Całe zdanie nieboszczyka

Pułkownik Jedlina z komendy głównej w Warszawie wzywa pilnie Joannę do Palmir, nie podaje jednak umówionego hasła. Mimo to Joanna jedzie na spotkanie. Na miejscu czeka na nią tajemniczy mężczyzna, który twierdzi, że jest wysłannikiem Jedliny.

Pod słonecznym greckim niebem kwitnie romans Joanny z przystojnym blondynem, który niespodziewanie oznajmia, że musi wyjechać w pilnej sprawie. Okazuje się, że nowy znajomy poszukuje pewnej kobiety. Z jego wypowiedzi wynika, że chodzi właśnie o Joannę i że pracuje na zlecenie mafii.

Zastępca inspektora Jensena dochodzi do wniosku, że już gdzieś widział długonosego mężczyznę, który śledził Alicję. Policja wpada też na trop fałszywego policjanta i odkrywa, że najprawdopodobniej był to niejaki Arne. Joanna uwięziona w lochach zamku Chaumont wytrwale robi podkop.

Joanna opuszcza Brazylię na jachcie, który ukradła gangsterom. Płynie w kierunku Europy, nie mając pojęcia o żeglowaniu. Przerażona, zmęczona i głodna uruchamia na chybił trafił różne przyrządy nawigacyjne i przy okazji dokonuje zaskakujących odkryć. Znajduje bowiem na jachcie skład broni i amunicji oraz dużą sumę pieniędzy.

Joanna, młoda, atrakcyjna pani architekt, mieszka i pracuje w Kopenhadze. Któregoś dnia w założonej dla niepoznaki czarnej peruce wyrusza do "jaskini hazardu". W kasynie Joannie los sprzyja. Gdy wygrywa kolejną znaczącą kwotę, wybucha zamieszanie. Okazuje się, że policja urządziła nalot na lokal. W tym zamieszaniu zostaje postrzelony tajemniczy łysy mężczyzna i resztkami sił wypowiada pewien szyfr.