Agnes Sorel.jpg

miluska27 / Galeria / Słynne kurtyzany, metresy, kochanki / Agnes Sorel.jpg

Download: Agnes Sorel.jpg

Pobierz

4 KB

(143px x 195px)

Agnès Sorel (ur. ok. 1422 w Fromenteau zm. 9 lutego 1450 w Anneville-sur-Seine) – metresa króla Francji Karola VII.
Agnès Sorel była córką Jeana Soreau, żołnierza z niższej warstwy rycerstwa, i Catheriny de Maignelais. Początkowo była damą dworu Izabeli, księżnej Lotaryngii i małżonki króla Rene Andegaweńskiego. We współczesnych źródłach jest opisywana jako nadzwyczaj piękna i inteligentna młoda kobieta.
W czasie odwiedzin u swojego szwagra król Francji po raz pierwszy spotkał Agnès Sorel. W następnych latach rozwinął się ich romans. Władca mianował swoją kochankę honorową damą dworu swojej żony Marii Andegaweńskiej, a także podarował jej liczne zamki i dobra: Bois-Trousseau, Roquecezière w Rouergue, Vernon-sur-Seine oraz Beauté-sur-Marne koło Paryża. Członkowie jej rodziny zajęli ważne miejsca na dworze. Agnès nazywano "Dame de Beauté". Przydomek pochodził od nazwy jej pałacu w Beauté-sur-Marne.
W 1444 r. została oficjalną kochanką króla Francji. Karol VII był pierwszym francuskim monarchą, który zdecydował się na taki krok. Agnès urodziła władcy cztery córki, z których jedna zmarła w wieku niemowlęcym. W 1450 r. podczas toczącej się wojny z Anglią odwiedziła Karola w obozie wojskowym w Jumièges w Normandii. Była wówczas w ciąży z najmłodszym dzieckiem. Wkrótce po urodzeniu ostatniej córki Agnès poważnie zachorowała. Jej dolegliwości opisywano jako rozwolnienie. Krążyły jednak pogłoski, że została otruta. Zmarła 9 lutego 1450 r. około 6 po południu na zamku Anneville-sur-Seine. Jej zwłoki, z wyjątkiem serca, złożono w kościele Saint-Ours w Loches.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

miluska27

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Królowe nierządu i imperiów!
Piękne, bystre, władcze i wyszkolone w ars amandi. Miały ogromny wpływ na decyzje swoich królewskich kochanków i protektorów.
Określenie kurtyzana wywodzi się z języka włoskiego i oznacza elegancką panią do towarzystwa. Najstarszy zawód świata rozkwitł w XVI wieku we Włoszech, jednak już w starożytności kobiety lekkich obyczajów posługując się swoimi wdziękami zyskiwały nie tylko pieniądze i luksusowe posiadłości, ale także wpływy i władzę.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Barbara_Villiers.jpg

Kochała życie i czerpała z niego pełnymi garściami. ...

Kochała życie i czerpała z niego pełnymi garściami. Olśniewająca uroda, niespożyta energia, zdrowie i zapał do negowania wszelkich autorytetów pchały ją od romansu do romansu. Niestrudzona w rozwiązłości doczekała się przydomków: Wiadoma Miss, Lady Barbarzynka czy Dziwka Imperium. Nie przejmowała się tym… Najpowabniejsza i najbardziej zuchwała z kochanek angielskiego króla Karola II Stuarta przyszła na świat w 1641 roku w znakomitej angielskiej rodzinie. Już od wczesnej młodości lubiła flirt i uciechy ciała. W wieku 18 lat wyszła za mąż za rojalistę Rogera Palmera- młodzieńca dobrze wychowanego i wiernego, ale jak mówiła nudnego. Już rok po ślubie Barbara poznała starszego o 11 lat, postawnego i atrakcyjnego kawalera- księcia Karola Stuarta, przyszłego króla Anglii. Kochanką Karola została w dniu jego trzydziestych urodzin 29 maja 1660 roku. Historyk Osmund Airy pisał: „Od tamtej chwili sprawowała niepodważalną, absolutną władzę nad rozpustnikiem o temperamencie południowca, dla którego w rzeczy samej była dobraną partnerką. Jej despotyzm nie osłabł nigdy, choć z dnia na dzień język stawał się coraz bardziej prostacki, nienawiść coraz bardziej wulgarna, zachłanność nienasycona, a rozwiązłość występna”. Obustronne zauroczenie i namiętność zaowocowało potomstwem. W 1661 roku Barbara urodziła Karolowi II pierwsze z pięciorga (a niektórzy historycy twierdzą, że sześciorga) ich dzieci. Zakochany monarcha nigdy nie zakwestionował swojego ojcostwa. Straty moralne jakie w tej sytuacji ponosił prawowity małżonek wyrównał Karol II, wynosząc Rogera Palmera do godności hrabiego Castlemaine. Palmer spokojnie przyjął tytuł hrabiowski, wiedział, że na niego zasłużył, przymykając oko na romans żony.

Veronica Franco.jpg

Veronica Franco (1546-1591) poetka i kurtyzana z sze ...

Veronica Franco (1546-1591) poetka i kurtyzana z szesnastowiecznej Wenecji sportretowana w książce Margaret Rosenthal pt. Uczciwa kurtyzana (The Honest Courtesan) oraz w nakręconym na jej podstawie filmie Dangerous Beauty. Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Veronica_Franco”

Gabrielle_d_Estrees.jpg

Gabrielle d'Estrées (ur. między 1570 a 1573 na zamku ...

Gabrielle d'Estrées (ur. między 1570 a 1573 na zamku La Bourdaisière lub na zamku w Cœuvres, zm. w nocy z 9/10 kwietnia 1599) - księżna Beaufort i Verneuil, markiza Monceaux, kochanka króla francuskiego Henryka IV. Gabrielle d'Estrées była czwartą córką Antoniego d'Estrées i Franciszki Babou de La Bourdaisière. Jej młodszym bratem był François-Annibal d'Estrées. Królewską metresą została w 1591, kiedy ten był żonaty z Małgorzatą de Valois. ). W 1599 Henryk IV, oczekując na unieważnienie swojego małżeństwa przez papieża Klemensa VIII, obiecał jej królewski ślub. Gabrielle d'Estrées zmarła jednak wcześniej w wyniku komplikacji związanych z ciążą.

Jane Shore.jpg

Elizabeth Jane Shore urodziła się w Londynie ok. 144 ...

Elizabeth Jane Shore urodziła się w Londynie ok. 1445, a jej głównym tytułem do sławy było to, że stała się jedną z wielu kochanek króla Anglii Edwarda IV. Edward IV naprawdę kochał Jane Shore i opisał ją jako "najweselszą nierządnicę" w jego królestwie. Jej rodzicami byli Jan i Amy Lambert; jej ojciec był bogatym kupcem w City of London a jej dziadek, Robert Marshall, mial dobrze prosperujący sklep spożywczy. Została ochrzczona nazwą Elizabeth, ale na pewnym etapie swojego życia zaczęła nazywać się Jane.

Marie O Murphy.jpg

Marie-Louise de Boisfaily O'Murphy ( 21 października ...

Marie-Louise de Boisfaily O'Murphy ( 21 października 1737 - 11 grudnia 1814) była jedna z najmłodszych kochanek króla Francji Ludwika XV. Była piąta córka irlandzkiego oficera który podjął się produkcji obuwia w Rouen , Francja. W 1752 w wieku lat czternastu, pozowała nago do prowokacyjnego portretu artysty Francois Bouchera.

Maria Aurora von Königsmarck.jpg

Słynne kurtyzany, metresy, kochanki - Maria Aurora von Knigsmarck.jpg

Maria Aurora von Königsmarck (ur. 8 maja 1662 w Stad ...

