Powstanie Styczniowe 1863 r. - płk. Dionizy Czachowski.mp4

Powstanie Styczniowe 1863 r. płk. Dionizy Czachowski - bez wolności trudno żyć...

Feliks Dionizy Czachowski urodził się w 1810 r., we wsi Niedabyl nad Pilicą, w rodzinie szlacheckiej, jako jedno z 5-rga dzieci Joanny z Krzyżanowskich i Józefa Czachowskiego. Był blisko spokrewniony z Fryderykiem Chopinem. W 1829 r. ukończył Gimnazjum Pijarów w Radomiu. W 1831r. założył rodzinę, a w 1839r. odziedziczył po swej babce Katarzynie z Humięckich Czachowskiej znaczny majątek Worobijówkę na Ukrainie. Przeniósł się tam z żoną i czworgiem dzieci. W Worobijówce przychodzi na świat jeszcze troje ich dzieci.
Tuż po wybuchu Powstania Styczniowego, Czachowski zgłosił się wraz z dwoma synami w punkcie zbornym pod Św. Krzyżem. Przydzielony do oddziału Mariana Langiewicza, został mianowany szefem sztabu. Następnie, w stopniu majora dowodził batalionem, który wyróżniał się karnością i męstwem. Swoją służbę dla Powstania rozpoczął od potyczek w rejonie Baranowskiej Góry, Rejowa, Suchedniowa i Staszowa. Przy boku Langiewicza przebył szlak ponad 450km, zawsze w pierwszej linii ognia. W bitwie o klasztor na Św. Krzyżu, wykazał się odwagą i sprytem dowódczym. W najkrwawszej bitwie, pod Małogoszczą, batalion Czachowskiego bardzo skutecznie osłaniał odwrót Langiewicza.Czachowski wykazał się męstwem w bitwach: pod Pieskową Skałą i Chrobrzem. Pod Grochowiskami, przebijając się przez kolumny rosyjskie , dostał się do lasu i opuścił rozsypujące się oddziały gen.Langiewicza, który z resztkami powstańców udał się do Galicji. Czachowski nie dostrzeżony przez wroga, przedarł się do lasów iłżeckich, gdzie przygotował oddział do dalszej walki.
Wraz z innymi trzema oddziałami (Grylińskiego, Łopackiego i Kononowicza), zorganizował demonstracyjny marsz w stronę Iłży i Radomia, siejąc przestrach okolicznych załóg rosyjskich. Rząd Narodowy docenił skuteczność działań Czachowskiego i poprzez swojego specjalnego wysłannika, mianował go naczelnikiem wojennym województwa sandomierskiego.
Niedługo potem doszło do zwycięskich bitew z Rosjanami: pod Stefankowem oraz Borią i Jeziorkiem (zginął tam dowódca rosyjski Klewcow i 90 jego żołnierzy), ale pod Rzeczniowem, zaskoczone jego zjednoczone oddziały, uległy rozsypce, by później pozbierać się w jeden 400-500- osobowy oddział. W największych potem starciach: pod Radzanowem, Rusinowem i Bobrzą, oddział ten, zadając wrogowi znaczne straty, wymykał się z jego obław i zasadzek . 11czerwca 1863 r. osaczony oddział płk. Czachowskiego, po wydostaniu się z obławy, został decyzją Czachowskiego rozpuszczony pod Ratajami, koło Wąchocka, z nadzieją, że wkrótce będzie odtworzony.
6 listopada 1863r., w Krępie Kościelnej, powstańcy zostali zaskoczeni przez Rosjan. Po zaciętej obronie i dramatycznej próbie wydostania się z matni, walcząc do końca, Czachowski poniósł śmierć pod Jaworem Soleckim, nieopodal majątku swojej córki Julii Leszczyńskiej, zamieszkującej tam ze swym mężem.