-
737 -
984 -
22048 -
19
24216 plików
445,87 GB
Urodził się 28 września 1976 roku w mieście Rubiżne w ówczesnej Ukraińskiej SRR (obecnie Ukraina). Gdy miał dwa lata, jego rodzina przeniosła się do Starego Oskola w Rosyjskiej SRR (obecnie Rosja). Jego matka Olga była nauczycielem, a ojciec Wladimir był spawaczem. Jest drugim dzieckiem w rodzinie, ma starszą siostrę oraz dwóch młodszychh braci, Alexandra i Iwana. W 1994 roku ukończył z wyróżnieniem szkołę zawodową. Od 1995 do 1997 r. służył w armii rosyjskiej jako strażak. W 1999 roku ożenił się z Oksaną, w tym samym roku urodziła im się córka Masza. Rozwiedli się w 2006 roku. Związał się z swoją byłą dziewczyną Mariną, w 2007 przyszła na świat Vasilisa. Wzięli ślub w 2009 roku.
W wolnym czasie lubi czytać, słuchać muzyki i rysować.
Sambo
Fedor zainteresował się sambo i judo. Początkowo trenował pod okiem Wasilij Gavrilova, później jego trenerem został Wladimir Woronow, z którym trenuję do dziś. Trener wspomina że dziesięcioletni Emelianenko był stosunkowo słaby fizycznie, nie był zbyt utalentowany, natomiast jego największą siłą była wytrzymałość i silna wola. W okresie służby wojskowej nie trenował sambo, jego treningi ograniczały się do biegania i treningów siłowych. W 1997 roku wygrał Mistrzostwa Rosji w Sambo, dołączył do drużyny narodowej na Mistrzostwa Europy w Sambo w których odniósł zwycięstwo. Po zdobyciu brązowego medalu w 1998 roku w mistrzostwach Rosji w judo, rozpoczął trening walki w stójce z trenerem Alexandrem Michkovem. Fedor zaczął startować w turniejach sambo bojowego i mieszanych sztuk walki w 2000r. Gdyż nie miał pieniędzy.
W 2002 roku zdobył swój pierwszy tytuł Mistrza Świata w Combat Sambo w kategorii +100kg, w tym samym roku został również mistrzem w kategorii open. Od 2005 roku jest Mistrzem Rosji w Combat Sambo w kategorii +100kg. W 2005 roku zdobył kolejny tytuł Mistrza Świata w Pradze. Obronił tytułu w 2007 roku również w Pradze, zawody zgromadziły 780 zawodników z 48 krajów. Zdeklasował konkurencje nie dając im żadnych szans. Pierwszą porażkę w Sambo odniósł na Mistrzostwach Świata w 2008 roku w półfinale przegrał z 23 letnim zawodnikiem z Bułgarii Blagoi Iwanowem. Zdobył ostatecznie brąz.
Trening
Trenuje dwa trzy razy dziennie. Wykorzystuje podstawowe metody szkoleniowe, takie jak bieganie, skakanka, podnoszenie ciężarów. Trenował głownie masę swojego ciała ale w 1997r. Treningi na masę zastąpiło całkowicie szkolenie zapaśnicze, bokserskie i kick bokserskie. Jego codzienny trening siłowy składa się z brzuszków, podciągania na drążku i ćwiczeń na triceps. Również biega dwa razy dziennie na dystansie ok.12-15km. Jest zwolennikiem treningów na dużych wysokościach dlatego dwa razy do roku wraz ze swoim zespołem wyjeżdża do Kisłowodzka, gdzie trenuje na znacznych wysokościach. W 2005 r. głównym celem stałą się poprawa technik kick bokserskich. Trenował z Ernesto Hoost'em w Holandii, równie?? do jego team'u dołączył Oleg Neustroeva mistrza muay thai. Ostatnio Fedor wyraził zainteresowanie trenowaniem młodych sportowców.
Team Emeliaenka składa się z trenera grapplingu Voronova, trenera boksu Michkova, trenera muay thai Ruslana Nagnibeda z lekarza, masażysty i psychologa Olega Neustroeva I sparing partnera Romana Zenstova, a od czerwca 2006 roku trenuje również z bratem Alexandrem. Na początku swojej kariery MMA był członkiem Rosyjskiej Top Team (RTT). Po zdobyciu pasa mistrza Pride, pożegnał się z RTT, wynikły nie porozumienia między Fedorem a Vladimirem Pogodinem szefem teamu. Twierdził że został oszukany finansowo, razem z bratem odszedł do Red Devil Sport Club, który jest zarządzany przed Vadima Finkelsteina. Do dziś jest menadżerem Fedora.
