Psychologia i kościół-Hunt.divx

Mówiąc o Biblii, często używamy słów: „nieomylna”, „niezawodna”, „os­tateczny autorytet”. Mówimy też, że jej poselstwo jest wystar­cza­jące. Słowa miewają wiele znaczeń, je­dnakże słowo „wystarczająca”, od­powiednio użyte, kiedy mowa o Bi­blii, jest probierzem właściwego ro­zumienia Słowa Bożego i oso­bi­s­te­go uznania prawdziwości jego na­u­ki na temat człowieka i możliwości je­go zmiany.
Nazywając Biblię Słowem Bożym ma­my na myśli nie tylko słowa wy­dru­kowane na papierze, ale i obe­c­ność samego Boga w Jego Słowie oraz towarzyszące jej działanie Du­cha Świętego, który pozwala czło­wie­kowi zastosować Słowo w życiu.
O wystarczalności Słowa Bożego świa­dczy cała Biblia, w tym miejscu je­dnakże zacytujemy tylko dwa zna­ne fragmenty. Pierwszy z nich jasno uka­zuje, że według zamysłu Bożego Sło­wo Boże ma być wystarczającą wy­rocznią w sprawach życia i po­stę­powania, drugi zaś fragment mó­wi o bezpośrednim angażowaniu się Bo­ga w Jego Słowo i działanie po­przez to Słowo.

Łaska i pokój niech się wam roz­mno­żą przez poznanie Boga i Pana na­szego, Jezusa Chrystusa. Boska Je­go moc obdarowała nas wszy­st­kim, co jest potrzebne do życia i pobożności, przez po­zna­nie Tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę, przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami bos­kiej natury, uniknąwszy ska­że­nia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość [2 P 1,2-4].
Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wsze­lki miecz obosieczny, prze­ni­ka­jące aż do rozdzielenia duszy i du­cha, stawów i szpiku, zdolne osą­dzić zamiary i myśli serca; i nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszy­stko jest obnażone i od­słonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę [Hbr 4,12-13].

Zważywszy na głębię i wspa­nia­łość Słowa Bożego i na posługiwanie się nim przez Boga, który zna „myśli i za­mia­ry serca”, można się za­sta­na­wiać, dlaczego tylu zdeklarowanych chrze­ścijan na oślep gna za mąd­ro­ś­cią ludzką. Zadając sobie poniższe py­tanie, na pewno będziemy w sta­nie określić, jak wielka jest nasza uf­ność względem Słowa Bożego w od­ró­żnieniu od mądrości ludzkiej: „Czy Słowo Boże wystarczy, aby ra­dzić sobie z tymi samymi prob­le­ma­mi życiowymi, z którymi wierzący uda­ją się do psychoterapeutów?”.
Odpowiedź na to pytanie naj­czę­ś­ciej pozwala odróżnić tych, którzy na­prawdę wierzą w Słowo Boże i ufa­ją mu, od tych, którzy pokładają uf­ność w mądrości ludzkiej, przed któ­rą właśnie Pismo ostrzega. Pro­pa­ga­torzy psychoterapii i stanowiących jej fu­n­dament nurtów psychologii czę­sto jednak usiłują zatrzeć to ja­sne rozróżnienie, napomykając o rze­komych błędach logicznych.


Tutaj znajdziecie więcej materiałów na te tematy

http://www.tiqva.pl/tymoteusz/o-psychologii