Defcon

W grze mamy do dyspozycji stosunkowo mało rodzajów jednostek. Są to pancerniki, które zapewniają osłonę, lotniskowce transportujące samoloty, oraz łodzie podwodne wyposażone w broń nuklearną krótkiego zasięgu i torpedy służące do posyłania na dno samotnych statków wroga.
Z lotniskowców i baz lotniczych w każdej chwili możemy poderwać myśliwce, które zapewniają osłonę i zwiad, oraz bombowce strategiczne, latające fortece o dalekim zasięgu, wypełnione konwencjonalnymi bombami do zatapiania wrogich okrętów i niszczenia instalacji przeciwnika, a także w rakiety z głowicami jądrowymi średniego zasięgu. Bombowce są łatwo wykrywalne i bez osłony myśliwców stają się łupem dla drapieżnych ptaszków, lub ognia z pancerników, czy baz naziemnych.
Kluczową bronią i głównym aktorem gry są oczywiście rakiety interkontynentalne z głowicami jądrowymi. Pojawiają się z nikąd i zamieniają całe metropolie w świecące nocą pustkowia, karmę dla liczników Geigera. Jedyna obroną przed nimi są umiejętnie rozmieszczone stacje radarowe, w połączeniu z bazami rakietowymi (elementami tarczy rakietowej), które jako jedyne są zdolne zestrzelić pociski nuklearne wroga. Bazy rakietowe mają jednak spora wadę, działają w danej chwili tylko w jednym z dwóch trybow. Obrony przeciwlotniczej, jako ochrona przed samolotami i rakietami wroga, lub trybie wyrzutni rakiet z głowicami jądrowymi. Wadą tego drugiego trybu jest to, ze wraz z pierwszym wystrzelonym pociskiem atomowym, pozycja wyrzutni zostaje ujawniona dla wszystkich graczy. W trybie tym jest ona bezbronna na ostrzał wroga (w systemie tarczy obronnej tworzy się luka), do czasu ponownego przełączenia w stan obrony przeciwlotniczej. Przełączanie zajmuje jednak drogocenne minuty, ciągnące się niemiłosiernie.


Po ustawieniu pionków i figur na mapie świata, zaczyna się gra w chowanego, potajemne przemieszczane flot na dogodne pozycje, zwiad i skradanie się do linii wroga. Wraz z nadejściem statusu DEFCON 4, zaczynają działać radary stacjonarne i mobilne na statkach oraz samolotach. Pomimo, iż w DEFCON 4 pojawiają się pierwsze jednostki wroga, to nadal trwa zawieszenie broni, zwane pokojem. DEFCON 3 rozpoczyna wojenna zawieruchę.
Floty ścierają się ze sobą, starając się wyrąbać salwami ognia dostęp do terytorium nieprzyjaciela. Podczas gdy pancerniki, lotniskowce i samoloty zamieniają się w ozdoby dna morskiego, powolne okręty podwodne suną nieuchronnie ku wrogim wybrzeżom, by z zaskoczenia zaatakować radary, wyrzutnie i lotniska.
DEFCON 2 to dalsza eskalacja konfliktu, bombowce strategiczne płyną ponad poziomem chmur, wyczekując na rozkaz odpalenia rakiet nuklearnych średniego zasięgu, gdy DEFCON 1, rozbrzmi wraz z gwizdem rakiet interkontynentalnych wyskakujących z podziemnych silosów.
DEFCON 1 - wojna totalna, której nie da się wygrać, a wszystkie wysiłki należy włożyć w to, by przegrać jak najmniej. W poprzednich fazach rozgrywki chodziło o osłabienie potencjału militarnego przeciwnika. DEFCON 1 to walka o przetrwanie, oraz zemsta na nic nie winnej ludności cywilnej przeciwnika ideologicznego. A wszystko przez to, że mają przywódców na tyle głupich i bezlitosnych, by rozpętać Armagedon, który pochłania setki milionów istnień po wszystkich stronach konfliktu. Najgorsze jest jednak to, że gdy zabraknie już guzików do naciskania, to ci, co przeżyją zaczynają zazdrościć tym, co wyparowali.


Pomimo tak smutnego przesłania, gra DEFCON to produkt świetny, zapewniający wielką porcje emocji, z każdą kolejna rozgrywką. Grafika stoi na najwyższym klimatycznym poziomie, jaki można wymagać od tej gry. Gdyby zastąpić ja renderowanymi grafikami 3d pocisków i okrętów, czy teksturowanymi mapami satelitarnymi, efekt byłby o wiele gorszy. Natomiast to, co zaoferowali twórcy gry, czyli ekrany strategiczne i niesamowita muzyka w tle, powoduje, ze ciarki chodzą po plecach, z każdym kolejnym pociskiem nuklearnym wroga wchodzącym w przestrzeń powietrzna naszego kraju. Każdy rozbłysk nuklearny zabija w okamgnieniu setki tysięcy istnień. To musi budzić emocje. Twórcy pokazali nam przerażającą magię broni masowej zagłady. Umożliwili przeprowadzenie wojny termojądrowej, na tyle realnie na ile to możliwe i przekonanie się o tym, iż wojny nuklearnej nie da się wygrać.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder