Paul Merton w Indiach cz.1.avi
-
- A FILMY [avi] -
- A 2019 - 2020 DRAMATY -
- A 2019 - 2020 KOMEDIE -
- A FILMY [HD] [720p] [avi] -
- A Filmy 2019 - 2020 - 2021 PREMIERY -
- A filmy polskie 2019 - 2021 HD -
- A Filmy 2018 zagr -
- A Filmy 2019 zagr -
- A Filmy 2020 -
- A FILMY NOWOSCI 2020 -
- A NAJNOWSZE FILMY 2020 -
!!!!3890 FILMÓW -
[] FILMY EUROPEJSKIE -
[] FILMY PRZYRODNICZE -
___STARE DOBRE FILMY -
} FILMY [ 1930 - 2016 ] -
} FILMY PREMIERY 2016 1828 plików -
} Horror - Różne -
} HORROR KLASYKA 1980-1999 -
} Thriller - HD ★★★★★★★★★★★★★★ -
A ▉ ▉ ▉ FILMY THRILLERY -
AA NOWOSCI 2016 -
--dramaty 163 filmy -
FILMY NOWOSCI 2016 -
Filmy Austria -
Filmy Belgia -
Filmy Czechy -
Filmy Dania -
Filmy Estonia -
Filmy Finlandia -
Filmy Francja -
Filmy Grecja -
Filmy Hiszpania -
Filmy Holandia -
Filmy Irlandia -
Filmy Islandia -
Filmy Izrael -
Filmy Jugosławia -
FILMY KRYMINALNE 219 -
Filmy Niemcy -
Filmy Norwegia -
Filmy Rosja -
Filmy Rumunia -
Filmy Szwecja -
Filmy Turcja -
Filmy Wielka Brytania -
Filmy Włochy -
Filmy ZSRR -
Ruskie -
stare kino polskie 282 filmy
Do wybuchu III wojny arabsko-izraelskiej w czerwcu 1967 roku przyczyniło się wiele czynników geopolitycznych. Gdyby rozpatrywać każdy z nich z osobna, żaden nie był wystarczająco poważny, by usprawiedliwić konflikt zbrojny między sygnatariuszami Karty Narodów Zjednoczonych z 1945 roku. Państwo Izrael powstało 14 maja 1948 roku po wygaśnięciu utworzonego po I wojnie światowej mandatu brytyjskiego w Palestynie. Niedługo potem armie 5 krajów arabskich - Egiptu, Iraku, Jordanii, Libanu i Syrii - dokonały inwazji na terytorium nowo powstałego państwa. Dla Izraelczyków I wojna arabsko-izraelska z lat 1948-49 stała się wojną o niepodległość. Jerozolima - główny ośrodek trzech światowych religii - stała się miastem podzielonym. Żaden kraj arabski nie uznał państwa Izrael ani nawet jego prawa do istnienia.
Poszukiwanie obcych form życia zawsze ekscytowało ludzi na Ziemi. Przemierzymy zatem kosmos, by przyjrzeć się odległym światom i znaleźć odpowiedź na największe pytanie: "Czy ktoś tam jest ?".
Wyruszamy na poszukiwanie czarnych dziur - kosmicznych potworów, zdolnych pożerać całe gwiazdy. A naukowcy wciąż odkrywają coraz więcej czarnych dziur. Czy zagrażają również naszej planecie ?
Mamy szczęście że ciągle żyjemy. Wszechświat bowiem nieustannie próbuje nas unicestwić. Od momentu pojawienia się organizmów na Ziemi, przynajmniej dwadzieścia razy życie wisiało na włosku…
Próbując wyjaśnić fizykę takich atrakcji Yellowstone jak gejzer Old Faithful, geolodzy odkryli z przerażeniem, że teren parku to olbrzymi wulkan, który z pewnością kiedyś wybuchnie.
W latach 1950-53 na Półwyspie Koreańskim toczyła się wojna, w którą zaangażowały się światowe mocarstwa. Sytuacja międzynarodowa była jeszcze bardziej napięta niż podczas kryzysu kubańskiego i wydawało się, że trzecia wojna światowa może wybuchnąć w każdym momencie. Obie strony podejrzewały, że wojna w Korei jest wstępem do większego i groźniejszego konfliktu na skalę światową. Po raz pierwszy i ostatni w historii zimnej wojny na polu bitwy spotkały się jednocześnie Chiny i Związek Radziecki z jednej strony i Stany Zjednoczone wraz z zachodnioeuropejskimi sojusznikami z drugiej . Armie Chin brały udział w wielkich starciach lądowych z wojskami ONZ. O dominację w powietrzu nad Koreą Północną walczyły samoloty chińskie, radzieckie i amerykańskie. Konflikt ten zmienił stosunki między Wschodem a Zachodem i miał kluczowe znaczenie dla zmiany sposobu prowadzenia wojen.
