym autorom udało się bowiem, w manierze bliskiej włoskiemu neorealizmowi, pokazać trochę prawdy o pokoleniu dwudziestolatków z drugiej połowy lat pięćdziesiątych. Prawdy bynajmniej nie podnoszącej na duchu, dalekiej od socrealistycznych schematów. Młodzież z "Końca nocy" nie wykonuje 250 procent normy, nie tępi wrogów klasowych. Wręcz przeciwnie: cechuje ją nihilizm, lęk przed nudą, wewnętrzna pustka. By ją zagłuszyć Romek, Edek, Filip i Mały schodzą na drogę przestępstwa i stopniowo wykolejają się. Czy zdążą się w porę zatrzymać i zawrócić? Na planie "Końca nocy" swe pierwsze kroki w przemyśle filmowym stawiali artyści tej miary, co Zbigniew Cybulski i Roman Polański. Krytyka zauważyła i doceniła również kreacje Ryszarda Filipskiego i Katarzyny Karskiej.