Deborah.avi

kamelus91 / film polski (123) / Deborah.avi

Download: Deborah.avi

Pobierz plik

699,91 MB

Czas trwania: 96 min

"Deborę" pisałem z miłością i trwogą. To była moja piętnasta książka. Pierwsza bezwstydna. Nie unikałem drastyczności. Nie myślałem o krytykach literackich. Wydałem ją w 1991 roku, żeby zapłacić za czynsz. Przez "znajomych znajomych" odnalazł mnie w Krakowie Ryszard Brylski, reżyser z Łodzi. Wrócił z Nowego Jorku, gdzie robił filmy reklamowe i reportaże" - mówił Marek Sołtysik o genezie powstania "Deborah". Debiutancki film Brylskiego jest jednak tylko po części adaptacją powieści. Wcześniej w Chińskiej Dzielnicy Nowego Jorku reżyser usłyszał od starego rabina opowieść o okupacyjnej miłości Polaka i Żydówki. Pisząc scenariusz swobodnie mieszał wątki z książki Sołtysika i historii rabina.
Akcja filmu toczy się w małym, prowincjonalnym miasteczku w lecie 1939 roku. Mieszka tu znany malarz Marek Wawrowski wraz rodziną. Zniechęcony do wielkomiejskiego życia artysta pracuje w miejscowym kościółku nad renowacją renesansowych fresków. Pewnego dnia w posiadłości Wawrowskich zjawia się niespodziewanie Kuba Burstin, oficjalnie znany aktor i lew salonowy, nieoficjalnie kochanek żony Marka. Kuba przywozi ze sobą dwie urodziwe kuzynki. W ten sposób dochodzi do pierwszego spotkania Wawrowskiego i Debory. Między malarzem a młodziutką Żydówką z prawniczej rodziny niemal od razu wybucha gorący, namiętny romans. Artysta zafascynowany dziewczyną z trudem zachowuje pozory dobrego męża i ojca. Niebawem żona Wawrowskiego, która źle znosi pobyt na prowincji, razem z synkiem wyjeżdża do Zakopanego. Teraz Marek i Debora mogą się widywać bez przeszkód. Lato wszakże szybko się kończy i na drodze ich uczucia staje wybuch wojny.
Film Ryszarda Brylskiego miał premierę zaledwie kilka dnia po "Wielkim Tygodniu" Andrzeja Wajdy, utworze o podobnej tematyce, osadzonym w podobnych realiach. O ile jednak u twórcy "Ziemi obiecanej" temat holocaustu jest nader istotny i pierwszoplanowy, o tyle w "Deborah" stanowi tragiczne, ale tylko tło. Na pierwszy plan wybija się zdecydowanie wątek szalonej, obfitującej w erotyczne uniesienia, miłości Wawrowskiego i Debory. W rolę żydowskiej dziewczyny wcieliła się z powodzeniem Renata Dancewicz. "Debora jest dla mnie najbliższą postacią spośród tych, które zagrałam. To rola dramatyczna, ekspresyjna, a nie jakaś ozdóbka..." - mówiła po premierze filmu aktorka. Partneruje jej Olgierd Łukaszewicz, który początkowo nieco obawiał się, czy zdoła przezwyciężyć "barierę wrażliwości" podczas bardzo śmiałych scen erotycznych. Aktorowi udało się wykreować wiarygodny portret dojrzałego mężczyzny, niespodziewanie ulegającego sile namiętności, prowadzącej do szaleństwa.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

kamelus91

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Dwa żebra Adama.avi

Inżynier Jan Wiktus po kilku latach spędzonych za granic ...

Inżynier Jan Wiktus po kilku latach spędzonych za granicą wraca do rodzinnego miasteczka Gody, gdzie zostawił żonę Helenę, z którą przed laty wziął tylko ślub kościelny. Podejmuje pracę przy budowie nowego osiedla. Niebawem w Godach zjawia się piękna Włoszka Paola, z którą inżynier zawarł cywilny związek małżeński w czasie pobytu w Etiopii. Helena spokojnie przyjmuje ukochaną męża i wszyscy troje zamieszkują pod jednym dachem. Mieszkańcy Godów dzielą się na dwa przeciwstawne obozy.. Odważna komedia, która w swoim czasie wzbudziła ożywioną dyskusję o granicach wolności erotycznej i obyczajowej.