Maria Aurora von Königsmarck (ur. 8 maja 1662 w Stade, zm. 16 lutego 1728 w Quedlinburgu) – hrabina szwedzka, metresa Augusta II, elektora Saksonii i króla Polski. Córka Kurta Christopha von Königsmarck i Marii Christiny von Wrangel. Lata młodości spędziła w Hamburgu, od początku zwracając uwagę swoją urodą i inteligencją. W 1694 udała się do Drezna, by zasięgnąć informacji o swym bracie Filip von Königsmarck (kochanku księżnej Zofii Doroty z Celle), który niespodziewanie i w tajemniczych okolicznościach zaginął w Hanowerze. W Dreźnie Aurorę Königsmarck zauważył August II i uczynił ją swoją metresą. W październiku 1696 roku urodziła syna, Maurycego, późniejszego marszałka Francji. Kiedy August znudził się kochanką, ta dołożyła starań by zapewnić sobie funkcję opatki klasztoru kanoniczek w Quedlinburgu, której sprawowanie niosło za sobą godność księżniczki Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Zaangażowała się też w sprawę odzyskania utraconych dóbr rodzinnych w Szwecji. Mimo sprawowanych w Quedlinburgu obowiązków mieszkała głównie w Berlinie, Hamburgu i Dreźnie. W 1702 w imieniu Augusta II została wysłana z misją dyplomatyczną do króla Szwecji Karola XII, jednak wyprawa zakończyła się niepowodzeniem.

Wilhelmina Enke.jpg

Wilhelmina była prostą dziewczyną z rodziny brandenb ...

Wilhelmina była prostą dziewczyną z rodziny brandenburskich wieśniaków. Jakowyś przypadek przywiódł ja na dwór królewski w Poczdamie, gdzie należała do dworskiej służby. Na lepsze jej los zmienił się, gdy stała się przedmiotem adoracji młodego następcy tronu, Fryderyka Wilhelma. Jak przekazała tradycja historyczna, była to wielka, długoletnia i wzajemna miłość młodego kronprinza a potem króla Prus i dworki. Z owego romansu urodziło się kilkoro dzieci jak się to mawiało „ z nieprawego łoża”. Nawiasem mówiąc Wilhelmina nie była jedyną kochanką owego władcy, ale z każdej przygody powracał do niej. Związek ten był powszechnie znaną tajemnicą, został jednak oficjalnie zakamuflowany przez wydanie pięknej Wilhelminy za mąż, za dworskiego kamerdynera nazwiskiem Ritz. Będąc już w tym związku Wilhelmina Enke – Ritz, urodziła syna, któremu z całą pewnością, nie przypadkowo nadano imię kilku królów pruskich: Fryderyk Wilhelm. W Prusach przyjęta była niepisana zasada rezerwująca tę kombinacje imion tylko dla potomków królewskiego rodu. Potomek urodzony w 1783 roku nosił nazwisko prawnego rodzica, ale faktyczne ojcostwo zdradzało imię i uderzające ponoć podobieństwo do monarchy. W odróżnieniu od swych od swych poprzedników, Fryderyk Wilhelm II nie był sknerą i po wstąpieniu na tron w 1776 roku wyposażył hojnie swoją faworytę. Obdarowana została tytułem hrabiny von Lichtenau i dwoma majątkami ziemskimi. Otrzymała też jednorazowe subsydium w kwocie pół miliona talarów. Była to w owym czasie kwota ogromna. Zdawałoby się, że nastąpił finał historii, jak z bajki. Zawistni dworacy, zazdroszczący dziewczynie, córce karczmarza, niezwykle fortunnego losu, spowodowali, że po latach, po śmierci króla, darowaną jej kwotę i majątki musiała zwrócić do królewskiej szkatuły. Stało się to na podstawie decyzji królewskiego następcy Fryderyka Wilhelma III, który szczerze nie cierpiał Wilhelminy. Oficjalnie podstawą konfiskaty dóbr stał się wyrok sądu. Wiadomym jest też, że w zamian uzyskała ona rentę roczną w wysokości 4000 talarów, co też przyznać trzeba, nie było mało. Po roku 1809, wielki Napoleon, którego wojska zajęły Prusy, w szlachetnym porywie nakazał zwrócić część dóbr pokrzywdzonej faworycie królewskiej i wypłatę renty. Wilhelmina w późniejszych latach wydała się jeszcze za znacznie młodszego aktora, ale związek ten nie był szczęśliwy. Zmarła w 1820 r.

