Krajewska-Szukalska Zofia, Bohdanowicz Zygmunt - Bezpieczny świadek.pdf

"Nie jest łatwo zabić człowieka, który przez 24 godziny pozostaje pod opieką lekarzy, pielęgniarek, a poza tym przebywa cały czas w tłumie innych ludzi"
To trafne spostrzeżenie może być mottem opowiadania nietypowego, jak na kryminał - czytelnik od czwartej strony wie, kto zabił, a krótko potem poznaje personalia mordercy, jego status społeczny (niski), miejsce pracy, upodobania, nawyki i inne. Problemem jest tylko jedno - czy naoczny świadek, osoba, która mordercę widziała, rozpoznała i zlokalizowała, a nawet potrafi to udowodnić , znajdzie kogoś, kto serio potraktuje jej słowa ; a nawet czy znalezienie kogoś takiego wystarczy w zestawieniu z machiną śledczo-medyczną; bo ta, jak każda zbiurokratyzowana instytucja, najbardziej pragnie świętego spokoju i siłą bezwładu skutecznie broni się przed każdym wysiłkiem, którego może uniknąć.
Świadek bezpieczny, z punktu widzenia przestępcy, to świadek, któremu nikt nie wierzy, a nawet nikt go nie słucha - pacjent szpitala psychiatrycznego. Czytelnik przekonuje się, że o wiele łatwiej jest zabić niż wpakować kogoś do psychuszki. Opis morderstwa zajmuje dwie linijki, wysiłki zabójcy związane z wysłaniem bohatera do szpitala i zostawieniem go tam do końca jego życia to cała reszta opowiadania