Siedem czerwonych róż czyli Benek Kwiaciarz o sobie i ....avi

Siedem czerwonych róż czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych.avi

Ekranizacja sześciu opowiadań Marka Nowakowskiego z tomu ...

Ekranizacja sześciu opowiadań Marka Nowakowskiego z tomu "Mizerykordia". Łączy je osoba aktora odtwarzającego głównych bohaterów wszystkich nowelek. I chociaż z każdym razem kreuje on inną postać, wszystkie - niczym kamyki mozaiki - składają się na portret jednego człowieka. Znakomitym pomysłem reżysera było powierzenie tego zadania aktorowi niezwykle popularnemu w latach 70., który miał na swym koncie wiele "niepodrabialnych kreacji". Zdzisław Maklakiewicz, ulubiony aktor Hasa, Kondratiuka, Piwowskiego, który zagrał w przeszło 70 filmach, m.in. w kultowym "Rejsie", "Wniebowziętych", "Jak to się robi" i w innych obrazach, które przeszły do historii kina, niezapomniany odtwórca postaci "szemranych" - obiboków, oszustów, cwaniaczków, stworzył wspólnie z Janem Himilsbachem jedyny w swoim rodzaju duet komediowy. W filmie "Siedem czerwonych róż" Himilsbach również się pojawił, jako następca Benka Kwiaciarza. Sam Maklakiewicz mówił w wywiadzie: "Film w całości ma charakter satyryczny, ukazuje różne postawy ludzi. Kluczem do tych obrazków jest historia Benka Kwiaciarza, starego cwaniaka, który miał jedną słabość - kochał kwiaty..."

Monidło.avi

Do domu prowincjonalnego robotnika przychodzi przedsiębi ...

Do domu prowincjonalnego robotnika przychodzi przedsiębiorca Jan Karol Pieczarkowski (Tadeusz Kwinta), zajmujący się kolportażem monideł czyli realistycznych portretów malowanych na podstawie zdjęć. Sprytnemu przedsiębiorcy udaje się przekonać pana Kamińskiego (Henryk Hunko) do zakupu dwóch obrazków. Zabiera świeżo co otrzymaną wypłatę pana Władysława i w momencie kiedy do domu wraca pani Kamińska (Kazimiera Utrata-Lusztig) chyłkiem się wynosi. Tymczasem w domu dochodzi do awantury o pieniądze. Na nic zdają się przeprosiny i nowa wypłata jaką, po upływie dwóch tygodni, przynosi Kamiński do domu. Małżeństwo godzi dopiero paczka przyniesiona przez listonosza (Andrzej Michalczyk), w której znajduje się monidło.

Zerwany.avi

generowanie podglądu

W filmie Jacka Filipiaka oglądamy dzieci o smutnych ocza ...

W filmie Jacka Filipiaka oglądamy dzieci o smutnych oczach, które czekają na coś, co być może nigdy nie nadejdzie, wychowanków domów poprawczych i wychowawców, którzy częściej bywają wrogami niż opiekunami. Taki wizerunek placówek wychowawczych dość często obecny jest w filmie i literaturze. W przypadku "Zerwanego" prezentuje się on dość stereotypowo, aczkolwiek całość pokazana jest w bardzo wiarygodny sposób, bo inspiracją dla filmowej historii były losy kolegi reżysera, który wiele lat spędził w zakładach wychowawczych. Autentyczność "Zerwanego" podkreśla dodatkowo udział w filmie wychowanków poprawczaka. Decydując się na robienie filmu o takiej tematyce, niełatwo być oryginalnym. Ale w przypadku tego filmu jest to kwestia drugorzędna, bo w "Zerwanym" ciekawy jest przede wszystkim sposób opowiadania o tej rzeczywistości. Filipiakowi udało się uniknąć taniego sentymentalizmu, tak typowego w poruszaniu tego rodzaju tematyki. Zdarzenia pokazane są z perspektywy chłopca (w tej roli Krzysztof Ciupa), który inteligencją i wrażliwością przerasta innych, jest tym, który czuje i widzi więcej. Zagubiony bohater, który próbuje odnaleźć się w okrutnym świecie. Dom dziecka, rodzina zastępcza, kolejny dom dziecka, w końcu poprawczak. Mateusz ciągle ucieka, jakby nigdzie nie był na swoim miejscu. Wszędzie szuka bratniej duszy, kogoś kto poświęci mu trochę uwagi, tak jak palacz w domu dziecka, czy młoda wychowawczyni. Po włamaniu do sklepu Mateusz trafia do poprawczaka, gdzie jako najmłodszy z wychowanków szybko staje się kozłem ofiarnym. W przetrwaniu pomaga mu marzenie o karierze komentatora sportowego. Mamy więc w "Zerwanym" wrażliwe dziecko skonfrontowane z bezwzględnym systemem pełnym niezrozumiałych zasad i zdemoralizowanych współmieszkańców zdolnych do najdziwniejszych czynów oraz znaną skądinąd tezę, że poprawczak nikogo nie zresocjalizował, a wręcz przeciwnie, przybytki te wypuszczają ludzi psychicznie okaleczonych. Co ciekawe, "Zerwany" niemal zupełnie pozbawiony jest przemocy i okrucieństwa, chociaż są takie sceny, w których przerażone oczy dziecka czy bezmyślna agresja psychiczna robią znacznie większe wrażenie niż przemoc. Reżyser relacjonuje zamiast oceniać, starając się nie dawać gotowych rozwiązań, choć jego jednoznacznie negatywne stanowisko, na temat zakładów wychowawczych łatwe jest do rozszyfrowania. Stanowisko z którym nie sposób się nie zgodzić, patrząc jak przygarbiony, ogolony na łyso Mateusz przemierza nieprzyjazne wnętrza, słuchając jego przerywanego przerażeniem oddechu. W "Zerwanym" taki właśnie jest świat dorastającego chłopca, wypełniony brudnymi zgaszonymi kolorami i wszechobecnym brakiem miłości, pełen lęku, samotności i poczucia wyobcowania.

Szczęśliwy człowiek.avi

Wyróżniony za wartości artystyczne na festiwalu w Saloni ...

Wyróżniony za wartości artystyczne na festiwalu w Salonikach w 2000 r. film jest pełnometrażowym debiutem fabularnym Małgorzaty Szumowskiej. Zanim reżyserka nakręciła "Szczęśliwego człowieka" było o niej głośno w filmowym świecie. Córka znanych krakowskich dziennikarzy, absolwentka łódzkiej Filmówki już w pierwszych realizacjach dokumentalnych wykazała nieprzeciętny talent i umiejętność starannej i wnikliwej obserwacji rzeczywistości. Przebojem weszła na rynek filmowy szkolnymi etiudami i dokumentami zrealizowanymi tuż po studiach, zdobywając prestiżowe nagrody i wyróżnienia w kraju i za granicą m.in. w Tel Awiwie, Bolonii, Tampere, Meksyku. Akcja "Szczęśliwego człowieka" została osadzona w realiach współczesnej rzeczywistości polskiej. To kameralny, pozbawiony efektów komercyjnych rodzinny dramat, rozgrywający się w scenerii ubogich i ponurych miejsc Krakowa. Smutna historia trojga ludzi i ich skomplikowanych relacji uczuciowych. Reżyserka filmu bardziej niż o tempo narracji zadbała o psychologiczne portrety bohaterów, przeżywających życiową tragedię. Krytyka zgodnie podkreślała znakomitą grę przede wszystkim Jadwigi Jankowskiej-Cieślak i Małgorzaty Hajewskiej-Krzysztofik. Specyficzną atmosferę filmu podtrzymują zdjęcia młodych operatorów, Marka Gajczaka i Michała Englerta, którzy umiejętnie ukazują zwykłych ludzi wtopionych w tło brudnych i odrapanych krakowskich kamienic.

Królowa Aniołów.avi

Grzegorzek opowiada o elementarnej sprawie: o miłości. A ...

Grzegorzek opowiada o elementarnej sprawie: o miłości. Albo inaczej, o emocjach, które tę miłość wskrzeszają bądź niszczą. W Rozmowie z człowiekiem z szafy Grzegorzek odprawia gusła - bo tak trzeba określić ten sposób narracji - nad miłością matki do dziecka. W Królowej aniołów posuwa się dalej, śledzi kolejne jej etapy. Odsłania porażające oblicza: uwodzicielskie maski i surowe twarze. Usiłuje znaleźć przyczynę i skutek, powiązać prapoczątek dzieciństwa z późniejszą dojrzałą miłością do kobiety, do mężczyzny. Pyta: dlaczego uczucia tak bolą? Skąd ten strach? Skąd rozpacz? I dodaje: one towarzyszą miłości od dawna, może od chwili, kiedy pojawił się człowiek obciążony marzeniem o harmonii. Dlatego, dla zaakcentowania uniwersalności problemu, akcja Królowej aniołów toczy się jednocześnie w dwóch płaszczyznach - we współczesności i mniej więcej 100 lat temu. Jednak te dwie historie nie płyną obok siebie, one są połowami tej samej całości, swoimi lustrzanymi odbiciami. Maria, w warstwie współczesnej, prezentuje typ silnej kobiety, jako guwernantka jest egzaltowaną panną z rozbudzoną wyobraźnią. Podobnie rzecz się ma z Jakubem - jako lekarz jest zagubiony i neurotyczny, jako ksiądz twardo stąpa po ziemi. Ich splątane historie, historie niekochanych dzieci, zmierzają w jednym kierunku - do odzyskania pierwotnych czystych emocji. Królowa aniołów wymyka się jednoznacznym interpretacjom, ale na pewno stanie się rajem dla psychoanaliz i tropicieli wszelkiej maści osobliwości i kompleksów. Poplątane losy bohaterów aż się proszą o metodyczne rozsupływanie, a nieznośna, religijna ikonografia w gęstej siatce czytelnych symboli nie może umknąć uwadze dociekliwego interpretatora. Jednak te warstwy filmu są zbyt oczywiste, więc być może nie należy ich porządkować w racjonalizujących wywodach. Przecież kiczowatość oleodrukowych Matek Boskich i komunijnych Jezusików ma ożywiać nie tyle plastyczną stronę filmu, co współtworzyć język podświadomych emocji. Ale właśnie tę funkcję w Królowej aniołów o wiele sugestywniej spełniają niesymboliczne przedmioty - kredensy, łoża, krzesła, zegary, porcelanowe figurki, popiersia, wypchane zwierzęta, inkrustowane ramy, a także septyczne pomieszczenia, całkowicie pozbawione barokowej nadmierności. Grzegorzek wraz z operatorem - fenomenalną Jolantą Dylewską - z czułością celebrują każdy szczegół, który na celuloidowej taśmie zaczyna pulsować dziwną energią. Wobec koloru ścian, opadających na kark włosów czy talerza z przekrojoną kiełbasą człowieka już nie ma, w tej panteistycznej w swej istocie wizji świata przestaje być najważniejszy. Fascynujące.

Deborah.avi

"Deborę" pisałem z miłością i trwogą. To była moja piętn ...