Madame de Pompadour.jpg

Jeanne Antoinette Poisson, zwana Madame de Pompadour ...

Jeanne Antoinette Poisson, zwana Madame de Pompadour (ur. 29 grudnia 1721 w Paryżu, zm. 15 kwietnia 1764 w Wersalu) – markiza, metresa króla Francji - Ludwika XV. Organizatorka rautów i balów na dworze królewskim w Wersalu, protektorka artystów, pisarzy i filozofów (Woltera, Monteskiusza, Diderota). Wywierała duży wpływ na awanse na dworze królewskim. Z jej inicjatywy powstała w Paryżu szkoła wojskowa i fabryka porcelany w Sèvres. Popierała uczonych, artystów, pisarzy.

Marianna Bielińska Lubomirska Denhoff.jpg

Marianna Bielińska Lubomirska Denhoff (ok. 1685-1730 ...

Marianna Bielińska Lubomirska Denhoff (ok. 1685-1730) – metresa Augusta II. Jej ojcem był marszałek wielki koronny Kazimierz Ludwik Bieliński (zm. 1713), głowa stronnictwa profrancuskiego w Polsce. Prowadził on wystawny dwór w Otwocku Wielkim, gdzie często bywający król, stał się kochankiem jego córki Marianny. Wkrótce jednak marszałek wydał ją za mąż za Bogusława Ernesta Denhoffa. Później dzięki swym koneksjom w Watykanie, wyjednała zgodę papieża Klemensa XI na rozwód z Denhoffem i wyjechała z królem do Drezna. Później znów wyszła za mąż za Jerzego Ignacego Lubomirskiego. Wpływała na politykę Augusta II. Blisko współpracował z nią poseł francuski Johann Viktor Peter Joseph Besenval. Denhoffowa przekonała Augusta do zawarcia sojuszu z Ludwikiem XIV (1714).

Grace Elliott.jpg

Grace Dalrymple Elliott (1754? - 1823), szkocka kurtyzan ...

Grace Dalrymple Elliott (1754? - 1823), szkocka kurtyzana, która przebywała we Francji podczas rewolucji francuskiej, rojalistka. Grace Dalrymple urodziła się jako córka edynburskiego adwokata, Hewa Dalrymple'a. Wyszła za mąż za bogatego i znacznie od siebie starszego doktora Johna Elliotta, z którym później się rozwiodła. Była kochanką księcia Walii (późniejszy Jerzego IV), Charlesa Williama Windhama, George'a Selwyna, lorda Cholmondeley'a oraz Ludwika Filipa Józefa, księcia Orleanu (kuzyna króla Ludwika XVI). W czasie rewolucji francuskiej została skazana na ścięcie na gilotynie i uwięziona - dzieliła celę z byłą kochanką króla Ludwika XV - Madame du Barry. Została zwolniona po śmierci Robespierre'a. Napisała swoją autobiografię pod tytułem Ma Vie Sous La Révolution, wydaną w 1859 roku. Miała jedną jedyną córkę: Georginę Seymour (1782-1813), ochrzczoną jako Georgina Frederica Augusta Elliott córka Jego Królewskiej Wysokości Jerzego Księcia Walii & Grace Elliott. Książę Jerzy przyznał się do ojcostwa, ale zmienił zdanie, kiedy zobaczył dziewczynkę. Wtedy do ojcostwa poczuli się i lord Cholmondeley i Charles Windham. W każdym razie to lord Cholmondeley wychowywał dziewczynkę po śmierci Grace. W 2001 roku powstał film opowiadający o życiu Grace pt. Angielka i książę.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin