Portret członków cechu sukienników, 1662.jpg

BIOGRAFIA:
RAFAEL:Raffaelo Santi (1483–1520), włoski malarz i architekt; jeden z najwybitniejszych artystów dojrzałego renesansu; uczeń m.in. Perugina; 1500–04 kompozycje rel. (seria Madonn), portrety księcia Urbino; 1504–08 we Florencji, gdzie zetknął się z dziełami Leonarda da Vinci i Michała Anioła; 1509–20 w Rzymie, w służbie papieży Juliusza II i Leona X; 1515 mianowany konserwatorem staroż. zabytków Rzymu; 1514–20 kier. budowy Bazyliki Św. Piotra. Projektował m.in. w Rzymie: kościół S. Eligio degli Orefici (od 1509), kaplicę Chigi przy kościele S. Maria del Popolo (od 1512), willę Madama (1516) oraz we Florencji pałac Pandolfini (od 1518). Główne dzieła mal.: freski w apartamentach papieskich (stanzach) w pałacu watykańskim — Stanza della Segnatura (1509–11, m.in. Szkoła Ateńska), Stanza d'Eliodoro (1511–14, m.in. Wypędzenie Heliodora ze świątyni); freski w willi Farnesina (Triumf Galatei 1514), w Loggiach Watykańskich (1517–19, wraz z G. Romano i G. da Udine), gdzie wprowadził typ ornamentyki zw. groteską; liczne obrazy sztalugowe o tematyce rel. (Zaślubiny Marii — Sposalizio 1504, Złożenie do grobu 1507); słynne obrazy Madonny, w których dążył do stworzenia idealnego typu postaci kobiecej (Madonna del Granduca ok. 1505, Madonna Sykstyńska ok. 1513, Madonna della Sedia 1516), oraz portrety (La Fornarina 1515, Baldassare Castiglione 1516, Leon X z kardynałami Giulio Medici i Luigi Rossi ok. 1518); 1515–16 kartony do arrasów (Dzieje Apostolskie) dla Kaplicy Sykstyńskiej. Rafael stworzył styl pełenharmonii, spokoju, powagi i klas. piękna; jego dzieła cechuje doskonałość formy i kompozycji; w późnych pracach (m.in. Przemienienie na Górze Tabor) wprowadził ujęcia już manierystyczne, które rozwiną jego uczniowie (np. G. Romano); twórczość Rafaela wywarła ogromny wpływ na sztukę eur., stając się też jedną z podstaw akademizmu.