Rings
W 2000r. miał miejsce debiut Fedora w MMA, na gali Rings Russia – Russia vs. Bulgaria, wygrał przez podanie z Martinem Lazzarovem. Jedyną swoją porażkę poniósł w turnieju na gali Rings – King of Kings 200 Block B. Lekarz przerwał walkę 17 sekund po rozpoczęciu pojedynku, po przypadkowym ciosie łokciem Tsuyoshi Kohsaka, tego typu uderzenia były zabronione. Normalnie walka uznana by została za no contest lub przez dyskwalifikacje Japończyka, sędziowie ze względu na nie możliwość dalszej walki w turnieju Rosjanina, przyznali kontrowersyjne zwycięstwo przeciwnikowi. Cały turniej wygrał Antonio Rodrigo Nougeria. Na kolejnym turnieju po pokonaniu w walce eliminacyjnej Renato Sobrala, Fedor na tej samej gali miał stoczyć walkę o pas Mistrza Wagi Ciężkiej z Bobbym Hoffmanem. Jednak Amerykanin odmówił walki gdyż w wcześniejszej walce odniósł poważne obrażenie ramienia. Pas Mistrza Rings trafił do Rosjanina. 15 lutego 2002 r. Emelianenko pokonał Chrisa Hasemana i wygrał turniej Rings Absolute Class, był to ostatni turniej z organizowany przez organizacje Rings.
Pride FC
Po zwycięstwie w turnieju Rings King of Kings 2002, miał miejsce debiut Emelianeko w japońskiej organizacji Pride FC. Na gali Pride 21: Demolition stoczył walkę z holenderską gwiazdą K-1 Semmy Schiltem, którego pokonał przez jednogłośną decyzję. Kolejnym przeciwnikiem był Heath Herring, walka była eliminatorem do walki o pas Pride Heavyweight Championship. Po ground and pound Rosjanina, lekarz przerwał walkę. Zwycięstwo to zapowiadało początek nowej Gwiazdy w MMA. Walkę o pas stoczył z Antonio Rodrigo Nougerią na gali Pride 25: Body Blow. Antonio po zwycięstwach z takimi zawodnikami jak Mark Coleman, Heath Herring i Bobem Sappem, z rekordem MMA (19-1-1), był zdecydowanym faworytem pojedynku. Przez wielu fanów uznawany za niepokonanego zawodnika, przez swoją niesamowitą wytrzymałość, serce do walki i umiejętność grapplerskich. Fedor zaszokował wszystkich dominując w całej walce, rozbrajając najgroźniejszą broń Nougerii, rozbijając jego gardę, nie pozwalając założyć sobie balachy. Po 20 minutach pojedynku sędziowie przyznali zwycięstwo Rosjaninowi. Został mistrzem wagi ciężkiej Pride FC. Pasa tego już nigdy nie stracił.
Trzy miesiące później Emelianenko rozpoczął swoje panowanie w wadze ciężkiej od walki z Kazuyuki Fuijta. Była to świetna walka po jednym z ciosów Japończyka, Rosjanin został ogłuszony, ale szybko się pozbierał wygrywając przez poddanie po duszeniu za pleców. Jak sam przyznał w jednym z wywiadów “Fiijta jest jedynym zawodnikiem który uderzył mnie celnie, a do tego mocno!” Następny pojedynek stoczył z Garym Goodridge. Sędzia przerwał walkę o ground and pound Rosjanina. W tej walce Fedor złamał rękę. Co pewien czas kontuzja się odnawia uniemożliwiając mu walkę. Pod koniec 2003 roku przyjął ofertę walki na gali sylwestrowej Inooki Bom-Ba-Ye 2003. Wywołało to zamieszanie w Pride, które też organizowało wspólnie z K-1, galę sylwestrową Shockwave 2003, w Japonii zwaną Dynamite! Kierownictwo Pride zdecydowało się na walkę o tymczasowy tytuł mistrza wagi ciężkiej Pride, pomiędzy Minotauro a Cro Copem. Zwycięstwo Nougeira, dało mu prawo do walki z mistrzem.
Cztery miesiące później wrócił do Pride na Total Elimination 2004. Walczył z byłym mistrzem UFC Markiem Colemanem, zwyciężył przez poddanie po założeniu balachy. Na gali Pride – Critical Countdown 2004 walczył z protegowanym Colemana, Kevinem Randlemanem. Który w eliminacjach zaskoczył wszystkich wygrywając przez KO z Cro Copem. Amerykanin szybko zdobył pozycję, wykonując german suples, rzut za pleców. Jest to jedna z najbardziej niesamowitych akcji w historii MMA. Wyglądało to groźnie, ale już chwile potem Fedor założył kimurę i podał przeciwnika. Fedor doszedł do finału turnieju Pride Grand Prix 2004, zmierzył się w nim ponownie z Minotauro, była to walka zarazem o wyłonienie najlepszego ciężkiego w Pride. Pojedynek został uznany za nieodbyty po przypadkowym zderzeniu się głowami, po którym ostro rozcięta została brew Rosjanina. Rewanż został rozegrany na sylwestrowej gali Pride Shockwave 2004, który Fedor wygrał. Zdobył pas Mistrza Pride GP 2004 i potwierdził swoją dominację w wadze ciężkiej.
W następnym roku doszło do jednego z najbardziej oczekiwanych starć w Pride. Na tą walkę fani czekali długo. Po tym jak Mirko przeszedł z K-1 do MMA jego pozycja szybko rosła. Obaj panowie spotkali się na gali Pride: Final Conflict 2005. Walka była wyrównana ku zaskoczeniu wszystkich Fedor podjął decyzję o walce w stójce z świetnym strikerem, po 20 minutach sędziowie przyznali zwycięstwo Emelianenko. Ostatnia obrona pasa mistrza Pride FC, miała miejsce na gali sylwestrowej Shockwave 2006. Początkowo jego rywalem miał być Josh Barnett, ale odrzucił tę propozycję, twierdząc że nie będzie w stanie przygotować się do tej walki. Natomiast Cro Cop pod koniec 2006 roku odszedł do UFC, więc pretendentem do walki o pas został Mark Hunt. Walka tych obu zawodników zakończyła się zwycięstwem Fedora po poddaniu Hunta. Była to jego ostatnia walka w Pride.
Bodog Fight
Specjalna klauzura w umowie z Pride FC, pozwalająca na walkę w innej organizacji MMA, pod warunkiem walki na rosyjskiej ziemi. Fedor przyjął propozycję walki z Mattem Lindlandem. Walka odbyła się 2007 roku na gali Bodog Fight – Clash of the Nations w St. Petersburgu. Na początku walki Lindland ostro zaatakował, przycisnął w klinczu Rosjanina do narożnika. Walka została sprowadzona do parteru. Emelianenko wygrał przez balache.
M-1 Global
Po wykupieniu przez Zuffa organizacji Pride FC, i końcu kontraktu Fedora z Pride FC, nie cichły spekulacje na temat możliwości jego walk w UFC. W czerwcu 2007 roku Chuck Liddell w wywiadzie dla Baltimore Sun zasugerował, że Rosjanin jest bliski podpisania kontraktu z UFC. Dana White też wyraził zainteresowanie sprowadzeniem go do amerykańskiej federacji MMA. Wynikły pewne nieporozumienia na linii White – Finkelstein. Głównym powodem zerwania negocjacji był wniosek o współpracę UFC z M-1 Global, przez wspólną promocję gal, poszerzenie umowy o innych zawodników Red Devil Sport Club, jak również możliwość kontynuowania kariery sambisty przez Emelianenka, na co UFC nie mogło się zgodzić.
Choć były plany aby pierwszą walkę w UFC stoczył z mistrzem wagi ciężkiej Randym Couturem. Niemniej jednak, negocjacje zostały przerwane.
Yarennoka
Na sylwestrowej gali MMA , zorganizowanej w Saitamie przez YEC przy współpracy z FEG ii M-1 Global. YEC była to grupa promotorka złożona z byłych członków kierownictwa zlikwidowanej kilka miesięcy wcześniej organizacji Pride FC. W zamierzeniu organizatorów miało to być symboliczne pożegnanie z Pride, dlatego walką wieczoru był pojedynek Fedora z Hong Man Choi, który wygrał przez dźwignię na staw łokciowy.
Dream
13 lutego 2008 roku na konferencji prasowej zorganizowanej przez Dream, promotor Emelianenka potwierdził że M-1 Global, rozpoczęło współpracę z nowo utworzonej organizacji MMA, na której galach będzie walczył Fedor. Do dziś nie wziął udziału w żadnej gali Dream.
Affliction
Na pierwszej gali Affliction: Banned, Fedor zmierzył się z byłym dwukrotnym mistrzem wagi ciężkiej Timem Sylvią. Zasypał go gradami ciosów, po 36 sekundach było po wszystkim. Stawką walki był pas WAMMA (World Alliance of Mixed Martial Arts). Pierwsza obrona pasa mistrza świata miała miejsce na gali Affliction: Day of Reckoning 24 stycznia 2009. Walka z Andrei Arlovskim była bardzo wyrównana, Białorusin był świetnie do niej przygotowany cały czas był w natarciu. Jednak przez jeden nie groźnie wyglądający cios został znokautowany. Nokaut został uznany przez Sherdoga najlepszym KO roku 2009.
Kolejną obronę pasa planowano na gale Affliction: Trylogy, 1 sierpnia 2009 z Joshem Barnettem, ale 22 lipca w czasie badań przed walką wykryto sterydy anaboliczne w organizmie Amerykanina, nie przyznano mu licencji na walkę. Spekulowano o możliwości walki z Vitorem Belfortem, który był już na karcie gali. Organizatorzy odwołali galę tłumacząc się krótkim czasem na znalezienie odpowiedniego przeciwnika dla Fedora ii krótkim czasem promocji walki.
Strikeforce
Po upadku Alffiction, Emelianenko podpisał trzyletni kontrakt z amerykańską federacją Strikeforce. W pierwszej walce na gali Strikeforce: Fedor vs Rogers. Walczył z niepokonanym do tej pory Amerykaninem Brettem Rogersem. Już w pierwszej rudzie Fedor wylądował na ziemi, ale nie udało Rogersowi zakończyć walki. W drugiej rundzie po potężnym prawym prostym Fedor powalił przeciwnika, zasypując go ciosami w parterze.
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB