Film dokumentalny -niedostępny w internecie-.mp4

m. rekinek
Opublikowany 12 sie 2017
SUBSKRYBUJ 290SUBSCRIBE SUBSCRIBED UNSUBSCRIBE
Licheń był biedną wioską zagubioną wśród lasów, piasków i mokradeł, a jednak od dziesięcioleci otaczała go aura swego rodzaju cudowności. W tradycji objawień maryjnych istniało proroctwo z 1850 roku, w którym Matka Boska mówiła, że kiedyś na tym miejscu zostanie zbudowany duży kościół. W latach wojny doszło tam do dramatycznych wydarzeń. W sierpniu 1940 roku Niemcy aresztowali i wywieźli do Dachau proboszcza Jana Przydacza, zajęli kościół i plebanię i urządzili tam obóz dla młodzieży Hitler Jugend. W świątyni umieszczono sypialnię, chłopcy jednak nie chcieli tam spać twierdząc, że nocą pojawia się jakaś biała postać. Zirytowana wychowawczyni zebrała ich pod krucyfiksem i do odlanej z brązu postaci Jezusa oddała osiemnaście strzałów oświadczając, że jeśli Bóg istnieje, niech do niej strzeli. Cztery godziny później zginęła od kuli. We wrześniu 1965 roku licheńską parafię objął ks. Eugeniusz Makulski ze zgromadzenia ojców marianów. Był przekonany o wyjątkowości tego miejsca. By wynagrodzić Chrystusowi okupacyjne świętokradztwo, zbudował Golgotę i drogę Męki Pańskiej. Wyremontował i rozbudował zniszczony kościół, za co zresztą władze go karały. Przede wszystkim jednak nie dawało mu spokoju proroctwo. Przeczytał o nim wszystko i w zapomnianym miejscu, pośród ogromnej biedy, zaczął organizować ludzi, by proroctwo wypełnić. Całymi latami zbierał ofiary i tylko z nich, dzięki coraz liczniej przybywającym do Lichenia pielgrzymom, doprowadził do powstania na obszarze 95. hektarów sanktuarium maryjnego z dwoma kościołami, domami pielgrzyma, kuchniami, salami konferencyjnymi, studniami głębinowymi, elektrownią i oczyszczalnią ścieków. Zwłaszcza nowa świątynia, której budowa ruszyła w 1994 roku, uderza ogromem i pięknem. Jest jednym z największych obiektów sakralnych na świecie, powstała według niezwykle skomplikowanego projektu, gwarantującego jej nie tylko urodę, ale też funkcjonalność oraz zapewniającego wygodę pielgrzymom, których teraz przybywa do Lichenia ponad milion rocznie. Autorzy dokumentu przypominają cudowną przeszłość Lichenia, przedstawiają historię powstania sanktuarium i kreślą filmowy portret ojca Makulskiego, próbując dociec, w jaki sposób dobroduszny, prosty ksiądz zdołał w zapadłej wiosce dokonać czegoś tak wielkiego. Oprócz głównego bohatera, w filmie - uhonorowanym w 2002 roku II nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich w Niepokalanowie - o wydarzeniach w Licheniu opowiadają: arch. Barbara Bielecka, dyr. Andrzej Iwanicki z BUDIMEX-u, ks. Wiktor Gumienny - przełożony Domu Zakonnego Księży Marianów w Licheniu, Cecylia Niewczas - ciotka ks. Makulskiego oraz mieszkańcy wsi.