225259DSC.JPG

Andrzej Staszczak
7 godz. ·

Polsko, Ojczyzno moja ukochana,
u progu Twego ducha składam swego,
przed Matką Święta uginam kolana,
nim ciało złożą do grobu ciemnego.

Częstochowska Królowo co świecisz
jak najjaśniejsza z niebieskich gwiazd,
opamiętanie ześlij dla swoich dzieci,
nim naszej niedoli przeminie czas.

Matko o rysach jak ziemia cała czarna,
niech w żyłach wzburzy triumfu się krew,
daj nam oddzielić plewy dziś od ziarna,
ostudź chęć walki, gdy zaślepia gniew.

Polska Królowo z koroną Syna ciernia,
prowadź me ramię aby wrogów siec,
bo choć nienawiść me serce przepełnia,
wrogom Ojczyzny nieść należy śmierć.

Daj mi swą zbroję, nie zrobioną z złota,
miecz co swym ostrzem przerazi zło,
bym dotrwał, do kresu życia czysty dotarł,
w Tobie mam siłę z Tobą dzielę los.

kajdany zerwać pozwól mi Mateczko,
męstwa mnie płaszczem przyodziej,
i daj mi ruszyć Twą drogą niebieską,
na której żaden się nie zjawi złodziej.

nie dbam o życie, nie dbam i o zdrowie,
nie szczędzę siły gdy Ojczyzna wzywa,
co po honorze? jeśli nie mam w Tobie
Matki i błogosławieństwa od Twego Syna.

Boże gdy zwątpię Ty mnie też zapomnij,
grzeszę bom grzesznik, zmiłuj się nad duszą,
jeżeli zbłądzę ukarz, okrzycz u upomnij,
bo Twe wyroki wypełnić się muszą.

Daj mi schronienie, gdy konać przychodzi,
niech śmierć się bliską i łatwą stanie,
w godzinę śmierci niech duch się pogodzi,
z Tobą Hetmanie bo Tyś moim Panem.

Daj zginąć w walce, jak giną mężczyźni,
w prawdzie i z krzyżem co wisi na piersi,
bo walka słuszna o kraj mi najbliższy
co w mej się co dzień tli wciąż pamięci.