Louis de Funes

Stary Harpagon to straszny skąpiec. Codziennie nosi ten sam czarny kaftan, pomimo, że jest zniszczony. A jego niechęć do dawania datków na biednych, czy kościół jest wręcz legendarna. Jego jedyną troską jest codzienne oglądanie zakopanych w ogrodzie 10.000 skudów. Jednakże sądzi, że to za mało. Postanawia więc powydawać bogato swe dzieci. Nie liczy się zupełnie z ich własnymi planami życiowymi.

60 letni Charles Duchemin (Louis De Funes) jest autorytetem w sprawach kuchni, wzbudza respekt wśród właścicieli eleganckich restauracji jak i zwykłych podrzędnych barów. Jego książki, audycje telewizyjne, eseje oraz przewodniki gastronomiczne przyniosły mu niekwestionowaną sławę, również Akademia Francuska zaproponowała mu członkostwo. Charles chce wybrać się na zasłużoną emeryturę i przekazać swoją spuściznę synowi, jednak Pierre ma inne aspiracje, jest członkiem jednego z zespołów cyrkowych i to jest jego pasją, oczywiście sławny ojciec nie ma o tym pojęcia.

Don Sallute jest królewskim poborcą podatkowym. Wyjątkowo chciwym i skąpym. Liczy każdą monetę i jest bezlitosny w stosunku do poddanych. Jednak za swoją chciwość będzie musiał słono zapłacić.

Po ponad pół wieku zostaje odnaleziony w bryle lodu Hubert de Taras - uznany za zaginionego w katastrofie okretu. Lekarze podejmują się odmrożenia ofiary. Jednocześnie z obawy przed szokiem psychicznym związanym ze zmianami cywilizacyjnymi postanowiono odtworzyć w najbliższym otoczeniu ofiary warunki jakie ponowały przed laty.

Przemsyłowiec stoczniowy pewnego razu wyrzuca z pracy młodego, utalentowanego konstruktora jachtów. Wkrótce jednak dochodzi do wniosku, jak błędna była to decyzja. Próbuje namówić konstruktora, aby wrócił do pracy, ale czy jeden weekend wystarczy?

Doskonała komedia, pełna nieoczekiwanych zwrotów i humoru sytuacyjnego. Jedna z pierwszych, w której główną rolę powierzono Louisowi de Funesowi, dotąd znanemu jedynie z zabawnych epizodów i ról drugoplanowych.Leonard Monestier szykuje operację giełdową, która ma mu przynieść krociowe zyski. Podczas gdy on z przejęciem śledzi notowania spółek, jego żona Cynthia, kobieta rozrzutna i niezbyt bystra, zajmuje się głównie swoim ulubieńcem, kogutem zwanym KoKo, którego sama karmi i wyprowadza na smyczy na spacer. Do dorosłej córki Monestierów, ślicznej Patricii, zaleca się milioner Antoine Brevin. Obsypuje ją drogimi prezentami, przysyła kosze kwiatów. Dziewczyna konsekwentnie odsyła podarunki w nadziei, że podstarzały zalotnik wreszcie zrozumie, że nie ma szans i da jej spokój. Antoine jest jednak bardzo wytrwały. Wreszcie zdesperowana dziewczyna wynajmuje młodego człowieka, Simona Guilbaud, by udawał jej świeżo poślubionego małżonka. Simon przystaje na to bez chwili wahania, choć Patricia obwarowuje "związek" licznymi warunkami.