Bez znieczulenia, 1978, reż. Andrzej Wajda, PL.avi

"Bez znieczulenia", 1978, reż. Andrzej Wajda, wyst.: Zbigniew Zapasiewicz, Ewa Dalkowska, Andrzej Seweryn, Krystyna Janda, Emilia Krakowska, Roman Wilhelmi i in. Scenariusz: Agnieszka Holland, Andrzej Wajda. Muzyka: Jerzy Derfel. Nagrody: Złoty Lew Polish Film Festival 1978, nominacja do Złotej Palmy i Prize of the Ecumenical Jury Cannes Film Festival 1979.

Obraz, którym Andrzej Wajda wpisał się w nurt kina moralnego niepokoju; "Bez znieczulenia" to gorący, polityczny film, w którym reżyser pokazuje funkcjonujące w PRL mechanizmy niszczenia ludzi niezależnych i niepokornych.

Jerzy Michałowski (Zbigniew Zapasiewicz) jest znanym korespondentem zagranicznym, człowiekiem o dużym autorytecie, dziennikarską gwiazdą. Bohater osiągnął poziom, na którym, jak mu się wydaje, nie trzeba się zbytnio liczyć ze słowami. Jest w błędzie; w gierkowskiej Polsce polityczna ostrożność i nawyk chodzenia na kompromisy to cnoty niezbędne każdemu, kto chce robić karierę. W telewizji został wyemitowany program telewizyjny z udziałem Jerzego. Występ dziennikarza bardzo nie spodobał się władzom. Kiedy telewizja pokazywała nagranie, bohater był akurat za granicą. Po powrocie poczuł, że grunt usuwa mu się spod nóg. Kolejna zagraniczna podróż Jerzego zostaje odwołana. Skasowane zostają również jego wykłady na uniwersytecie. Dziennikarz traci nawet przywilej prenumerowania zagranicznej prasy. Jeszcze przed chwilą w centrum uwagi, Jerzy znajduje się teraz w zawodowej pustce. Co gorsza, wydarzenia te zbiegają się z kryzysem w życiu osobistym. Od Jerzego odchodzi żona Ewa (Ewa Dałkowska), zabierając dzieci. Dla bohatera ta decyzja jest kompletnym zaskoczeniem; Jerzy nie rozumie i nie potrafi pogodzić się z postępowaniem żony. W końcu odkrywa, że Ewa związała się z jego najgorszym wrogiem (Andrzej Seweryn). Proces rozwodowy okazuje się ponurą farsą, podczas której Jerzy jest oczerniany za pomocą oczywistych kłamstw. Niedługo potem w mieszkaniu dziennikarza wybucha piecyk gazowy. Jerzy ginie - i nie jest jasne czy był to wypadek, czy też samobójstwo.

"Bez znieczulenia" był następnym filmem ANDRZEJA WAJDY po "Człowieku z marmuru". Był także następnym krokiem reżysera w stronę kina jawnie zaangażowanego politycznie. W "Człowieku z marmuru" Wajda mówił o czasach stalinowskich. W "Bez znieczulenia" poszedł dalej - tym razem krytykował rzeczywistość współczesnej, gierkowskiej Polski.