Amy Tan - Córka nastawiacza kości.djvu

Soheir Khashoggi - Miraże

Soheir Khashoggi, w swojej pasjonującej opowieści o ucieczce młodej kobiety ku wolności, zabiera nas do tajemnego świata bliskowschodniej arystokracji i odkrywa realia życia kobiet we współczesnych haremach.

Anchee Min - Cesarzowa Orchidea

Oparta na faktach historycznych najnowsza powieść Min napisana w stylu słynnych Wyznań gejszy to opowieść o losach jednej z siedmiu oficjalnych żon cesarza Chin Xianfenga. Choć współcześni uważają ją za despotkę, Min przedstawiała ją jako pełną wdzięku i uczuć kobietę, głęboko kochającą kraj i męża, ale nie umiejącą odnaleźć się w świecie coraz bardziej ulegającym wpływom obcych kultur.

Gao Xingjian - Góra duszy

Odyseja w czasie i przestrzeni poprzez prowincjonalne Chiny, relacja z jedynej w swoim rodzaju wędrówki, w której realność splata się z fikcją, przeszłość z teraźniejszością, a konkret z metaforą. Ta epicka, pikarejska powieść skrzy się olśniewającymi epizodami - historiami z dziejów starożytnych Chin, baśniami ludowymi, wspomnieniami z czasów dzieciństwa i rewolucji kulturalnej, rozważaniami filozoficznymi, pełnymi namiętności scenami erotycznymi - i jak żadna inna oddaje różnorodność i bogactwo życia.

Shan Sa - Dziewczyna grająca w go

Od roku 1931 ostatni chiński cesarz panuje, nie mając władzy, w Mandżurii okupowanej przez armię japońską. Sfery arystokratyczne w próżnych rozrywkach starają się zapomnieć o wojnie i jej okrucieństwach, a młodziutka, szesnastoletnia licealistka grywa w go na Placu Tysiąca Wiatrów. Na planszy pokonuje wszystkich przeciwników. Dziewczyna grająca w go pozna swego najważniejszego przeciwnika: japońskiego oficera, twardego jak stal, niewiele od niej starszego, wierzącego w imperialistyczną utopię. Stają naprzeciw siebie w grze, zakochują się w sobie bez jednego gestu, aż po kres, podczas gdy Chiny chwieją się pod ciosami okupanta, który morduje, łupi, torturuje. Jak można pokochać swojego kata? – pyta Shan Sa pozostawia swoich bohaterów wojnie tak jak w grze w go.

Elif Şafak - Pchli pałac

Pałac Cukiereczek to nazwa stambulskiej kamienicy, którą w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia Paweł Pawłowicz Antipow, rosyjski arystokrata-emigrant kazał wybudować dla swej umierającej żony. Posesję wzniesiono na ruinach dwóch cmentarzy: muzułmańskiego i ormiańskiego, na których swego czasu znaleziono groby pewnego Mędrca. Nigdy jednak nie udało się ustalić, która z mogił jest prawdziwa… Trzydzieści lat po śmierci właścicieli kamienica podupadła i została opanowana przez pchły, którym walkę wypowiedzieli obecni – bardzo nietuzinkowi… – lokatorzy. Wplątani w skomplikowane rodzinne i sąsiedzkie układy, kłócą się i godzą, śmieszą, wzruszają i szokują. „Pchli pałac” to opowieść o nich i ich barwnych biografiach. To także opowieść o Stambule gdyż Pałac Cukiereczek jest jego symboliczną miniaturą.