"Deborę" pisałem z miłością i trwogą. To była moja piętnasta książka. Pierwsza bezwstydna. Nie unikałem drastyczności. Nie myślałem o krytykach literackich. Wydałem ją w 1991 roku, żeby zapłacić za czynsz. Przez "znajomych znajomych" odnalazł mnie w Krakowie Ryszard Brylski, reżyser z Łodzi. Wrócił z Nowego Jorku, gdzie robił filmy reklamowe i reportaże" - mówił Marek Sołtysik o genezie powstania "Deborah". Debiutancki film Brylskiego jest jednak tylko po części adaptacją powieści. Wcześniej w Chińskiej Dzielnicy Nowego Jorku reżyser usłyszał od starego rabina opowieść o okupacyjnej miłości Polaka i Żydówki. Pisząc scenariusz swobodnie mieszał wątki z książki Sołtysika i historii rabina. Akcja filmu toczy się w małym, prowincjonalnym miasteczku w lecie 1939 roku. Mieszka tu znany malarz Marek Wawrowski wraz rodziną. Zniechęcony do wielkomiejskiego życia artysta pracuje w miejscowym kościółku nad renowacją renesansowych fresków. Pewnego dnia w posiadłości Wawrowskich zjawia się niespodziewanie Kuba Burstin, oficjalnie znany aktor i lew salonowy, nieoficjalnie kochanek żony Marka. Kuba przywozi ze sobą dwie urodziwe kuzynki. W ten sposób dochodzi do pierwszego spotkania Wawrowskiego i Debory. Między malarzem a młodziutką Żydówką z prawniczej rodziny niemal od razu wybucha gorący, namiętny romans. Artysta zafascynowany dziewczyną z trudem zachowuje pozory dobrego męża i ojca. Niebawem żona Wawrowskiego, która źle znosi pobyt na prowincji, razem z synkiem wyjeżdża do Zakopanego. Teraz Marek i Debora mogą się widywać bez przeszkód. Lato wszakże szybko się kończy i na drodze ich uczucia staje wybuch wojny. Film Ryszarda Brylskiego miał premierę zaledwie kilka dnia po "Wielkim Tygodniu" Andrzeja Wajdy, utworze o podobnej tematyce, osadzonym w podobnych realiach. O ile jednak u twórcy "Ziemi obiecanej" temat holocaustu jest nader istotny i pierwszoplanowy, o tyle w "Deborah" stanowi tragiczne, ale tylko tło. Na pierwszy plan wybija się zdecydowanie wątek szalonej, obfitującej w erotyczne uniesienia, miłości Wawrowskiego i Debory. W rolę żydowskiej dziewczyny wcieliła się z powodzeniem Renata Dancewicz. "Debora jest dla mnie najbliższą postacią spośród tych, które zagrałam. To rola dramatyczna, ekspresyjna, a nie jakaś ozdóbka..." - mówiła po premierze filmu aktorka. Partneruje jej Olgierd Łukaszewicz, który początkowo nieco obawiał się, czy zdoła przezwyciężyć "barierę wrażliwości" podczas bardzo śmiałych scen erotycznych. Aktorowi udało się wykreować wiarygodny portret dojrzałego mężczyzny, niespodziewanie ulegającego sile namiętności, prowadzącej do szaleństwa.

Dzień czwarty.avi

W roku 1984 nawet film o Baczyńskim nie uniknął nożyc ce ...

W roku 1984 nawet film o Baczyńskim nie uniknął nożyc cenzora. Z utworu Ludmiły Niedbalskiej wycięto wówczas m.in. nazwisko Czesława Miłosza, który 4 lata wcześniej otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Dziś "Dzień czwarty" można już oglądać w oryginale. Paradokumentalny obraz, odtwarza początkowe dni Powstania. Główny bohater filmu, Krzysztof Kamil Baczyński, ukazany został na tle nierównych walk powstańców z hitlerowcami oraz licznych retrospekcji, w których wiele miejsca poświęcono jego żonie, Barbarze. Ludmiła Niedbalska zaakcentowała to, co w postaci autora "Śpiewu z pożogi" naturalne, codzienne, zwykłe. Powstał portret nie tyle genialnego poety, co człowieka przedwcześnie dojrzałego, wrażliwego i świadomego tragizmu historii. Reżyserka przygotowywała się do realizacji "Dnia czwartego" niezwykle skrupulatnie. Nie tylko studiowała materiały dotyczące Powstania, ale też zbierała - wcześniej nie publikowane - relacje naocznych świadków ostatnich godzin życia Baczyńskiego. Na odtwórcę głównej roli wybrała Krzysztofa Pieczyńskiego. Zaryzykowała, albowiem typ urody i wiek tego aktora różnił się nieco od fizjonomii i wieku poety. Ryzyko wszakże się opłaciło. Pieczyński zebrał świetne recenzje. Jeden z krytyków tak pisał o jego kreacji: "Pełnia prawdy, osiągniętej środkami tak delikatnymi, że zbliżyć się tu można tylko na tę odległość, jaką wyznacza najbardziej chyba przejmujący wiersz Baczyńskiego "Elegia o chłopcu polskim". Wtórował mu inny: "Baczyński stał się wielką kreacją Krzysztofa Pieczyńskiego, zgodną z koncepcją całości; trafność reżyserskiego wyboru odtwórcy głównej roli nie ulega wątpliwości. Grał bez cienia sztuczności, bez cienia patosu, z ogromną powściągliwocią". Kolejną zaletą filmu jest też bezbłędne wtopienie w tkankę narracji materiałów archiwalnych. Autorka ukazała rzeczywistość Powstania bez patosu i wzniosłej symboliki. Nawet heroizm dwudziestokilkuletnich żołnierzy wolny jest od - właściwej często młodości - egzaltacji. Nie znaczy to oczywiście, że "Dzień czwarty" jest filmem pozbawionym dramatyzmu. Jeśli ktoś, tak jak Ludmiła Niedbalska, brał udział w Powstaniu, to nie może o nim mówić bez emocji.

Wyrok na Franciszka Kłosa.avi

"Wyrok na Franciszka Kłosa" to poruszająca historia mało ...

"Wyrok na Franciszka Kłosa" to poruszająca historia małomiasteczkowego granatowego policjanta, świetnie zagranego przez Mirosława Bakę. Świat wartości Franciszka Kłosa jest prosty. Trzeba jak najlepiej wykonywać swoją pracę, by mieć środki na utrzymanie rodziny. Zawód policjanta zaś polega na wypełnianiu rozkazów przełożonych. Przełożonymi są hitlerowcy. Należy zatem ścigać polskich konspiratorów, prześladować Żydów, a kiedy nie ma wyjścia - strzelać i zabijać. Wydaje się, że imponderabilia takie, jak patriotyzm czy wierność religii katolickiej nie mają dla Kłosa znaczenia. Czy rzeczywiście? Pomimo prostoty swego rozumowania, bohater czuje rosnący niepokój sumienia. Stara się topić go w alkoholu. Wódka jednak przestaje wystarczać, gdy Kłos otrzymuje list od podziemnego sądu, wydającego nań wyrok śmierci za zdradę. Niepokój zmienia się w paniczny strach. Po uliczkach rodzinnego miasteczka Kłos chodzi teraz z rozpiętą kaburą, oglądając się na wszystkie strony. Pije coraz więcej, coraz gorliwiej służy też hitlerowcom, dla których stanowi zastanawiający i zarazem groteskowy fenomen. Tymczasem zaczynają ginąć znajomi Kłosa, podobnie jak on skazani przez podziemie na śmierć. Coraz bardziej zagubiony i przerażony policjant próbuje rozpaczliwie szukać wyjścia ze swojego opłakanego położenia. Jest jednak na to zbyt słaby. Porzuciwszy ostatnią deskę ratunku, zatraca się całkowicie w mrocznych odmętach zła.

Enak.avi

Karol Penakowski, polski emigrant żyjący w USA pod nazwi ...

Karol Penakowski, polski emigrant żyjący w USA pod nazwiskiem Charles Enak, decyduje się na lot w kosmos, aby wypełnić misję specjalną NASA. Leci samotnie. Wbrew umowie jednak nie przekazuje z pokładu Observera żadnych meldunków - milczy. Po osiągnięciu orbity komunikuje, że nie wróci na Ziemię. Wyłącza urządzenia pokładowe, umożliwiające sprowadzenie statku z orbity. Enak posiada niezwykłą zdolność oddziaływania na podświadomość. Na całym świecie młodzi ludzie niszczą urządzenia służące łączności, system informacji zostaje zlikwidowany.. Film science fiction pokazujący protest niezwykłego człowieka przeciw manipulacji jego osobą.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin