Saga o Kotołaku.zip

Pod koniec lat 80. nieznany debiutant Konrad T. Lewandowski stworzył niezapomnianą postać Kotołaka Ksina (nominacja do nagrody im. Janusza Zajdla za rok 1991). Dziesięć lat później inny Konrad T. Lewandowski, już czołowy autor i publicysta polskiej SF i fantasy, na życzenie czytelników zmierzył się z własną legendą i samym sobą z przeszłości - upartym amatorem o zdumiewających pomysłach. Powstał "Ksin Drapieżca" - trzecia część przygód Kotołaka. Dwie starsze części zyskały inne zakończenie, wiele scen zostało zmienionych i poszerzonych. Wszystko razem za sprawą świeżych pomysłów stworzyło jedną całość z nową wersją powieści "Różanooka". Powstała saga o Kotołaku, której autorami są dwaj ludzie o tym samym imieniu i nazwisku, ale o zupełnie różnej wiedzy i doświadczeniu. Każdy z nich wniósł to, co miał najlepszego...

Redren słuchał tego z osłupieniem i szeroko otwartymi oczami. - Państwo wampirów i strzyg...?! - wyszeptał zdławionym głosem. - Tak, panie, tłumaczę wszytko co do słowa - odezwał się Rodmin. - Wielka Matka uważa, iż nie może być tak, że nadistoty kryją się w norach i lasach, a nędzni ludzie tępią je i prześladują. Czas skończyć z takimi prawami. Wielka Matka chce stworzyć nowe; wedle nich nagrodą za zasługi za życia będzie prawo żywota po śmierci... - Wystarczy, dość! - Redren ukrył twarz w dłoniach. Strzyga powoli, majestatycznie ruszyła do wyjścia. Ktoś musiał podsłuchiwać pod drzwiami, gdyż usłużnie otwarto je przed nią. Wyszła na korytarz, a wtedy stłoczeni na nim żołnierze rozstąpili się pośpiesznie formując podwójny szpaler. Kiedy znalazła się między nimi, padł służalczy rozkaz: - Przed siebie broń! Szybki metaliczny szczęk rozległ się w chwili, gdy gwardia oddawała honory...