Wilczy Szaniec

Wilczy Szaniec - Główna kwatera Hitlera

Opis:

Nazwa "Wilczy Szaniec" (po niemiecku Wolfenschanze). Pochodzi od pseudonimu partyjnego Hitlera - "Pan Wilk". Fuhrer podobnie nazwał również i inne swoje kwatery: Wilkołak, Wilczy Jar i Wilczy Jar II. Na usytuowanie kwatery wybrano okolice wsi Gierłoż, położonej na wschód od Kętrzyna, czy też raczej Rastenburga, jak się wówczas nazywał. Był to teren Prus Wschodnich. Bagnisty, pagórkowaty, pokryty gęstym lasem mieszanym - bardzo trudny dla projektantów i budowniczych. Dawał jednak duże możliwości zamaskowania kwatery, a także jej obrony przed atakiem sił spadochronowych. Przed wojskami lądowymi w naturalny sposób kwaterę chronił pas wielkich jezior mazurskich. Ponadto Prusy Wschodnie były silnie ufortyfikowane. Wsparcie zapewniała między innymi twierdza Boyen w Giżycku, jeden z elementów Giżyckiego Rejonu Umocnionego. Pod względem bezpieczeństwa obszar ten był idealny na lokalizację kwatery. Dla budowy istotna była przebiegająca w pobliżu droga oraz linia kolejowa, które pozwoliły na transport maszyn i materiałów. Przy tym wszystkim mieszkało tu mało ludności, dzięki czemu całą tę ogromną operację można było wykonać, unikając większych przesiedleń i zarazem zwracania na nią uwagi. Utrzymanie lokalizacji kwatery w tajemnicy, stanowiło jednen z priorytetów budowy. Jednakże alianci, nawet wiedząc już gdzie leży - nigdy nie zdecydowali się na jej zbombardowanie. Główna kwatera Hitlera, liczyła sobie około 2 i pół tysiąca metrów kwadratowych. Początkowo było tu zaledwie kilka, stosunkowo skromnych, stojących na powierzchni ziemi bunkrów. Wojna ze Związkiem Radzieckim jednak się przedłużała. Kwaterze groziło zbombardowanie. Hitler rozkazał więc rozbudowanie i zabezpieczenie jej w stopniu przyprawiającym o zawrót głowy. Charakterystyczne jest to, że w Wilczym Szańcu istniały piwnice, ale nie było podziemnych schronów ani tuneli pomiędzy bunkrami. Prawdopodobnie przeszkodę trudną do pokonania stanowił podmokły teren... być może jednak nie wszystko jeszcze w tym miejscu zostało odkryte. Rozkaz budowy kwatery, Hitler wydał pod koniec 1940 roku. Nadano jej kryptonim Askania Nord - tak miały nazywać się nowe zakłady chemiczne, które posłużyły za przykrywkę dla Wilczego Szańca. Poza podwładnymi Hitlera, do Wilczego Szańca przyjeżdżali wyłącznie przedstawiciele państw sojuszniczych i znajdujących się we władaniu Rzeszy. Byli tu między innymi: bułgarski car Borys III i Pierre Laval premier Francji. Szczególnie gorące przyjęcie miał fiński marszałek Carl Gustaf Mannerheim, którego do kwatery przywiózł osobisty pilot Hitlera. Aż siedmiokrotnie do Wilczego Szańca przyjeżdżał przywódca rumuńskich faszystów, marszałek Ion Antonescu. Najważniejszym z gości był bez wątpienia przywódca Włoch, Benito Mussolini, który w kwaterze przebywał trzykrotnie. Gdy przybywał pociągiem lub samolotem, Hitler miał w zwyczaju witać go osobiście. To własnie bezpośrednio tu został przywieziony po tym gdy we wrześniu 1943, został uwolniony przez niemieckich komandosów, z niewoli nowego rzadu Włoch. Niemcy wysadzili Wilczy Szaniec, 24 stycznia 1945 roku. Nie mogli pozwolić, aby kwaterę wykorzystała Armia Czerwona, której dywizje znajdowały się wówczas zaledwie kilkanaście kilometrów od Kętrzyna. Było to ogromne zadanie. W końcowym okresie funkcjonowania kwatery było tu 8 betonowych schronów i ponad setka innych budynków. Wykorzystano najlepsze dostępne materiały wybuchowe. Na jeden schron zużywano po kilka ton trotylu. Od wstrząsów pękał lód na pobliskich jeziorach, a takie właśnie części bunkrów - potężne betonowe bloki, dosłownie wyleciały w powietrze. Czasem nawet i trzydzieści metrów. Potęga schronów była jednak tak wielka, że nie udało się ich zniszczyć w całości. W dobrym stanie ocalały te nieliczne budynki, które wówczas zostały jedynie zaminowane. Rosjanie zajęli Wilczy Szaniec trzy dni później - 27 stycznia. Bez walki. Wilczy Szaniec, to bardzo interesujące miejsce. Wiele osób nie wie, że zamach na Adolfa Hitlera, który mógł zakończyć się sukcesem, miał miejsce na terenach obecnie należących do Polski - w miejscowości Gierłoż pod Kętrzynem. Gdy Play, jako wydawca, podjął decyzję o realizacji tego dokumentu, zespół filmowy podjął następujące działania: - wizyta w Gierłoży - research wśród wszystkich dostępnych książek, zdjęć dokumentalnych oraz zestawów z modelami bunkrów - powstała pierwsza wersja scenariusza - stopniowo wykonywano wszystkie elementy grafiki i muzyki - dołączono materiały zrealizowane w Gierłoży Zaletą filmu jest bardzo plastyczne odtworzenie zarówno samych bunkrów "Wilczego Szańca", jak i szczegółów ich budowy oraz wyposażenia. Dzięki doskonałej animacji spójnie połączonej ze zdjęciami z czasów wojny oraz współczesnymi, widz ma pełną możliwość zapoznania się zarówno z historią samej Kwatery Hitlera, jak i najsłynniejszego zamachu na wodza niemieckich narodowych socjalistów.

Nie ma plików w tym folderze