Siedemnascie mgnien wiosny.mp3

Radziecki dwunastoodcinkowy serial telewizyjny z 1973 roku wg scenariusza Juliana Siemionowa. Akcja rozgrywa się w lutym 1945 roku, w ciągu 17 dni. Maksym Maksymowicz Issajew działa w Berlinie jako tajny agent wywiadu radzieckiego Standartenführer Otto von Stirlitz. Jest nie tylko supersprawny, ale także zaangażowany ideowo. Posługuje się wszystkimi europejskimi językami, poza irlandzkim i albańskim. Ma ogromną wiedzę z wielu dziedzin. Przenika w szeregi SS. Pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Na początku 1945 r. próbuje przyspieszyć koniec wojny. Chce nakłonić do natychmiastowej kapitulacji któregoś z przywódców III Rzeszy, by zapobiec pojednaniu Niemiec z Zachodem przeciw Związkowi Radzieckiemu.
Otto von Stirlitza wymyślił w latach 60. radziecki pisarz Julian Siemionow. - Potrzebna mi była postać stanowiąca przeciwstawienie Jamesa Bonda - tłumaczył w wywiadach. - Nie tylko supersprawny, ale też ideowo zaangażowany i myślący...

Stirlitz naprawdę nazywa się Maksym Maksymowicz Issajew i jest agentem radzieckiego wywiadu. Przeniknął w szeregi SS. Działa w Berlinie. Próbuje przyśpieszyć koniec wojny. Chce nakłonić do kapitulacji któregoś z przywódców III Rzeszy.
Otto von Stirlitz jest bohaterem kilku powieści Siemionowa: "Hasło zbędne", "Brylanty dla dyktatora proletariatu", "Alternatywa", "Major Wicher", "Siedemnaście mgnień wiosny". Ale Stirlitzowi prawdziwą sławę przyniosła dopiero ekranizacja "Siedemnastu mgnień wiosny" z 1973 roku.
Filmowy Stirlitz to ideał. Posługuje się wszystkimi europejskimi językami - poza irlandzkim i albańskim. Swobodnie konwersuje o filozofii, historii i naukach ścisłych. Jeśli jego misja wymaga udziału w libacjach wysoko postawionych nazistów, idzie i pije. Prywatnie był jednak powściągliwy: - Wolę napić się kawy - mówi prostytutkom.
Ostatni odcinek serialu kończy się tak: Stirlitz słucha piosenki Mariki Rokk: "Siedemnaście mgnień wiosny zostanie w twoim sercu...". Zatrzymuje samochód. Idzie do lasu. Kładzie się pod sosną. Słucha, jak bije serce ziemi...
Kiedy "Siedemnaście mgnień wiosny" obejrzał Leonid Breżniew, kazał odszukać porucznika Maksyma Maksymowicza Issajewa. Nikt nie odważył się sprzeciwić niemłodemu już sekretarzowi i tłumaczyć, że to postać fikcyjna. Wezwano Tichonowa. Breżniew pogratulował mu męstwa i nagrodził Gwiazdą Bohatera Pracy Socjalistycznej.
***Dowcipy o Stirlitzu***
Dowcip 1: Stirlitz wchodzi do gabinetu Müllera: - Nie chciałby pan pracować dla radzieckiego wywiadu? - pyta. - Nieźle płacą. - Zszokowany Müller patrzy podejrzliwie. Stirlitz zmieszany kieruje się w kierunku drzwi. Przystaje: - Nie ma pan przypadkiem aspiryny? - pyta. Wie, że ludzie zapamiętują tylko koniec rozmowy.
Dowcip 2: Stołówka Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy. Müller, Himmler i Bormann cierpliwie stoją w kolejce. Stirlitz wchodzi i od ręki dostaje obiad. Müller, Himmler i Bormann patrzą osłupiali. Nie wiedzą, że kobiety ciężarne i Bohaterowie Związku Radzieckiego obsługiwani są poza kolejnością.
Dowcip 3: Stirlitz wypoczywa w swoim tajnym mieszkaniu. Nagle wazon z kwiatami spada z parapetu i rozbija Stirlitzowi głowę. To tajny sygnał - znak, że jego żona właśnie powiła syna. Stirlitz ukradkiem ociera ojcowskie łzy. Tęskni. Od siedmiu lat nie był w domu.