Reżyseria: Jerzy Domaradzki
Scenariusz: Wiesław Saniewski, Jerzy Domaradzki, Andrzej Bianusz
Zdjęcia: Stanisław Szymański
Muzyka: Marek Wilczyński
=Obsada aktorska: Kazimierz Kaczor (Józef Romanek), Sławomira Łozińska (Maria, żona Romanka), Liliana Głąbczyńska (Lola, sekretarka w Radzie Narodowej), Władysław Kowalski (doktor Janik), Leon Niemczyk (przewodniczący Rady Narodowej), Ewa Ziętek (siostra Marii), Paweł Nowisz (znajomy Romanka), Jarosław Kopaczewski (Styga), Zbigniew Buczkowski (znajomy Romanka), Adam Ferency (Duda), Stanisław Brudny (dyrektor szkoły), Helena Kowalczykowa (sąsiadka Romanka), Tadeusz Chudecki (Wojtek, chory leżący w szpitalu razem z Romankiem), Witold Dębicki (lekarz), Krzysztof Krupiński (sekretarz przewodniczącego Rady Narodowej), Włodzimierz Musiał (piekarz), Cezary Harasimowicz (Wolski, nauczyciel geografii), Jan Jurewicz (Goliszek, sierżant MO), M. Chlebowicz, Aleksander Kalinowski, Iwona Rulewicz (pielęgniarka), Ryszard Straszewski (polski astronom na kongresie w Warnie), L Jasionowski, Ryszard Jabłoński, Teodor Gendera (portier w Radzie Narodowej), Piotr Kozłowski (Andrzej), M. Bąk, Tomasz Wojciechowski, Maciej Karpiński (uczestnik kongresu w Warnie; nie występuje w czołówce), Juliusz Lubicz-Lisowski (uczestnik kongresu w Warnie; nie występuje w czołówce), Jacek Strzemżalski (nie występuje w czołówce)
Akcja filmu toczy się w 1954 roku w małym prowincjonalnym miasteczku. Lokalna społeczność z niecierpliwością czeka na całkowite zaćmienie słońca. Miłośnicy mocnych trunków umilają sobie czas w miejscowym barze. Jeden z nich - krawiec Józef Romanek zakłada się o litr wódki, że prawidłowo poda wymiary bufetowej. Zakład wpawdzie wygrywa, ale w efekcie późniejszego pijaństwa dostaje zapaści. Do przytomności wraca dopiero w szpitalu po poważnej operacji nerek. Podczas narkozy zdarzyło się jednak coś, co radykalnie odmieniło jego życie. Czuł, jak jego jaźń wędruje w przestrzeni kosmicznej. Ku zdziwieniu personelu medycznego Romanek zaczyna w szpitalnym łóżku zażarcie studiować astronomię. Po powrocie do zdrowia poświęca się całkowicie studiom nad kosmosem. Marzenie o odkryciu nowej planety przesłania mu wszystko. Zaniedbuje pracę, opuszcza go żona. Nie zrażony kłopotami materialnymi, rodzinnymi, ani opinią wariata z fanatycznym ogniem w oczach kontynuuje badania. Wreszcie po kilku latach udaje mu się sfotografować lądowanie satelitów na Księżycu. Publikacja zdjęć w prasie wywołuje sensację. Romanek staje się sławny. Dostaje zaproszenie na kongres astronomów. Nie przeczuwa, jak wielkie przyniesie mu rozczarowanie. [