2002 Godziny (The Hours)

it: The Hours

„Godziny” Michaela Cunninghama

Powieść ta została opublikowana w 1998 roku i została okrzyknięta wydarzeniem literackim. Otrzymała Nagrodę Pulitzera w kategorii Fiction, PEN/Faulkner Award, a także została wybrana Książką Roku 1998 przez takie tytuły, jak The New York Times, Los Angeles Times, Boston Glibe, Chicago Tribune i Publishers Weekly.

Michael Cunningham w „Godzinach” opisał sytuacje, w których trzy kobiety z różnych epok wiąże jedno dzieło literackie. „Godziny” relacjonują historię trzech odmiennych kobiet, które łączy głębokie przekonanie, że żyją dla kogoś innego, zamiast siebie samych.

Jedną z tych kobiet jest Virginia Woolf, która na przedmieściach Londynu na początku lat 20. ubiegłego wieku boryka się nie tylko z trudnościami tworzenia pierwszych stron powieści Pani Dalloway, ale i obłędem, który ją zniewala.

Kolejną z tych kobiet jest mieszkająca w Los Angeles krótko po zakończeniu drugiej wojny światowej Laura Brown, z pozoru idealna żona i matka. Zaczyna właśnie lekturę Pani Dalloway i pod jej wpływem ogarniają ją wątpliwości co do wyboru własnej drogi życiowej.

Trzecią kobietą jest Clarissa Vaugham, mieszkanka Nowego Jorku, która staje się współczesnym lustrzanym odbiciem tytułowej bohaterki powieści Woolf, planując przyjęcie na cześć literackiego sukcesu umierającego na AIDS przyjaciela i byłego kochanka, Richarda, który przed laty nadał jej przydomek „Pani Dalloway”.
O filmie

W filmie „Godziny” akcja rozpoczyna się pod koniec XX w. w Nowym Jorku, później przenosi się do Londynu w 1923 r., a na końcu do Los Angeles w 1949 r.

Clarissa (Meryl Streep) wydaje książki. Virginia (Nicole Kidman) pisze powieści. Laura (Julianne Moore) zajmuje się domem.

W filmie występują trzy epoki, trzy kobiety. Elementy te przeplatają się jak ogniwa w łańcuchu. Kobiety są nieświadome, że połączyła je książka jednej z nich – „Pani Dalloway”.

Clarissa żyje w nowym Jorku (według książki pod koniec XX wieku, film natomiast przenosi akcje do 2002 roku). Postać grana przez Meryl Streep to kobieta, żyjąca w homoseksualnym związku, szukająca szczęścia i starająca się żyć, tak jak inni. Wydaje przyjęcie dla swojego przyjaciela, Richarda, uznanego poety chorego na AIDS. W filmie dość pobieżnie przedstawiona została przeszłość Clarissy, ale w książce możemy odnaleźć zapis o wspólnych wakacjach Richarda, jego kochanka Louisa oraz Clarissy, która przez ponad trzydzieści lat wspomina poranek z 1965 roku gdy to Richard podszedł do niej, nazwał ja panią Dalloway i pocałował... Można odnaleźć w postaci granej przez Meryl Streep pewną chęć ucieczki do innego świata, pragnienie bycia znów małą dziewczynką mieszkająca w domku nad morzem. Pod koniec filmu widać jednak wyraźnie, jak Clarissa godzi się z własnym przemijaniem akceptując swoje życie na przekór wszystkiemu.

Laura Brown grana przez Julianne Moore jest typową gospodynią z początku lat 50. XX wieku. Jest żoną Dana Browna, matką trzyletniego syna i oczekuje narodzin córki. Laura jest wcieleniem braku woli, niezwykle opanowana, tak naprawdę, kryje w sobie ogromne pokłady skrywanych emocji. Podczas wizyty jej koleżanki Kitty dochodzi do pocałunku, który uświadamia bohaterce, że pociągają ją nie mężczyźni, ale kobiety. W końcowej scenie filmu, dowiadujemy się, że Laura opuszcza swoje dzieci i męża by wieść samotne życie bibliotekarki w Kanadzie.

Virginia Woolf pisze książki. Bohaterkę poznajemy podczas pisania pierwszych stron swojego największego dzieła ,,Pani Dalloway”. Warto dodać, że jej małżeństwo nigdy nie zostało skonsumowane, zapewne dlatego, że Virginia była homoseksualistką.

Obraz okazał się największym przegranym w wyścigu po Oscary w 2003 roku, bo z 9 nominacji otrzymał tylko jedna – statuetkę dla Nicole Kidman.

Oscary za rok 2002
Zwycięzca w kategorii Najlepsza Aktorka Pierwszoplanowa: Nicole Kidman
Nominacja w kategorii Najlepszy Film: Scott Rudin, Robert Fox
Nominacja w kategorii Najlepsza Aktorka Drugoplanowa: Julianne Moore
Nominacja w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy: Ed Harris
Nominacja w kategorii Reżyseria: Stephen Daldry
Nominacja w kategorii Scenariusz Adaptowany: David Hare
Nominacja w kategorii Montaż: Peter Boyle
Nominacja w kategorii Kostiumy: Ann Roth
Nominacja w kategorii Muzyka: Philip Glass

Nie ma plików w tym folderze