Femina (1990).avi

Po pięcioletniej przerwie Piotr Szulkin zrealizował w roku 1990 kolejny film. Jego poprzednie obrazy "Golem", "Wojna światów", "O - bi, o - ba, koniec cywilizacji", "Ga, ga - chwała bohaterom" utrzymane były bardziej lub mniej w konwencji science fiction. Wyróżniała je jednolita, pełna niesamowitości, mroczna sceneria, apokaliptyczne wizje przyszłości. Zainspirowana "Pięknością dnia" Luisa Bunuela "Femina" jest adaptacją powieści Krystyny Kofty "Pawilon małych drapieżców".
Bohaterką filmu jest Bogna, trzydziestoletnia kobieta zagubiona w otaczającej ją rzeczywistości i niezbyt szczęśliwa w życiu prywatnym. Po wyjeździe męża na zagraniczne stypendium Bogna dowiaduje się, że umarła jej matka. Wyjazd do rodzinnej miejscowości na pogrzeb staje się swoistą podróżą w czasie, podczas której odżywają wspomnienia z niezbyt szczęśliwego dzieciństwa. Bogna dorastała bowiem w rodzinie zdominowanej przez matkę - dewotkę (stąd jej imię Bogna - poświęcona Bogu). Z drugiej strony na jej osobowość wpłynął również ciążący na latach pięćdziesiątych - okresie jej dzieciństwa - kult jednostki. W sennych koszmarach nawiedzał ją sam Józef Stalin. Teraz jako dorosła kobieta nie może się od tej przeszłości uwolnić, popada ze skrajności w skrajność. Korzysta z nieobecności męża i próbuje "innego" życia, kolejno trafia do łóżka kolegi z pracy, później daje się uwieść koleżance, na koniec próbuje swych sił jako prostytutka. Kiedy pozna już smak takiej miłości, dokona rozrachunku z własną przeszłością i uwolni się od wspomnień, z własnego wyboru powróci do życia rodzinnego, W ostatniej scenie filmu widzimy Bognę odchodzącą razem z synkiem i mężem w zamglony krajobraz, w stronę symbolicznej Arkadii.