Wystąpienie Grzegorza Brauna w trakcie procesu zatrzymanych w siedzibie PKW (Low).mp4

Życiorys

Absolwent studiów polonistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, na którym następnie podjął pracę. W 1993 ukończył studia podyplomowe na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego.

Od 1987 współorganizował akcje Pomarańczowej Alternatywy, za co był poddawany represjom przez władze PRL. Był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa[1]. W 1988 i 1989 uczestniczył w protestach studenckich na Uniwersytecie Wrocławskim. Działał też w ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. Później był także publicystą m.in. „Opcji na Prawo” i Radia Wrocław. W latach 1990–1994 był również członkiem redakcji kwartalnika „Fronda”[2]. Do 2007 prowadził zajęcia z dziennikarstwa na Uniwersytecie Wrocławskim.

Współpracuje z Organizacją Monarchistów Polskich[3] (stowarzyszeniem o charakterze tradycjonalistycznym, legitymistycznym), dla której kilkakrotnie wygłaszał prelekcje ideowe podczas spotkań w Warszawie i Wrocławiu. Jest przeciwnikiem Unii Europejskiej, którą przyrównywał wielokrotnie do ZSRR, gdyż jak twierdzi, instytucja ta opiera się na podobnych wartościach, co państwo radzieckie[4]. Wypowiada się również jako teoretyk, jego zdaniem pożądanych, zmian ustrojowych w Polsce, ewolucji od demokracji do monarchii[5][6][7].

W 2005 stworzył film dokumentalny pt. Plusy dodatnie, plusy ujemne o kontaktach Lecha Wałęsy z SB.

W wyborach prezydenckich w 2010 znalazł się w komitecie poparcia Jarosława Kaczyńskiego[13]. W wyborach samorządowych w tym samym roku bez powodzenia kandydował do rady miasta Wrocławia z listy komitetu Polski Wrocław[14].

Wystąpienie Grzegorza Brauna 10 września 2012 w czasie debaty publicznej w warszawskim klubie „Hybrydy” stało się podstawą do rozpoczęcia przez Prokuraturę Rejonową Warszawa-Śródmieście postępowania wyjaśniającego czy użyte przez niego sformułowania mogą być przestępstwem polegającym na wzywaniu do popełnienia zbrodni[15]. 16 kwietnia 2013 prokuratura umorzyła śledztwo w tej sprawie.

We wrześniu 2012 Prokuratura Rejonowa Warszawa-Wola podjęła decyzję o przedstawieniu reżyserowi zarzutów mających związek z incydentem na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie podczas ekshumacji jednej z ofiar katastrofy smoleńskiej. Zarzut naruszenia nietykalności cielesnej policjanta, wdarcia się na teren cmentarza i nieopuszczenie go pomimo żądania, został przedstawiony 3 stycznia 2013[16].

24 stycznia 2015 ogłosił decyzję o kandydowaniu na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w wyborach w 2015[17]. W przeprowadzonych 10 maja wyborach zajął 8. miejsce spośród 11 kandydatów, zdobywając 124 132 głosy, co stanowiło 0,83% głosów ważnych[18]. Zapowiedział oddanie głosu w II turze na Andrzeja Dudę[19].