Porno - komedia Marka Koterskiego Divx5.05.avi

* Film fabularny
* Produkcja: Polska
* Rok produkcji: 1989
* Premiera: 1990. 01. 26
* Gatunek: Film obyczajowy, Film erotyczny

Filmy Marka Koterskiego z trudem poddają się gatunkowym klasyfikacjom. Reżyser bowiem potrafi umiejętnie żonglować konwencjami. Raz bliżej mu do groteski i awangardy (debiutancki "Dom wariatów" 1984), kiedy indziej znów "skręca" w kierunku komediodramatu z domieszką czarnego humoru i kina psychologicznego ("Życie wewnętrzne" 1986, "Nic śmiesznego" 1995). Wszystkie dotychczasowe filmy Koterskiego mają jednak wspólny motyw. Jest nim duchowy upadek człowieka, próba opisu i analizy przyczyn jego wewnętrznej degrengolady, na zewnątrz objawiającej się rozpadem więzi rodzinnych i niemożnością autentycznego zaangażowania w związek uczuciowy. Bohaterowie Koterskiego to zwykle jednostki "wydrążone", wyobcowane, utożsamiające potrzeby emocjonalne z fizycznymi popędami, najczęściej seksualnym. Twórca "Domu wariatów" nie stroni od tzw. mocnych efektów. Chętnie, ale i inteligentnie, sięga po poetykę turpistycznego koszmaru czy quasi-pornograficznych fantazji. Obdarza też swych bohaterów subtelnym znamieniem tragizmu, wyrażającym się w bezsilnej tęsknocie za uczuciowym spełnieniem i duchową harmonią. Zrealizowane w 1989 roku "Porno" jeszcze przed premierą zostało okrzyknięte "pierwszym polskim filmem pornograficznym". Niezupełnie bez przyczyny. Utwór Koterskiego obfituje w sugestywne, stosunkowo śmiałe sceny erotyczne. Autor "Nic śmiesznego" jest jednak twórcą zbyt wyrafinowanym, by na tym poprzestać. W rzeczywistości "Porno" - choć mniej ambitne niż "Dom wariatów" czy "Życie wewnętrzne" - ujawnia artystyczne i światopoglądowe obsesje reżysera. Cały świat przedstawiony w filmie jest właściwie projekcją duszy głównego bohatera. To właśnie tam - w sferze uczuć - tkwi źródło pornografii. Pornografii rozumianej jako wynaturzony, wręcz patologiczny odbiór świata i ludzi, zwłaszcza kobiet. Bohater Koterskiego, zmieniając partnerki jak rękawiczki, przypomina Aleksandra Portnoya ze słynnej powieści Phillipa Rotha. Szuka ideału miłości i kobiety, a jednocześnie porzuca kolejne kochanki w obawie przed zdradą, zazdrością, zawodem. Doznając wciąż nowych seksualnych wrażeń, stara się zagłuszyć samotność i poczucie duchowego niespełnienia. Film Koterskiego, choć obliczony raczej na mniej wymagającego widza, ma ambicje uniwersalne. Reżyser nie dba o tło społeczne, polityczne. Ważne jest tylko wnętrze głównego bohatera, ukazane poprzez ciąg epizodów, które mogłyby zdarzyć się zawsze i wszędzie.