Chociaż wojna z Persami była dla Aleksandra najważniejszym celem politycznym i militarnym, musiał on najpierw uporać się z konfliktem w samej Grecji. Aleksander przemaszerował wraz ze swoim wojskiem przez Tesalię i Termopile (w 336 ropku p.n.e.) i to już wystarczyło, by zniechęcić greckie polis do prób odzyskania samodzielności w polityce międzynarodowej. Aleksander szybko został uznany za następcę swojego ojca we wszystkim, co dotyczyło wojny z Persami. Wczesną wiosną 334 roku p.n.e. stanął na czele armii, która ruszyła przez Trację nad Hellespont. Według najbardziej wiarygodnych szacunków Aleksander prowadził 30 tysięcy piechoty, zarówno ciężkiej, jak i lekkiej (w tym łuczników). Jazda liczyła najprawdopodobniej 5100 żołnierzy.
Działania wojenne na płaskowyżu wokół Khe Sanh trwały przez ponad rok. W rzeczywistości była to nie jedna bitwa, a seria połaczonych ze sobą starć. Żadne z nich nie miało decydującego znaczenia strategicznego, a mimo to media poświęcały im nieproporcjonalnie dużo uwagi. Obronę Khe Sanh przyrównywano stale do obrony Dien Bien Phu przez wojska francuskie 13 lat wcześniej. Przez 77 dni oblężenia prasa wciąż wróżyła klęskę piechoty morskiej. Mimo pewnych podobieństw obie bitwy pod względem taktyki i strategii miały ze sobą niewiele wspólnego. Media nie dostrzegały, że w bitwie o Khe Sanh brało udział zaledwie 6680 marines, zaś przeciwnik musiał użyć aż 4, a potem 5 dywizji, które zablokowane pod Khe Sanh nie mogły wesprzeć ofensywy "Tet"
Po zakończeniu II wojny światowej, 4 września 1945 roku, południe Korei zajął XXIV Korpus Armii Stanów Zjednoczonych. Północ była okupowana przez Armię Czerwoną od 12 sierpnia. Kraj podzielił się na dwie części; granicę wyznaczał 38. równoleżnik przebiegający na północ od Seulu. Chociaż ONZ próbowała zorganizować wybory władz, które zjednoczyłyby obie części kraju, starania te nie dały żadnego rezultatu. Wojska północnokoreańskie przekroczyły 38. równoleżnik o godzinie 4.00 dwudziestego piątego czerwca 1950 roku. Ani Amerykanie, ani Koreańczycy z Południa nie byli na to przygotowani. Generał Douglas MacArthur stworzył plan desantowego ataku, którym chciał zaskoczyć nieprzyjaciela i przeciąć mu linie komunikacji, co zmusiłoby wojska północnokoreańskie do wycofania się za 38. równoleżnik. Ponieważ armia amerykańska i południowokoreańska była wówczas na skraju klęski, wielu uznało ten plan za zuchwały, nierozważny i skazany na porażkę.
Europejscy monarchowie, widząc upadek Bastylii, obalenie francuskiego króla i ustanowienie władzy konstytucyjnej, powinni byli natychmiast zdecydować się na wojnę z rewolucjonistami, choćby po to, by zabezpieczyć się przed wybuchem podobnych rewolt w swoich krajach. Tak się jednak nie stało, przede wszystkim z powodu wydarzeń w innych częściach Europy, głównie na wschodzie. Fryderyk Wilhelm II, dumny ze zdobycia Holandii w roku 1787 i zadowolony z nabytków terytorialnych podczas pierwszego rozbioru Polski, liczył na dalsze zdobycze: Gdańsk i Toruń. Z kolei Austriacy i Rosjanie byli zajęci toczeniem wojen ze Szwecją i Turcją. Ponieważ wszystkie potęgi kontynentalnej Europy były zaangażowane przez dwa lata w intrygi i konflikty we wschodniej Europie, Francuzi mogli bez przeszkód, niemal niezauważenie, pielęgnować nowo narodzoną rewolucję.